< コリント人への手紙第一 14 >

1 愛を追ひ求めよ、また靈の賜物、ことに預言する能力を慕へ。
யூயம்’ ப்ரேமாசரணே ப்ரயதத்⁴வம் ஆத்மிகாந் தா³யாநபி விஸே²ஷத ஈஸ்²வரீயாதே³ஸ²கத²நஸாமர்த்²யம்’ ப்ராப்தும்’ சேஷ்டத்⁴வம்’|
2 異言を語る者は人に語るにあらずして神に語るなり。そは靈にて奧義を語るとも、誰も悟る者なければなり。
யோ ஜந​: பரபா⁴ஷாம்’ பா⁴ஷதே ஸ மாநுஷாந் ந ஸம்பா⁴ஷதே கிந்த்வீஸ்²வரமேவ யத​: கேநாபி கிமபி ந பு³த்⁴யதே ஸ சாத்மநா நிகூ³ட⁴வாக்யாநி கத²யதி;
3 されど預言する者は人に語りて其の徳を建て、勸をなし、慰安を與ふるなり。
கிந்து யோ ஜந ஈஸ்²வரீயாதே³ஸ²ம்’ கத²யதி ஸ பரேஷாம்’ நிஷ்டா²யை ஹிதோபதே³ஸா²ய ஸாந்த்வநாயை ச பா⁴ஷதே|
4 異言を語る者は己の徳を建て、預言する者は教會の徳を建つ。
பரபா⁴ஷாவாத்³யாத்மந ஏவ நிஷ்டா²ம்’ ஜநயதி கிந்த்வீஸ்²வரீயாதே³ஸ²வாதீ³ ஸமிதே ர்நிஷ்டா²ம்’ ஜநயதி|
5 われ汝 等がみな異言を語らんことを欲すれど、殊に欲するは預言せん事なり。異言を語る者、もし釋きて教會の徳を建つるにあらずば、預言する者のかた勝るなり。
யுஷ்மாகம்’ ஸர்வ்வேஷாம்’ பரபா⁴ஷாபா⁴ஷணம் இச்சா²ம்யஹம்’ கிந்த்வீஸ்²வரீயாதே³ஸ²கத²நம் அதி⁴கமபீச்சா²மி| யத​: ஸமிதே ர்நிஷ்டா²யை யேந ஸ்வவாக்யாநாம் அர்தோ² ந க்ரியதே தஸ்மாத் பரபா⁴ஷாவாதி³த ஈஸ்²வரீயாதே³ஸ²வாதீ³ ஸ்²ரேயாந்|
6 然らば兄弟よ、我もし汝らに到りて異言をかたり、或は默示、あるいは知識、あるいは預言、あるいは教をもて語らずば、何の益かあらん。
ஹே ப்⁴ராதர​: , இதா³நீம்’ மயா யதி³ யுஷ்மத்ஸமீபம்’ க³ம்யதே தர்ஹீஸ்²வரீயத³ர்ஸ²நஸ்ய ஜ்ஞாநஸ்ய வேஸ்²வரீயாதே³ஸ²ஸ்ய வா ஸி²க்ஷாயா வா வாக்யாநி ந பா⁴ஷித்வா பரபா⁴ஷாம்’ பா⁴ஷமாணேந மயா யூயம்’ கிமுபகாரிஷ்யத்⁴வே?
7 生命なくして聲を出すもの、或は笛、あるいは立琴、その音もし差別なくば、爭で吹くところ彈くところの何たるを知らん。
அபரம்’ வம்’ஸீ²வல்லக்யாதி³ஷு நிஷ்ப்ராணிஷு வாத்³யயந்த்ரேஷு வாதி³தேஷு யதி³ க்கணா ந விஸி²ஷ்யந்தே தர்ஹி கிம்’ வாத்³யம்’ கிம்’ வா கா³நம்’ ப⁴வதி தத் கேந போ³த்³து⁴ம்’ ஸ²க்யதே?
8 ラッパ若し定りなき音を出さば、誰か戰鬪の備をなさん。
அபரம்’ ரணதூர்ய்யா நிஸ்வணோ யத்³யவ்யக்தோ ப⁴வேத் தர்ஹி யுத்³தா⁴ய க​: ஸஜ்ஜிஷ்யதே?
