Cantico dei Cantici 7
1 Come son belli i tuoi piedi ne’ loro calzari, o figliuola di principe! I contorni delle tue anche son come monili, opera di mano d’artefice.
Pagkaanindot sa imong mga tiil diha sa imong mga sandalyas, anak nga babaye sa prinsipe! Ang porma sa imong mga paa sama sa mga mutya, ang buhat sa mga kamot sa usa ka hanas nga mangkukulit.
2 Il tuo seno e una tazza rotonda, dove non manca mai vino profumato. Il tuo corpo è un mucchio di grano, circondato di gigli.
Ang imong pusod sama sa lingin nga yahong; ug dili unta kini makulangan sa gisagol nga bino. Ang imong tiyan sama sa pundok sa trigo nga gipalibotan ug mga lirio.
3 Le tue due mammelle paion due gemelli di gazzella.
Ang imong duha ka suso sama sa duha ka nating binaw, kaluha sa lagsaw.
4 Il tuo collo è come una torre d’avorio; i tuoi occhi son come le piscine d’Heshbon presso la porta di Bath-Rabbim. Il tuo naso e come la torre del Libano, che guarda verso Damasco.
Ang imong liog sama sa tore nga gikan sa tango sa elepante; ang imong mga mata sama sa linaw sa Heshbon duol sa ganghaan sa Bath Rabbim. Ang imong ilong sama sa tore sa Lebanon nga nag-atubang sa Damascus.
5 Il tuo capo s’eleva come il Carmelo, e la chioma del tuo capo sembra di porpora; un re è incatenato dalle tue trecce!
Ang imong ulo sama sa Carmel; dagtom tapol ang imong buhok sa ulo. Ang hari nabihag sa mga salapid niini.
6 Quanto sei bella, quanto sei piacevole, o amor mio, in mezzo alle delizie!
Pagkatahom ug pagkamahigugmaon mo gayod, hinigugma, inubanan sa imong kalipay!
7 La tua statura è simile alla palma, e le tue mammelle a de’ grappoli d’uva.
Ang imong katas-on sama kaanindot ug barog sa kahoy nga palmera, ug ang imong mga suso sama sa pongpong sa mga bunga.
8 Io ho detto: “Io salirò sulla palma, e m’appiglierò ai suoi rami”. Siano le tue mammelle come grappoli di vite, il profumo del tuo fiato, come quello de’ pomi,
Naghunahuna ako, “Gusto ko nga mokatkat niana nga kahoy nga palmera; Mokupot ako sa matag sanga niini.” Hinaot nga ang imong mga suso mahisama sa pungpong sa mga ubas, ug ang kahumot sa imong ilong mahisama sa mga apricot.
9 e la tua bocca come un vino generoso, che cola dolcemente per il mio amico, e scivola fra le labbra di quelli che dormono.
Ang imong baba mahisama sa labing maayo nga bino, nga mihinayhinay ug awas sa akong hinigugma, nga nagpadailos sa atong mga ngabil ug mga ngipon. Nakigsulti ang batan-ong babaye sa iyang hinigugma.
10 Io sono del mio amico, e verso me va il suo desiderio.
Ako iya man sa akong gihigugma, ug nagtinguha siya kanako.
11 Vieni, amico mio, usciamo ai campi, passiam la notte ne’ villaggi!
Dali, akong hinigugma, mangadto kita sa bukid; didto kita mangatulog sa mga baryo.
12 Fin dal mattino andremo nelle vigne; vedremo se la vite ha sbocciato, se il suo fiore s’apre, se i melagrani fioriscono. Quivi ti darò le mie carezze.
Mobangon kita ug sayo ug moadto sa parasan; tan-awon nato kung nangudlot ang mga paras, kung namukhad ang ilang bulak, ug kung namulak na ang mga granada. Didto akong ihatag kanimo ang akong gugma.
13 Le mandragole mandano profumo, e sulle nostre porte stanno frutti deliziosi d’ogni sorta, nuovi e vecchi, che ho serbati per te, amico mio.
Ang mga mandragora nagahatag sa ilang kahumot; didto sa pultahan diin kita nagpuyo anaa ang tanan nga nagkalainlaing matang sa pinili nga mga prutas, bag-o ug daan, nga akong gitipigan alang kanimo, akong hinigugma.
