Salmi 94
1 O Dio delle vendette, o Eterno, Iddio delle vendette, apparisci nel tuo fulgore!
Доамне, Думнезеул рэзбунэрилор, Ту, Думнезеул рэзбунэрилор, аратэ-Те!
2 Lèvati, o giudice della terra, rendi ai superbi la loro retribuzione!
Скоалэ-Те, Жудекэторул пэмынтулуй, ши рэсплэтеште челор мындри дупэ фаптеле лор!
3 Fino a quando gli empi, o Eterno, fino a quando gli empi trionferanno?
Пынэ кынд вор бируи чей рэй, Доамне, пынэ кынд вор бируи чей рэй?
4 Si espandono in discorsi arroganti, si vantano tutti questi operatori d’iniquità.
Ей цин кувынтэрь путерниче, ворбеск ку труфие ши тоць чей че фак рэул се фэлеск.
5 Schiacciano il tuo popolo, o Eterno, e affliggono la tua eredità.
Ей здробеск пе попорул Тэу, Доамне, ши асупреск моштениря Та.
6 Uccidono la vedova e lo straniero, ammazzano gli orfani,
Ынжунгие пе вэдувэ ши пе стрэин, учид пе орфань
7 e dicono: L’Eterno non vede, l’Iddio di Giacobbe non ci fa attenzione.
ши зик: „Ну веде Домнул ши Думнезеул луй Иаков ну я аминте!”
8 Abbiate intendimento, voi gli stolti fra il popolo! E voi, pazzi, quando sarete savi?
Тотушь ынвэцаци-вэ минте, оамень фэрэ минте! Кынд вэ вець ынцелепци, небунилор?
9 Colui che ha piantato l’orecchio non udirà egli? Colui che ha formato l’occhio non vedrà egli?
Чел че а сэдит урекя с-ар путя сэ н-аудэ? Чел че а ынтокмит окюл с-ар путя сэ ну вадэ?
10 Colui che castiga le nazioni non correggerà, egli che imparte all’uomo la conoscenza?
Чел че педепсеште нямуриле с-ар путя сэ ну педепсяскэ, Ел, каре а дат омулуй причепере?
11 L’Eterno conosce i pensieri dell’uomo, sa che son vanità.
Домнул куноаште гындуриле омулуй: штие кэ сунт дешарте.
12 Beato l’uomo che tu correggi, o Eterno, ed ammaestri con la tua legge
Фериче де омул пе каре-л педепсешть Ту, Доамне, ши пе каре-л ынвець дин Леӂя Та,
13 per dargli requie dai giorni dell’avversità, finché la fossa sia scavata per l’empio.
ка сэ-л лиништешть ын зилеле ненорочирий, пынэ се ва сэпа гроапа челуй рэу!
14 Poiché l’Eterno non rigetterà il suo popolo, e non abbandonerà la sua eredità.
Кэч Домнул ну ласэ пе попорул Сэу ши ну-Шь пэрэсеште моштениря.
15 Poiché il giudizio tornerà conforme a giustizia, e tutti i diritti di cuore lo seguiranno.
Чи се ва фаче одатэ жудеката дупэ дрептате ши тоць чей ку инима куратэ о вор гэси бунэ.
16 Chi si leverà per me contro i malvagi? Chi si presenterà per me contro gli operatori d’iniquità?
Чине мэ ва ажута ымпотрива челор рэй? Чине мэ ва сприжини ымпотрива челор че фак рэул?
17 Se l’Eterno non fosse stato il mio aiuto, a quest’ora l’anima mia abiterebbe il luogo del silenzio.
Де н-ар фи Домнул ажуторул меу, кыт де курынд ар фи суфлетул меу ын тэчеря морций!
18 Quand’ho detto: Il mio piè vacilla, la tua benignità, o Eterno, m’ha sostenuto.
Орь де кыте орь зик: „Ми се клатинэ пичорул”, бунэтатя Та, Доамне, мэ сприжинэ тотдяуна.
19 Quando sono stato in grandi pensieri dentro di me, le tue consolazioni han rallegrato l’anima mia.
Кынд гындурь негре се фрэмынтэ ку грэмада ынэунтрул меу, мынгыериле Тале ымь ынвиорязэ суфлетул.
20 Il trono della nequizia t’avrà egli per complice? esso, che ordisce oppressioni in nome della legge?
Те вор пуне чей рэй сэ шезь пе скаунул лор де домние, ей, каре прегэтеск ненорочиря ла адэпостул леӂий?
21 Essi si gettano assieme contro l’anima del giusto, e condannano il sangue innocente.
Ей се стрынг ымпотрива веций челуй неприхэнит ши осындеск сынӂе невиноват.
22 Ma l’Eterno è il mio alto ricetto, e il mio Dio è la ròcca in cui mi rifugio.
Дар Домнул есте турнул меу де скэпаре, Думнезеул меу есте стынка мя де адэпост.
23 Egli farà ricader sovr’essi la loro propria iniquità, e li distruggerà mediante la loro propria malizia; l’Eterno, il nostro Dio, li distruggerà.
Ел ва фаче сэ кадэ асупра лор нелеӂюиря, Ел ый ва нимичи прин рэутатя лор; Домнул Думнезеул ностру ый ва нимичи.
