Salmi 9

1 Al Capo dei musici. Su “Muori pel figlio”. Salmo di Davide. Io celebrerò l’Eterno con tutto il mio cuore, io narrerò tutte le tue maraviglie.

В конец, о тайных сына, псалом Давиду. Исповемся Тебе, Господи, всем сердцем моим, повем вся чудеса Твоя.

2 Io mi rallegrerò e festeggerò in te, salmeggerò al tuo nome, o Altissimo,

Возвеселюся и возрадуюся о Тебе, пою имени Твоему, Вышний.

3 poiché i miei nemici voltan le spalle, cadono e periscono dinanzi al tuo cospetto.

Внегда возвратитися врагу моему вспять, изнемогут и погибнут от лица Твоего.

4 Poiché tu hai sostenuto il mio diritto e la mia causa; ti sei assiso sul trono come giusto giudice.

Яко сотворил еси суд мой и прю мою: сел еси на престоле, судяй правду.

5 Tu hai sgridate le nazioni, hai distrutto l’empio, hai cancellato il loro nome in sempiterno.

Запретил еси языком, и погибе нечестивый: имя его потребил еси в век и в век века.

6 E’ finita per il nemico! Son rovine perpetue! e delle città che tu hai distrutte perfin la memoria e perita.

Врагу оскудеша оружия в конец, и грады разрушил еси: погибе память его с шумом.

7 Ma l’Eterno siede come re in eterno; egli ha preparato il suo trono per il giudizio.

И Господь во век пребывает, уготова на суд престол Свой:

8 Ed egli giudicherà il mondo con giustizia, giudicherà i popoli con rettitudine.

и Той судити имать вселенней в правду, судити имать людем в правоте.

9 E l’Eterno sarà un alto ricetto all’oppresso, un alto ricetto in tempi di distretta;

И бысть Господь прибежище убогому, помощник во благовремениих, в скорбех.

10 e quelli che conoscono il tuo nome confideranno in te, perché, o Eterno, tu non abbandoni quelli che ti cercano.

И да уповают на Тя знающии имя Твое, яко не оставил еси взыскающих Тя, Господи.

11 Salmeggiate all’Eterno che abita in Sion, raccontate tra i popoli le sue gesta.

Пойте Господеви, живущему в Сионе, возвестите во языцех начинания Его:

12 Perché colui che domanda ragion del sangue si ricorda dei miseri e non ne dimentica il grido.

яко взыскаяй крови их помяну, не забы звания убогих.

13 Abbi pietà di me, o Eterno! Vedi l’afflizione che soffro da quelli che m’odiano, o tu che mi trai su dalle porte della morte,

Помилуй мя, Господи, виждь смирение мое от враг моих, возносяй мя от врат смертных:

14 acciocché io racconti tutte le tue lodi. Nelle porte della figliuola di Sion, io festeggerò per la tua salvazione.

яко да возвещу вся хвалы Твоя во вратех дщере Сиони: возрадуемся о спасении Твоем.

15 Le nazioni sono sprofondate nella fossa che avean fatta; il loro piede è stato preso nella rete che aveano nascosta.

Углебоша языцы в пагубе, юже сотвориша: в сети сей, юже скрыша, увязе нога их.

16 L’Eterno s’è fatto conoscere, ha fatto giustizia; l’empio è stato preso al laccio nell’opera delle proprie mani. (Higgaion, Sela)

Знаемь есть Господь судбы творяй: в делех руку своею увязе грешник.

17 Gli empi se n’andranno al soggiorno de’ morti, sì, tutte le nazioni che dimenticano Iddio. (Sheol h7585)

Да возвратятся грешницы во ад, вси языцы забывающии Бога. (Sheol h7585)

18 Poiché il povero non sarà dimenticato per sempre, né la speranza de’ miseri perirà in perpetuo.

Яко не до конца забвен будет нищий, терпение убогих не погибнет до конца.

19 Lèvati, o Eterno! Non lasciar che prevalga il mortale; sian giudicate le nazioni in tua presenza.

Воскресени, Господи, да не крепится человек, да судятся языцы пред Тобою.

20 O Eterno, infondi spavento in loro; sappian le nazioni che non son altro che mortali. (Sela)

Постави, Господи, законоположителя над ними, да разумеют языцы, яко человецы суть.