Apocalisse 1
1 La rivelazione di Gesù Cristo, che Dio gli ha data per mostrare ai suoi servitori le cose che debbono avvenire in breve; ed egli l’ha fatta conoscere mandandola per mezzo del suo angelo al suo servitore Giovanni,
யத் ப்ரகாஸி²தம்’ வாக்யம் ஈஸ்²வர: ஸ்வதா³ஸாநாம்’ நிகடம்’ ஸீ²க்⁴ரமுபஸ்தா²ஸ்யந்தீநாம்’ க⁴டநாநாம்’ த³ர்ஸ²நார்த²ம்’ யீஸு²க்²ரீஷ்டே ஸமர்பிதவாந் தத் ஸ ஸ்வீயதூ³தம்’ ப்ரேஷ்ய நிஜஸேவகம்’ யோஹநம்’ ஜ்ஞாபிதவாந்|
2 il quale ha attestato la parola di Dio e la testimonianza di Gesù Cristo, tutto ciò ch’egli ha veduto.
ஸ சேஸ்²வரஸ்ய வாக்யே க்²ரீஷ்டஸ்ய ஸாக்ஷ்யே ச யத்³யத்³ த்³ரு’ஷ்டவாந் தஸ்ய ப்ரமாணம்’ த³த்தவாந்|
3 Beato chi legge e beati coloro che ascoltano le parole di questa profezia e serbano le cose che sono scritte in essa, poiché il tempo è vicino!
ஏதஸ்ய ப⁴விஷ்யத்³வக்த்ரு’க்³ரந்த²ஸ்ய வாக்யாநாம்’ பாட²க: ஸ்²ரோதாரஸ்²ச தந்மத்⁴யே லிகி²தாஜ்ஞாக்³ராஹிணஸ்²ச த⁴ந்யா யத: ஸ கால: ஸந்நிகட: |
4 Giovanni alle sette chiese che sono nell’Asia: Grazia a voi e pace da Colui che è, che era e che viene, e dai sette Spiriti che son davanti al suo trono,
யோஹந் ஆஸி²யாதே³ஸ²ஸ்தா²: ஸப்த ஸமிதீ: ப்ரதி பத்ரம்’ லிக²தி| யோ வர்த்தமாநோ பூ⁴தோ ப⁴விஷ்யம்’ஸ்²ச யே ச ஸப்தாத்மாநஸ்தஸ்ய ஸிம்’ஹாஸநஸ்ய ஸம்முகே² திஷ்ட²ந்தி
5 e da Gesù Cristo, il fedel testimone, il primogenito dei morti e il principe dei re della terra. A lui che ci ama, e ci ha liberati dai nostri peccati col suo sangue,
யஸ்²ச யீஸு²க்²ரீஷ்டோ விஸ்²வஸ்த: ஸாக்ஷீ ம்ரு’தாநாம்’ மத்⁴யே ப்ரத²மஜாதோ பூ⁴மண்ட³லஸ்த²ராஜாநாம் அதி⁴பதிஸ்²ச ப⁴வதி, ஏதேப்⁴யோ (அ)நுக்³ரஹ: ஸா²ந்திஸ்²ச யுஷ்மாஸு வர்த்ததாம்’|
6 e ci ha fatti essere un regno e sacerdoti all’Iddio e Padre suo, a lui siano la gloria e l’imperio nei secoli dei secoli. Amen. (aiōn g165)
யோ (அ)ஸ்மாஸு ப்ரீதவாந் ஸ்வருதி⁴ரேணாஸ்மாந் ஸ்வபாபேப்⁴ய: ப்ரக்ஷாலிதவாந் தஸ்ய பிதுரீஸ்²வரஸ்ய யாஜகாந் க்ரு’த்வாஸ்மாந் ராஜவர்கே³ நியுக்தவாம்’ஸ்²ச தஸ்மிந் மஹிமா பராக்ரமஸ்²சாநந்தகாலம்’ யாவத்³ வர்த்ததாம்’| ஆமேந்| (aiōn g165)
7 Ecco, egli viene colle nuvole; ed ogni occhio lo vedrà; lo vedranno anche quelli che lo trafissero, e tutte le tribù della terra faranno cordoglio per lui. Sì, Amen.
பஸ்²யத ஸ மேகை⁴ராக³ச்ச²தி தேநைகைகஸ்ய சக்ஷுஸ்தம்’ த்³ரக்ஷ்யதி யே ச தம்’ வித்³த⁴வந்தஸ்தே (அ)பி தம்’ விலோகிஷ்யந்தே தஸ்ய க்ரு’தே ப்ரு’தி²வீஸ்தா²: ஸர்வ்வே வம்’ஸா² விலபிஷ்யந்தி| ஸத்யம் ஆமேந்|
8 Io son l’Alfa e l’Omega, dice il Signore Iddio che è, che era e che viene, l’Onnipotente.
வர்த்தமாநோ பூ⁴தோ ப⁴விஷ்யம்’ஸ்²ச ய: ஸர்வ்வஸ²க்திமாந் ப்ரபு⁴: பரமேஸ்²வர: ஸ க³த³தி, அஹமேவ க: க்ஷஸ்²சார்த²த ஆதி³ரந்தஸ்²ச|
9 Io, Giovanni, vostro fratello e partecipe con voi della tribolazione, del regno e della costanza in Gesù, ero nell’isola chiamata Patmo a motivo della parola di Dio e della testimonianza di Gesù.
