< Cantico dei Cantici 1 >

1 Il Cantico de’ Cantici di Salomone.
Ti Kanta dagiti Kankanta, nga inaramid ni Solomon. Kasarsarita ti balasang ti mangay-ayat kenkuana
2 Mi baci egli de’ baci della sua bocca!… poiché le tue carezze son migliori del vino.
O agkannak koma babaen kadagiti agek ti ngiwatmo, ta nasaysayaat ti ayatmo ngem ti arak.
3 I tuoi profumi hanno un odore soave; il tuo nome è un profumo che si spande; perciò t’aman le fanciulle!
Addaan dagiti pangsapsapo a lanam iti makaparagsak nga ayamuom; maiyarig iti agay-ayus a bangbanglo ti naganmo, isu nga ayatendaka dagiti babbalasang.
4 Attirami a te! Noi ti correremo dietro! Il re m’ha condotta ne’ suoi appartamenti; noi gioiremo, ci rallegreremo a motivo di te; noi celebreremo le tue carezze più del vino! A ragione sei amato!
Isurotnak ket agtarayta. Kasarsarita ti babai ti bagina; Impannak ti ari kadagiti siledna. Kasarsarita ti babai ti mangay-ayat kenkuana Maragsakanak; Agragsao-ak gapu kenka; palubosannak a mangrambak iti ayatmo; nasaysayaat daytoy ngem ti arak. Gagangay laeng a magustoandaka dagiti dadduma a babbai.
5 Io son nera ma son bella, o figliuole di Gerusalemme, come le tende di Chedar, come i padiglioni di Salomone.
Kasarsarita ti babai dagiti dadduma a babbai, nangisitak ngem napintasak, dakayo nga annak a babbai dagiti tattao ti Jerusalem—nangisit a kasla kadagiti tolda ti Kedar, napintas a kasla kadagiti kurtina ni Solomon.
6 Non guardate se son nera; è il sole che m’ha bruciata; i figliuoli di mia madre si sono adirati contro di me; m’hanno fatta guardiana delle vigne, ma io, la mia vigna, non l’ho guardata.
Saannak a matmatan gapu ta nangisitak, gapu ta pinangisitnak ti init. Kaguradak dagiti kakabsatko a lallaki; pinagaywandak kadagiti kaubasan, ngem saanko a naaywanan ti bukodko a kaubasan. Kasarsarita ti babai ti mangay-ayat kenkuana;
7 O tu che il mio cuore ama, dimmi dove meni a pascere il tuo gregge, e dove lo fai riposare sul mezzogiorno. Poiché, perché sarei io come una donna sperduta, presso i greggi de’ tuoi compagni?
Ibagam kaniak, sika nga ay-ayatek, sadino ti pangipastoram ti arbanmo? Sadino ti pangipalinongam ti arbanmo iti tengnga ti aldaw? Apay a masapul a kaslaak iti maysa a tao nga agalla-alla iti asideg ti arban dagiti kakaduam? Sumungsungbat kenkuana ti mangay-ayat kenkuana
8 Se non lo sai, o la più bella delle donne, esci e segui le tracce delle pecore, e fa’ pascere i tuoi capretti presso alle tende de’ pastori.
No saanmo nga ammo, kapipintasan kadagiti babbai, surotem dagiti tugot ti arbanko, ken ipastormo dagiti urbon a kaldingmo iti asideg dagiti tolda dagiti agpaspastor.
9 Amica mia io t’assomiglio alla mia cavalla che s’attacca ai carri di Faraone.
Iyarigka, ay-ayatek, iti kabaian a kabalio manipud kadagiti kabalio ti karwahe ni Faraon.
10 Le tue guance son belle in mezzo alle collane, e il tuo collo è bello tra i filari di perle.
Nagpintas dagiti pingpingmo nga addaan kadagiti arkos, ti tingngedmo nga addaan kadagiti alahas.
11 Noi ti faremo delle collane d’oro con de’ punti d’argento.
Iyaramidankanto kadagiti balitok nga arkos nga addaan ti butonesna a pirak. Kasarsarita ti babai ti bagina
12 Mentre il re è nel suo convito, il mio nardo esala il suo profumo.
Kabayatan nga agid-idda ti ari iti sofana, agayamuom ti bangbanglok a nardo.
13 Il mio amico m’è un sacchetto di mirra, che passa la notte sul mio seno.
Para kaniak, maiyarig ti ay-ayatek iti maysa a pagkargaan ti mira nga agpatnag nga agid-idda iti nagbaetan dagiti susok.
14 Il mio amico m’è un grappolo di cipro delle vigne d’En-Ghedi.
Para kaniak, maiyarig ti ay-ayatek iti sangaraay dagiti sabsabong a kandaroma idiay kaubasan ti Engedi. Kasarsarita isuna iti lalaki a mangay-ayat kenkuana
15 Come sei bella, amica mia, come sei bella! I tuoi occhi son come quelli dei colombi.
Kitaem, nagpintaska ay-ayatek; kitaem, nagpintaska; kasla kadagiti kalapati dagiti matam. Kasarsarita ti babai ti mangay-ayat kenkuana
16 Come sei bello, amico mio, come sei amabile! Anche il nostro letto è verdeggiante.
Kitaem, nagtaerka, ay-ayatek, anian a nagtaraerka. Dagiti nalangto a mulmula ti agserbi a pagiddaanta.
17 Le travi delle nostre case sono cedri, i nostri soffitti sono di cipresso.
Dagiti busoran ti balayta ket sangsanga dagiti kayo a sedro, ken dagiti bobedata ket dagiti sangsanga ti aruo.

< Cantico dei Cantici 1 >