Romani 8

1 Non v’è dunque ora alcuna condanna per quelli che sono in Cristo Gesù;

Никаква, дакле, сад нема осуђења онима који су у Христу Исусу и не ходе по телу него по Духу.

2 perché la legge dello Spirito della vita in Cristo Gesù mi ha affrancato dalla legge del peccato e della morte.

Јер закон Духа који оживљава у Христу Исусу, опростио ме је од закона греховног и смрти.

3 Poiché quel che era impossibile alla legge, perché la carne la rendeva debole, Iddio l’ha fatto; mandando il suo proprio Figliuolo in carne simile a carne di peccato e a motivo del peccato, ha condannato il peccato nella carne,

Јер што закону беше немогуће, јер беше ослабљен телом, посла Бог сина свог у обличју тела греховног, и за грех осуди грех у телу,

4 affinché il comandamento della legge fosse adempiuto in noi, che camminiamo non secondo la carne, ma secondo lo spirito.

Да се правда закона испуни у нама који не живимо по телу него по духу;

5 Poiché quelli che son secondo la carne, hanno l’animo alle cose della carne; ma quelli che son secondo lo spirito, hanno l’animo alle cose dello spirito.

Јер који су по телу телесно мисле, а који су по духу духовно мисле.

6 Perché ciò a cui la carne ha l’animo è morte, ma ciò a cui lo spirito ha l’animo, è vita e pace;

Јер телесно мудровање смрт је, а духовно мудровање живот је и мир.

7 poiché ciò a cui la carne ha l’animo è inimicizia contro Dio, perché non è sottomesso alla legge di Dio, e neppure può esserlo;

Јер телесно мудровање непријатељство је Богу, јер се не покорава закону Божијем нити може.

8 e quelli che sono nella carne, non possono piacere a Dio.

А који су у телу не могу Богу угодити.

9 Or voi non siete nella carne ma nello spirito, se pur lo Spirito di Dio abita in voi; ma se uno non ha lo Spirito di Cristo, egli non è di lui.

А ви нисте у телу него у духу; јер Дух Божји у вама живи. А ако ко нема Дух Христов, он није Његов.

10 E se Cristo è in voi, ben è il corpo morto a cagione del peccato; ma lo spirito è vita a cagion della giustizia.

А ако је Христос у вама, онда је тело мртво греха ради а дух жив правде ради.

11 E se lo Spirito di colui che ha risuscitato Gesù dai morti abita in voi, Colui che ha risuscitato Cristo Gesù dai morti vivificherà anche i vostri corpi mortali per mezzo del suo Spirito che abita in voi.

А ако ли живи у вама Дух Оног који је васкрсао Исуса из мртвих, Онај који је подигао Христа из мртвих оживеће и ваша смртна телеса Духом својим који живи у вама.

12 Così dunque, fratelli, noi siam debitori non alla carne per viver secondo la carne;

Тако дакле, браћо, нисмо дужни телу да по телу живимо.

13 perché se vivete secondo la carne, voi morrete; ma se mediante lo Spirito mortificate gli atti del corpo, voi vivrete;

Јер ако живите по телу, помрећете; ако ли духом послове телесне морите, живећете.

14 poiché tutti quelli che son condotti dallo Spirito di Dio, son figliuoli di Dio.

Јер који се владају по духу Божијем они су синови Божији.

15 Poiché voi non avete ricevuto lo spirito di servitù per ricader nella paura; ma avete ricevuto lo spirito d’adozione, per il quale gridiamo: Abba! Padre!

Јер не примисте дух ропства, опет да се бојите; него примисте Дух посиначки, којим вичемо: Ава, Оче!

16 Lo Spirito stesso attesta insieme col nostro spirito, che siamo figliuoli di Dio;

Овај дух сведочи нашем духу да смо деца Божија.

17 e se siamo figliuoli, siamo anche eredi; eredi di Dio e coeredi di Cristo, se pur soffriamo con lui, affinché siamo anche glorificati con lui.

А кад смо деца и наследници смо: наследници, дакле Божији, а сунаследници Христови: јер с Њим страдамо да се с Њим и прославимо.

18 Perché io stimo che le sofferenze del tempo presente non siano punto da paragonare con la gloria che ha da essere manifestata a nostro riguardo.

Јер мислим да страдања садашњег времена нису ништа према слави која ће нам се јавити.

19 Poiché la creazione con brama intensa aspetta la manifestazione dei figliuoli di Dio;

Јер чекање твари чека да се јаве синови Божији.

20 perché la creazione è stata sottoposta alla vanità, non di sua propria volontà, ma a cagion di colui che ve l’ha sottoposta,

Јер се твар покори пропадљивости (не од своје воље него за вољу оног који је покори) на наду,

21 non senza speranza però che la creazione stessa sarà anch’ella liberata dalla servitù della corruzione, per entrare nella libertà della gloria dei figliuoli di Dio.