யுஷ்மாகம்’ ப்⁴ராதா யீஸு²க்²ரீஷ்டஸ்ய க்லேஸ²ராஜ்யதிதிக்ஷாணாம்’ ஸஹபா⁴கீ³ சாஹம்’ யோஹந் ஈஸ்²வரஸ்ய வாக்யஹேதோ ர்யீஸு²க்²ரீஷ்டஸ்ய ஸாக்ஷ்யஹேதோஸ்²ச பாத்மநாமக உபத்³வீப ஆஸம்’|
10 Fui rapito in Ispirito nel giorno di Domenica, e udii dietro a me una gran voce, come d’una tromba, che diceva:
தத்ர ப்ரபோ⁴ ர்தி³நே ஆத்மநாவிஷ்டோ (அ)ஹம்’ ஸ்வபஸ்²சாத் தூரீத்⁴வநிவத் மஹாரவம் அஸ்²ரௌஷம்’,
11 Quel che tu vedi, scrivilo in un libro e mandalo alle sette chiese: a Efeso, a Smirne, a Pergamo, a Tiatiri, a Sardi, a Filadelfia e a Laodicea.
தேநோக்தம், அஹம்’ க: க்ஷஸ்²சார்த²த ஆதி³ரந்தஸ்²ச| த்வம்’ யத்³ த்³ரக்ஷ்யஸி தத்³ க்³ரந்தே² லிகி²த்வாஸி²யாதே³ஸ²ஸ்தா²நாம்’ ஸப்த ஸமிதீநாம்’ ஸமீபம் இபி²ஷம்’ ஸ்முர்ணாம்’ து²யாதீராம்’ ஸார்த்³தி³ம்’ பி²லாதி³ல்பி²யாம்’ லாயதீ³கேயாஞ்ச ப்ரேஷய|
12 E io mi voltai per veder la voce che mi parlava; e come mi fui voltato, vidi sette candelabri d’oro;
ததோ மயா ஸம்பா⁴ஷமாணஸ்ய கஸ்ய ரவ: ஸ்²ரூயதே தத்³த³ர்ஸ²நார்த²ம்’ முக²ம்’ பராவர்த்திதம்’ தத் பராவர்த்ய ஸ்வர்ணமயா: ஸப்த தீ³பவ்ரு’க்ஷா த்³ரு’ஷ்டா: |
13 e in mezzo ai candelabri Uno somigliante a un figliuol d’uomo, vestito d’una veste lunga fino ai piedi, e cinto d’una cintura d’oro all’altezza del petto.
தேஷாம்’ ஸப்த தீ³பவ்ரு’க்ஷாணாம்’ மத்⁴யே தீ³ர்க⁴பரிச்ச²த³பரிஹித: ஸுவர்ணஸ்²ரு’ங்க²லேந வேஷ்டிதவக்ஷஸ்²ச மநுஷ்யபுத்ராக்ரு’திரேகோ ஜநஸ்திஷ்ட²தி,
14 E il suo capo e i suoi capelli erano bianchi come candida lana, come neve; e i suoi occhi erano come una fiamma di fuoco;
தஸ்ய ஸி²ர: கேஸ²ஸ்²ச ஸ்²வேதமேஷலோமாநீவ ஹிமவத் ஸ்²ரேதௌ லோசநே வஹ்நிஸி²கா²ஸமே
15 e i suoi piedi eran simili a terso rame, arroventato in una fornace; e la sua voce era come la voce di molte acque.
சரணௌ வஹ்நிகுண்டே³தாபிதஸுபித்தலஸத்³ரு’ஸௌ² ரவஸ்²ச ப³ஹுதோயாநாம்’ ரவதுல்ய: |
16 Ed egli teneva nella sua man destra sette stelle; e dalla sua bocca usciva una spada a due tagli, acuta, e il suo volto era come il sole quando splende nella sua forza.
தஸ்ய த³க்ஷிணஹஸ்தே ஸப்த தாரா வித்³யந்தே வக்த்ராச்ச தீக்ஷ்ணோ த்³விதா⁴ர: க²ங்கோ³ நிர்க³ச்ச²தி முக²மண்ட³லஞ்ச ஸ்வதேஜஸா தே³தீ³ப்யமாநஸ்ய ஸூர்ய்யஸ்ய ஸத்³ரு’ஸ²ம்’|
17 E quando l’ebbi veduto, caddi ai suoi piedi come morto; ed egli mise la sua man destra su di me, dicendo: Non temere;
தம்’ த்³ரு’ஷ்ட்வாஹம்’ ம்ரு’தகல்பஸ்தச்சரணே பதிதஸ்தத: ஸ்வத³க்ஷிணகரம்’ மயி நிதா⁴ய தேநோக்தம் மா பை⁴ஷீ: ; அஹம் ஆதி³ரந்தஸ்²ச|
19 Scrivi dunque le cose che hai vedute, quelle che sono e quelle che devono avvenire in appresso,
அதோ யத்³ ப⁴வதி யச்சேத: பரம்’ ப⁴விஷ்யதி த்வயா த்³ரு’ஷ்டம்’ தத் ஸர்வ்வம்’ லிக்²யதாம்’|
20 il mistero delle sette stelle che hai vedute nella mia destra, e dei sette candelabri d’oro. Le sette stelle sono gli angeli delle sette chiese, e i sette candelabri sono le sette chiese.
மம த³க்ஷிணஹஸ்தே ஸ்தி²தா யா: ஸப்த தாரா யே ச ஸ்வர்ணமயா: ஸப்த தீ³பவ்ரு’க்ஷாஸ்த்வயா த்³ரு’ஷ்டாஸ்தத்தாத்பர்ய்யமித³ம்’ தா: ஸப்த தாரா: ஸப்த ஸமிதீநாம்’ தூ³தா: ஸுவர்ணமயா: ஸப்த தீ³பவ்ரு’க்ஷாஸ்²ச ஸப்த ஸமிதய: ஸந்தி|