9 斯くのごとく汝らも舌をもて明かなる言を出さずば、いかで語るところの何たるを知らん、これ汝 等ただ空氣に語るのみ。
தத்³வத் ஜிஹ்வாபி⁴ ர்யதி³ ஸுக³ம்யா வாக் யுஷ்மாபி⁴ ர்ந க³த்³யேத தர்ஹி யத்³ க³த்³யதே தத் கேந போ⁴த்ஸ்யதே? வஸ்துதோ யூயம்’ தி³கா³லாபிந இவ ப⁴விஷ்யத²|
10 世には國語の類おほかれど、一つとして意義あらぬはなし。
ஜக³தி கதிப்ரகாரா உக்தயோ வித்³யந்தே? தாஸாமேகாபி நிரர்தி²கா நஹி;
11 我もし國語の意義を知らずば、語る者に對して夷人となり、語る者も我に對して夷人とならん、
கிந்தூக்தேரர்தோ² யதி³ மயா ந பு³த்⁴யதே தர்ஹ்யஹம்’ வக்த்ரா ம்லேச்ச² இவ மம்’ஸ்யே வக்தாபி மயா ம்லேச்ச² இவ மம்’ஸ்யதே|
12 然らば汝らも靈の賜物を慕ふ者なれば、教會の徳を建つる目的にて賜物の豐ならん事を求めよ。
தஸ்மாத்³ ஆத்மிகதா³யலிப்ஸவோ யூயம்’ ஸமிதே ர்நிஷ்டா²ர்த²ம்’ ப்ராப்தப³ஹுவரா ப⁴விதும்’ யதத்⁴வம்’,
13 この故に異言を語る者は自ら釋き得んことをも祈るべし。
அதஏவ பரபா⁴ஷாவாதீ³ யத்³ அர்த²கரோ(அ)பி ப⁴வேத் தத் ப்ரார்த²யதாம்’|
14 我もし異言をもて祈らば、我が靈は祈るなれど、我が心は果を結ばず。
யத்³யஹம்’ பரபா⁴ஷயா ப்ரர்த²நாம்’ குர்ய்யாம்’ தர்ஹி மதீ³ய ஆத்மா ப்ரார்த²யதே, கிந்து மம பு³த்³தி⁴ ர்நிஷ்ப²லா திஷ்ட²தி|
15 然らば如何にすべきか、我は靈をもて祈り、また心をもて祈らん。我は靈をもて謳ひ、また心をもて謳はん。
இத்யநேந கிம்’ கரணீயம்’? அஹம் ஆத்மநா ப்ரார்த²யிஷ்யே பு³த்³த்⁴யாபி ப்ரார்த²யிஷ்யே; அபரம்’ ஆத்மநா கா³ஸ்யாமி பு³த்³த்⁴யாபி கா³ஸ்யாமி|
16 汝もし然せずば、靈をもて祝するとき、凡人は汝の語ることを知らねば、その感謝に對し如何にしてアァメンと言はんや。
த்வம்’ யதா³த்மநா த⁴ந்யவாத³ம்’ கரோஷி ததா³ யத்³ வத³ஸி தத்³ யதி³ ஸி²ஷ்யேநேவோபஸ்தி²தேந ஜநேந ந பு³த்³த்⁴யதே தர்ஹி தவ த⁴ந்யவாத³ஸ்யாந்தே ததா²ஸ்த்விதி தேந வக்தம்’ கத²ம்’ ஸ²க்யதே?
17 なんぢの感謝はよし、然れど、その人の徳を建つることなし。
த்வம்’ ஸம்யக்³ ஈஸ்²வரம்’ த⁴ந்யம்’ வத³ஸீதி ஸத்யம்’ ததா²பி தத்ர பரஸ்ய நிஷ்டா² ந ப⁴வதி|
18 我なんぢら衆の者よりも多く異言を語ることを神に感謝す。
யுஷ்மாகம்’ ஸர்வ்வேப்⁴யோ(அ)ஹம்’ பரபா⁴ஷாபா⁴ஷணே ஸமர்தோ²(அ)ஸ்மீதி காரணாத்³ ஈஸ்²வரம்’ த⁴ந்யம்’ வதா³மி;
19 然れど我は教會にて異言をもて一萬 言を語るよりも、寧ろ人を教へんために我が心をもて五言を語らんことを欲するなり。
ததா²பி ஸமிதௌ பரோபதே³ஸா²ர்த²ம்’ மயா கதி²தாநி பஞ்ச வாக்யாநி வரம்’ ந ச லக்ஷம்’ பரபா⁴ஷீயாநி வாக்யாநி|
20 兄弟よ、智慧に於ては子供となるな、惡に於ては幼兒となり、智慧に於ては成人となれ。
