< Cantico dei Cantici 1 >

1 Il Cantico de’ Cantici di Salomone.
2 Mi baci egli de’ baci della sua bocca!… poiché le tue carezze son migliori del vino.
Drenk mij met de kussen van uw mond; Want uw liefde is zoeter dan wijn.
3 I tuoi profumi hanno un odore soave; il tuo nome è un profumo che si spande; perciò t’aman le fanciulle!
Heerlijk is de geur van uw balsem, Uw naam is het kostbaarst aroom. Daarom hebben de meisjes u lief.
4 Attirami a te! Noi ti correremo dietro! Il re m’ha condotta ne’ suoi appartamenti; noi gioiremo, ci rallegreremo a motivo di te; noi celebreremo le tue carezze più del vino! A ragione sei amato!
Neem mij mede, laat ons vluchten; Want de koning heeft mij in zijn vertrekken gebracht! Wij willen juichen, in u ons verblijden, Uw liefde roemen, hoger dan wijn, Terecht beminnen zij u!
5 Io son nera ma son bella, o figliuole di Gerusalemme, come le tende di Chedar, come i padiglioni di Salomone.
Wel ben ik donker, Maar toch nog schoon, Jerusalems dochters: Als de tenten van Kedar, De paviljoenen van Sjalma.
6 Non guardate se son nera; è il sole che m’ha bruciata; i figliuoli di mia madre si sono adirati contro di me; m’hanno fatta guardiana delle vigne, ma io, la mia vigna, non l’ho guardata.
Let er niet op, dat ik zwart ben, En van de zon ben verbrand; Want de zonen van mijn moeder waren boos op mij, En lieten mij de wijngaarden bewaken…. Maar mijn eigen wijngaard bewaakte ik niet!
7 O tu che il mio cuore ama, dimmi dove meni a pascere il tuo gregge, e dove lo fai riposare sul mezzogiorno. Poiché, perché sarei io come una donna sperduta, presso i greggi de’ tuoi compagni?
Bericht mij toch, mijn zielsbeminde, Waar ge uw kudde laat weiden, Waar ge ze in de middag laat rusten? Want waarom zou ik gaan zwerven Bij de kudden uwer vrienden?
8 Se non lo sai, o la più bella delle donne, esci e segui le tracce delle pecore, e fa’ pascere i tuoi capretti presso alle tende de’ pastori.
Als ge het niet weet, Schoonste der vrouwen, Volg dan het spoor van de kudde, En hoed uw geiten Bij de tenten der herders.
9 Amica mia io t’assomiglio alla mia cavalla che s’attacca ai carri di Faraone.
Met het span van Farao’s wagens Vergelijk ik u, liefste;
10 Le tue guance son belle in mezzo alle collane, e il tuo collo è bello tra i filari di perle.
Hoe bekoorlijk uw wangen tussen de hangers, Uw hals in de snoeren.
11 Noi ti faremo delle collane d’oro con de’ punti d’argento.
Gouden hangers laten we u maken, Met plaatjes van zilver.
12 Mentre il re è nel suo convito, il mio nardo esala il suo profumo.
Zolang de koning in zijn harem verbleef, Straalde mijn nardus haar geur.
13 Il mio amico m’è un sacchetto di mirra, che passa la notte sul mio seno.
Want mijn beminde is mij een bundeltje mirre, Dat op mijn boezem blijft rusten;
14 Il mio amico m’è un grappolo di cipro delle vigne d’En-Ghedi.
Mijn beminde is mij een cyper-tros, Van Engédi’s gaarden.
15 Come sei bella, amica mia, come sei bella! I tuoi occhi son come quelli dei colombi.
Wat zijt ge verrukkelijk, mijn liefste, Uw ogen zijn duiven.
16 Come sei bello, amico mio, come sei amabile! Anche il nostro letto è verdeggiante.
Wat zijt ge verrukkelijk schoon, mijn beminde Ons rustbed is in het groen!
17 Le travi delle nostre case sono cedri, i nostri soffitti sono di cipresso.
De binten van ons paleis zijn ceders, Onze wanden cypressen.

< Cantico dei Cantici 1 >