Да ће се и сама твар опростити од ропства распадљивости на слободу славе деце Божије.

22 Poiché sappiamo che fino ad ora tutta la creazione geme insieme ed è in travaglio;

Јер знамо да сва твар уздише и тужи с нама до сад.

23 non solo essa, ma anche noi, che abbiamo le primizie dello Spirito, anche noi stessi gemiamo in noi medesimi, aspettando l’adozione, la redenzione del nostro corpo.

А не само она, него и ми који новину духа имамо, и ми сами у себи уздишемо чекајући посињење и избављење телу свом.

24 Poiché noi siamo stati salvati in isperanza. Or la speranza di quel che si vede, non è speranza; difatti, quello che uno vede, perché lo spererebbe egli ancora?

Јер се надом спасосмо. А нада који се види није нада; јер кад ко види шта, како ће му се надати?

25 Ma se speriamo quel che non vediamo, noi l’aspettiamo con pazienza.

Ако ли се надамо ономе што не видимо, чекамо с трпљењем.

26 Parimente ancora, lo Spirito sovviene alla nostra debolezza; perché noi non sappiamo pregare come si conviene; ma lo Spirito intercede egli stesso per noi con sospiri ineffabili;

А тако и Дух помаже нам у нашим слабостима: јер не знамо за шта ћемо се молити као што треба, него сам Дух моли се за нас уздисањем неисказаним.

27 e Colui che investiga i cuori conosce qual sia il sentimento dello Spirito, perché esso intercede per i santi secondo Iddio.

А Онај што испитује срца зна шта је мисао Духа, јер по вољи Божијој моли се за свете.

28 Or noi sappiamo che tutte le cose cooperano al bene di quelli che amano Dio, i quali son chiamati secondo il suo proponimento.

А знамо да онима који љубе Бога све иде на добро, који су позвани по намерењу.

29 Perché quelli che Egli ha preconosciuti, li ha pure predestinati ad esser conformi all’immagine del suo Figliuolo, ond’egli sia il primogenito fra molti fratelli;

Јер које напред позна оне и одреди да буду једнаки обличју Сина његовог, да би Он био прворођени међу многом браћом.

30 e quelli che ha predestinati, li ha pure chiamati; e quelli che ha chiamati, li ha pure giustificati; e quelli che ha giustificati, li ha pure glorificati.

А које одреди оне и дозва; а које дозва оне и оправда; а које оправда оне и прослави.

31 Che diremo dunque a queste cose? Se Dio è per noi, chi sarà contro di noi?

Шта ћемо, дакле, рећи на ово? Ако је Бог с нама, ко ће на нас?

32 Colui che non ha risparmiato il suo proprio Figliuolo, ma l’ha dato per tutti noi, come non ci donerà egli anche tutte le cose con lui?

Који, дакле, свог сина не поштеде, него га предаде за све нас, како, дакле, да нам с Њим све не дарује?

33 Chi accuserà gli eletti di Dio? Iddio è quel che li giustifica.

Ко ће оптужити избране Божије? Бог који правда?

34 Chi sarà quel che li condanni? Cristo Gesù è quel che è morto; e, più che questo, è risuscitato; ed è alla destra di Dio; ed anche intercede per noi.

Ко ће осудити? Христос Исус који умре, па још и васкрсе, који је с десне стране Богу, и моли за нас?

35 Chi ci separerà dall’amore di Cristo? Sarà forse la tribolazione, o la distretta, o la persecuzione, o la fame, o la nudità, o il pericolo, o la spada?

Ко ће нас раставити од љубави Божије? Невоља ли или туга? Или гоњење? Или глад? Или голотиња? Или страх? Или мач? Као што стоји написано:

36 Come è scritto: Per amor di te noi siamo tutto il giorno messi a morte; siamo stati considerati come pecore da macello.

За Тебе нас убијају вас дан, држе нас као овце које су за клање.

37 Anzi, in tutte queste cose, noi siam più che vincitori, in virtù di colui che ci ha amati.

Али у свему овоме побеђујемо Оног ради који нас је љубио.

38 Poiché io son persuaso che né morte, né vita, né angeli, né principati, né cose presenti, né cose future,

Јер знам јамачно да ни смрт, ни живот, ни анђели, ни поглаварства, ни силе, ни садашње, ни будуће,

39 né potestà, né altezza, né profondità, né alcun’altra creatura potranno separarci dall’amore di Dio, che è in Cristo Gesù, nostro Signore.

Ни висина, ни дубина, ни друга каква твар може нас раставити од љубави Божије, која је у Христу Исусу, Господу нашем.