ஹே ப்⁴ராதர​: ,யூயம்’ பு³த்³த்⁴யா பா³லகாஇவ மா பூ⁴த பரந்து து³ஷ்டதயா ஸி²ஸ²வஇவ பூ⁴த்வா பு³த்³த்⁴யா ஸித்³தா⁴ ப⁴வத|
21 律法に録して『主、宣はく、他し言の民により、他し國人の口唇をもて此の民に語らん、然れど尚かれらは我に聽かじ』とあり。
ஸா²ஸ்த்ர இத³ம்’ லிகி²தமாஸ்தே, யதா², இத்யவோசத் பரேஸோ²(அ)ஹம் ஆபா⁴ஷிஷ்ய இமாந் ஜநாந்| பா⁴ஷாபி⁴​: பரகீயாபி⁴ ர்வக்த்ரைஸ்²ச பரதே³ஸி²பி⁴​: | ததா² மயா க்ரு’தே(அ)பீமே ந க்³ரஹீஷ்யந்தி மத்³வச​: ||
22 されば異言は、信者の爲ならで不 信者のための徴なり。預言は、不 信者の爲ならで信者のためなり。
அதஏவ தத் பரபா⁴ஷாபா⁴ஷணம்’ அவிஸ்²சாஸிந​: ப்ரதி சிஹ்நரூபம்’ ப⁴வதி ந ச விஸ்²வாஸிந​: ப்ரதி; கிந்த்வீஸ்²வரீயாதே³ஸ²கத²நம்’ நாவிஸ்²வாஸிந​: ப்ரதி தத்³ விஸ்²வாஸிந​: ப்ரத்யேவ|
23 もし全 教會 一處に集れる時、みな異言にて語らば、凡人または不 信者いり來らんに、汝らを狂へる者と言はざらんや。
ஸமிதிபு⁴க்தேஷு ஸர்வ்வேஷு ஏகஸ்மிந் ஸ்தா²நே மிலித்வா பரபா⁴ஷாம்’ பா⁴ஷமாணேஷு யதி³ ஜ்ஞாநாகாங்க்ஷிணோ(அ)விஸ்²வாஸிநோ வா தத்ராக³ச்சே²யுஸ்தர்ஹி யுஷ்மாந் உந்மத்தாந் கிம்’ ந வதி³ஷ்யந்தி?
24 然れど若しみな預言せば、不 信者または凡人の入りきたるとき、會衆のために自ら責められ、會衆のために是非せられ、
கிந்து ஸர்வ்வேஷ்வீஸ்²வரீயாதே³ஸ²ம்’ ப்ரகாஸ²யத்ஸு யத்³யவிஸ்²வாஸீ ஜ்ஞாநாகாங்க்ஷீ வா கஸ்²சித் தத்ராக³ச்ச²தி தர்ஹி ஸர்வ்வைரேவ தஸ்ய பாபஜ்ஞாநம்’ பரீக்ஷா ச ஜாயதே,
25 その心の秘密あらはるる故に、伏して神を拜し『神は實に汝らの中に在す』と言はん。
ததஸ்தஸ்யாந்த​: கரணஸ்ய கு³ப்தகல்பநாஸு வ்யக்தீபூ⁴தாஸு ஸோ(அ)தோ⁴முக²​: பதந் ஈஸ்²வரமாராத்⁴ய யுஷ்மந்மத்⁴ய ஈஸ்²வரோ வித்³யதே இதி ஸத்யம்’ கதா²மேதாம்’ கத²யிஷ்யதி|
26 兄弟よ、さらば如何にすべきか、汝らの集る時はおのおの聖歌あり、教あり、默示あり、異言あり、釋く能力あり、みな徳を建てん爲にすべし。
ஹே ப்⁴ராதர​: , ஸம்மிலிதாநாம்’ யுஷ்மாகம் ஏகேந கீ³தம் அந்யேநோபதே³ஸோ²(அ)ந்யேந பரபா⁴ஷாந்யேந ஐஸ்²வரிகத³ர்ஸ²நம் அந்யேநார்த²போ³த⁴கம்’ வாக்யம்’ லப்⁴யதே கிமேதத்? ஸர்வ்வமேவ பரநிஷ்டா²ர்த²ம்’ யுஷ்மாபி⁴​: க்ரியதாம்’|
27 もし異言を語る者あらば、二人、多くとも三人、順次に語りて一人これを釋くべし。
யதி³ கஸ்²சித்³ பா⁴ஷாந்தரம்’ விவக்ஷதி தர்ஹ்யேகஸ்மிந் தி³நே த்³விஜநேந த்ரிஜநேந வா பரபா⁴ஷா கத்²யதாம்’ தத³தி⁴கைர்ந கத்²யதாம்’ தைரபி பர்ய்யாயாநுஸாராத் கத்²யதாம்’, ஏகேந ச தத³ர்தோ² போ³த்⁴யதாம்’|
28 もし釋く者なき時は、教會にては默し、而して己に語り、また神に語るべし。
