Umatiyu 10
1 Barki titi anu tarsa umeme u kirau in nana ware, ma nyawe ni kara nu suzo agberdene abit. Wa hummu zan inti koni sasas.
So kalla han til seg dei tolv læresveinarne sine, og gav deim magt yver ureine ånder, so dei kunde driva deim ut, og kraft til å lækja all sjukdom og vanhelsa.
2 A na kadura ukirau na na wera tiza tiye, unu tuba saminu desa atissame bitrus nan nu henu me Andrawus, a yakubu vanu Zabadi, nan nu henu me yahaya.
So er namni på dei tolv apostlarne: Fyrst Simon, han som kallast Peter, so Andreas, bror hans, og Jakob, son åt Sebedæus, og Johannes, bror hans,
3 A filibus, nan Bartamawus, nan Toma, a matiyu unu kabsa ikirfi, nan yakubu vanu Halfa, nan yahuza.
Filip og Bartolomæus, Tomas og Mattæus, tollmannen, Jakob, son åt Alfæus, og Lebbæus,
4 A saminu bakani ane, nan yahuda isikarayoti desa ma nya yeso atanri tana madini.
Simon Kananæus og Judas Iskariot, den same som sveik honom.
5 We ukirau inna na ware yeso matu mi we, mabuku we, magu, “Kati irebe a ma nyarga manu tame tize ta Asere nani ani ain ni masamariyawa.
Desse tolv var det Jesus sende ut, og han rettleidde deim og sagde: «Tak ikkje vegen til heidningarne, og gakk ikkje inn i nokon av samaritan-byarne!
6 Senke iha ahira itam anu isaraila.
Gakk heller til dei forkomne lambi av Israelshuset!
7 I zin tanu in tize turunta, innugussa ti gomo taere ta aye mamu.
Og kvar de kjem, so gjer kunnigt at himmelriket er nær!
8 Humu zzni inna nu zatu nuhuma, i hirza anu wijo, i vissi makuturu, i suzo agbergene. Kasi gussi sa ya kem anime, anime ani idi nyin zi.
Læk helselause, vekk upp daude, gjer spillsjuke reine, driv ut djevlar! For inkje hev de fenge det, for inkje skal de gjeva det.
9 Kati i inta ikirfi ya zumo a wal-wal, ba nani a zumo alau, nani azumo abit, u cira ushime.
Tak ikkje med dykk gull eller sylv eller kopar i belti dykkar,
10 Kati iziki u badau atanu tishime, nani turunga kare, nani akwatak nan nu bina, yawuna uri unu ma ri anyimo akatuma kame.
ikkje ferdaskreppa, ikkje tvo trøyor, ikkje skor, ikkje stav! For ein arbeidsmann er kosten sin verd.
11 Vat nipinme sa ya ribe, i nyari unu u tep i wuzi ni gen ni shine ni u shi.
Kvar gong de kjem til ein by eller ei grend, so høyr etter kven der er som er verd å taka imot dykk, og hjå honom skal de vera til de tek ut att.
12 Inki idi ribe akurame i gu ga aja u shi.
Når de kjem inn i eit hus, so lys velsigning yver det,
13 Inki akura ahuma ani, wadi kabi ni issi ni shime, inki a zoome ahuma ba idi kuri wada kababa.
og er huset verdt det, so skal det få den velsigningi de hev lyst, men er det ikkje verdt det, so skal velsigningi koma attende til dykk.
14 Vat desa magame ubuka utize nan shi, nani makunna tize tishi, innu suro ushi ikuburukka ussusuru utubuna tishime idusa.
Og er det nokon stad dei ikkje vil taka imot dykk og ikkje vil høyra på ordi dykkar, so gakk ut att or det huset eller den byen, og rist dusti av føterne dykkar!
15 Kadundure kani, inboshi roni tize me adi tekki innu cekki uni pin nu sabo ma nan nu gomarata inni nipin niginome.
det segjer eg dykk for visst: På domedag skal det ganga Sodoma- og Gomorralandet likare enn den byen.
16 I ye, matumashi kasi itam atii amadaru. Anime cukuno ni jinji kasi iwa, anu zatu ticari kasi ihurbe.
Sjå no eg sender dykk liksom sauer inn i ulveflokken; ver då kloke som ormen og godtrugne som duva!
17 Wuzani seke innanu, wadi hanshi ati gomo, wa cobi shi ati denge tini nonzo nuweme.
Tak dykk i vare for folk! For dei kjem til å gjeva dykk yver til domstolarne og hudfletta dykk i synagogorne sine,
18 Wadi hanshi aje ati gomo barki mi, barki ibuki immum aje anu zatu urusa utize ta sere.
og for kongar og landshovdingar skal dei føra dykk fram for mi skuld, so de skal vitna for deim og for heidningarne.
19 Uganiya sawa hannan shi, kati i wuzi ma aye matize sei di wuzi ba, nani imummu ubuka.
Men når dei dreg dykk for retten, so syt ikkje for korleis eller kva de skal tala! Ordi de skal tala, skal de få i same stundi.
20 Dakki shewani idi buki tize meba, bibe ba coo ushime bini bukki ati nyo ti shime.
For det er ikkje de som talar; det er åndi åt far dykkar som talar i dykk.