கிந்த்வர்தா²பி⁴தா⁴யக​: கோ(அ)பி யதி³ ந வித்³யதே தர்ஹி ஸ ஸமிதௌ வாசம்’யம​: ஸ்தி²த்வேஸ்²வராயாத்மநே ச கதா²ம்’ கத²யது|
29 預言者は二人もしくは三人かたり、その他の者はこれを辨ふべし。
அபரம்’ த்³வௌ த்ரயோ வேஸ்²வரீயாதே³ஸ²வக்தார​: ஸ்வம்’ ஸ்வமாதே³ஸ²ம்’ கத²யந்து தத³ந்யே ச தம்’ விசாரயந்து|
30 もし坐しをる、他のもの默示を蒙らば、先のもの默すべし。
கிந்து தத்ராபரேண கேநசித் ஜநேநேஸ்²வரீயாதே³ஸே² லப்³தே⁴ ப்ரத²மேந கத²நாத் நிவர்த்திதவ்யம்’|
31 汝らは皆すべての人に學ばせ勸を受けしめんために、一人 一人 預言することを得べければなり。
ஸர்வ்வே யத் ஸி²க்ஷாம்’ ஸாந்த்வநாஞ்ச லப⁴ந்தே தத³ர்த²ம்’ யூயம்’ ஸர்வ்வே பர்ய்யாயேணேஸ்²வரீயாதே³ஸ²ம்’ கத²யிதும்’ ஸ²க்நுத²|
32 また預言者の靈は預言者に制せらる。
ஈஸ்²வரீயாதே³ஸ²வக்த்ரு’ணாம்’ மநாம்’ஸி தேஷாம் அதீ⁴நாநி ப⁴வந்தி|
33 それ神は亂の神にあらず、平和の神なり。
யத ஈஸ்²வர​: குஸா²ஸநஜநகோ நஹி ஸுஸா²ஸநஜநக ஏவேதி பவித்ரலோகாநாம்’ ஸர்வ்வஸமிதிஷு ப்ரகாஸ²தே|
34 聖徒の諸 教會のするごとく、女は教會にて默すべし。彼らは語ることを許されず。律法に云へるごとく順ふべき者なり。
அபரஞ்ச யுஷ்மாகம்’ வநிதா​: ஸமிதிஷு தூஷ்ணீம்பூ⁴தாஸ்திஷ்ட²ந்து யத​: ஸா²ஸ்த்ரலிகி²தேந விதி⁴நா தா​: கதா²ப்ரசாரணாத் நிவாரிதாஸ்தாபி⁴ ர்நிக்⁴ராபி⁴ ர்ப⁴விதவ்யம்’|
35 何事か學ばんとする事あらば、家にて己が夫に問ふべし、女の教會にて語るは恥づべき事なればなり。
அதஸ்தா யதி³ கிமபி ஜிஜ்ஞாஸந்தே தர்ஹி கே³ஹேஷு பதீந் ப்ரு’ச்ச²ந்து யத​: ஸமிதிமத்⁴யே யோஷிதாம்’ கதா²கத²நம்’ நிந்த³நீயம்’|
36 神の言は汝 等より出でしか、また汝 等にのみ來りしか。
ஐஸ்²வரம்’ வச​: கிம்’ யுஷ்மத்தோ நிரக³மத? கேவலம்’ யுஷ்மாந் வா தத் கிம் உபாக³தம்’?
37 人もし自己を預言者とし、或は御靈に感じたる者と思はば、わが汝らに書きおくる言を主の命なりと知れ。
ய​: கஸ்²சித்³ ஆத்மாநம் ஈஸ்²வரீயாதே³ஸ²வக்தாரம் ஆத்மநாவிஷ்டம்’ வா மந்யதே ஸ யுஷ்மாந் ப்ரதி மயா யத்³ யத் லிக்²யதே தத்ப்ரபு⁴நாஜ்ஞாபிதம் ஈத்யுரரீ கரோது|
38 もし知らずば其の知らざるに任せよ。
கிந்து ய​: கஸ்²சித் அஜ்ஞோ ப⁴வதி ஸோ(அ)ஜ்ஞ ஏவ திஷ்ட²து|
39 されば我が兄弟よ、預言することを慕ひ、また異言を語ることを禁ずな。
அதஏவ ஹே ப்⁴ராதர​: , யூயம் ஈஸ்²வரீயாதே³ஸ²கத²நஸாமர்த்²யம்’ லப்³து⁴ம்’ யதத்⁴வம்’ பரபா⁴ஷாபா⁴ஷணமபி யுஷ்மாபி⁴ ர்ந நிவார்ய்யதாம்’|
40 凡ての事、宣しきに適ひ、かつ秩序を守りて行へ。
ஸர்வ்வகர்ம்மாணி ச வித்⁴யநுஸாரத​: ஸுபரிபாட்யா க்ரியந்தாம்’|

< コリント人への手紙第一 14 >