21 U henu madi nya uhenu ahume, a coo maddi nya vana. A' hana wadi wudi uzattu kunna wawu a hu anka coo.
Bror skal senda bror i dauden, og faren barnet sitt, og born skal standa fram mot foreldri sine, og valda at dei lyt døy.
22 Ko davi madi game shi barki mi, vat desa ma tonno in i kara me mani madi kem u bura.
Og alle skal hata dykk for mitt namn skuld: men den som held ut til endes, han skal verta frelst.
23 In ki wagame u ira ushi ani pin me i akki uhana aje. Vannu nu madizee a shii da sarki ukatee uti pin-pin ti isaraila.
Når dei då søkjer etter dykk i ein by, so røm til ein annan! For det segjer eg dykk for visst: De vinn ikkje vitja alle byarne i Israel fyrr Menneskjesonen kjem.
24 Unu tarsa u dungara mada akkame unu dungarame ba, urere madaa aggi zame una kura ame ba.
Læresveinen er ikkje yver meisteren, og tenaren er ikkje yver husbonden sin.
25 Yabari unu tarsa unu dungara ma cukkuno kashi unu dungara ume, ure re kassi una kura ame, in watitta una kura ba'al zabul, ana kuramee wadi titti me ani!
Det lyt vera nok for læresveinen at han vert som meisteren sin, og for tenaren at han vert som husbonden. Hev dei kalla husbonden Be’elsebul, kann so husfolket venta det betre?
26 “Katti ikkunnabiyau ba, barki imum be sa i inpi idi pokino nani imum be sa izi nihunzi adi dezi ini.
Ver då ikkje rædde deim! For ingen ting er løynt anna det ein gong kjem upp, og ingen ting dult anna det ein gong vert kjent.
27 Imumbe sa yakkunna abi bukkum inye ne assrer ibezi.
Det som eg segjer dykk i myrkret, skal de tala i ljoset, og det som vert kviskra i øyra på dykk, skal de ropa ut på taki.
28 Katti kunna biyau banu huna unu, wadake wada huname bibeu buwe ba, senke ikunna biyau bide sa madake ma hu bibeu me nan ni pun vat akura ura. (Geenna g1067)
Ottast ikkje dei som drep likamen, men ikkje kann drepa sjæli! Ottast heller honom som kann tyna både sjæl og likam i helvite! (Geenna g1067)
29 Daa, vana ubi uyin ikobu ini re ini ba? bire bidi da wonome sarki u hem ume.
Sel dei ikkje tvo sporvar for ein skilling? Og ikkje ein av deim fell ned på jordi utan Far dykkar vil.
30 Marusa vat ugwardan utice ti shine.
Og jamvel alle håri på hovudet dykkar er talde.
31 Kati kunna biyau ba ugancan ushine uteki umu uyin gwardang.
So ver ikkje rædde! De er meir enn mange sporvar.
32 Anabu wa be zum uhem, micangi indi bezi uhem ahira a coo uru asesere.
Den som då kjennest ved meg for folk, honom skal eg og kjennast ved for far min i himmelen;
33 Desa magu na ma taa me, mi cangi indi gu in taamme amuhe nu ma nabu ahira ugomo Asere.
Men den som avneittar meg for folk, honom skal eg og avneitta for far min i himmelen.
34 Kati iziki ma aye innu runta uni a nyomo unee um. U vira uni daa gi uruntaba.
De må’kje tru eg er komen for å føra fred ned på jordi! Eg er’kje komen med fred, men med sverd.
35 Ma ayee ni inpati unu ishina nan ka coome, u ca nan ka inome, unee nan nu giri.
Eg er komen for å setja ufred millom far og son, og millom mor og dotter, og millom vermor og sonekona,
36 I di cukukono ana kura wani ani shina unu.
og mannen skal få sin eigen huslyd til uven.
37 Desa mateki innu hemun inka coo nan ka ino daki ummani mazi ba, ane ani vana nan nu ca daki um mani ba.
Den som hev far eller mor kjærare enn meg, er ikkje verd meg, og den som hev son eller dotter kjærare enn meg, er ikkje verd meg,
38 Desa daki mazikka ugankirka utiti umeme ba, daa yawuna uri macukuno umba.
og den som ikkje tek krossen sin og fylgjer etter meg, er ikkje verd meg.
39 Vat desa ma hem inni ce nume, ma di diri nini. Vat desa madira nice nu me barki mi, madi kem asesere.
Den som vinn livet sitt, skal missa det, og den som misser livet for mi skuld, skal vinna det.
40 Desa maa hemmin shi, mahemmim mi, desa mahemmin mi mahemmin desa matuma.
Den som tek imot dykk, tek imot meg, og den som tek imot meg, tek imot honom som sende meg.
41 Desa mahem in ureunu kurzuzo u tize madi kunna urunta unu kurzuzo tizee. Dedesa mahem innu adili madi kunna urunya uadili ne.
Den som tek imot ein profet for di han er ein profet, skal få same løni som ein profet, og den som tek imot ein rettferdig for di han er rettferdig, skal få same løni som ein rettferdig.
42 Vat desa ma nya ure vana uledai umei barki me unu tarsa ummani madi da dirame imum b a.
Og den som gjev ein av desse små um det er’kje anna enn ei skål med kaldt vatn, for di han er min læresvein, han skal på ingen måte missa løna si, det segjer eg dykk for visst.»
