Salmi 81
1 Per il Capo de’ musici. Sulla Ghittea. Salmo di Asaf. Cantate con gioia a Dio nostra forza; mandate grida di allegrezza all’Iddio di Giacobbe!
Przewodnikowi chóru, na Gittyt. Asafa. Radośnie śpiewajcie Bogu, naszej mocy; [radośnie] wykrzykujcie Bogu Jakuba.
2 Intonate un salmo e fate risonare il cembalo, l’arpa deliziosa, col saltèro.
Weźcie psalm, przynieście bęben, wdzięczną harfę i cytrę.
3 Sonate la tromba alla nuova luna, alla luna piena, al giorno della nostra festa.
Zadmijcie w trąbę w czas nowiu, w czasie wyznaczonym, w dniu naszego uroczystego święta.
4 Poiché questo è uno statuto per Israele, una legge dell’Iddio di Giacobbe.
Jest bowiem taki nakaz w Izraelu, prawo Boga Jakuba.
5 Egli lo stabilì come una testimonianza in Giuseppe, quando uscì contro il paese d’Egitto. Io udii allora il linguaggio di uno che m’era ignoto:
Ustanowił to świadectwem dla Józefa, kiedy wyszedł przeciw ziemi Egiptu, gdzie słyszałem język, którego nie zrozumiałem.
6 O Israele, io sottrassi le tue spalle ai pesi, le tue mani han lasciato le corbe.
Uwolniłem od brzemienia jego barki, a jego ręce od [dźwigania] kotłów.
7 Nella distretta gridasti a me ed io ti liberai; ti risposi nascosto in mezzo ai tuoni, ti provai alle acque di Meriba. (Sela)
Wzywałeś mnie w ucisku i wybawiłem cię; odpowiedziałem ci w skrytości gromu, doświadczyłem cię u wód Meriba. (Sela)
8 Ascolta, o popolo mio, ed io ti darò degli ammonimenti; o Israele, volessi tu pure ascoltarmi!
Słuchaj, mój ludu, a oświadczę ci; Izraelu, jeśli będziesz mnie słuchał;
9 Non vi sia nel mezzo di te alcun dio straniero, e non adorare alcun dio forestiero:
Nie będziesz miał cudzego boga ani nie oddasz pokłonu obcemu bogu;
10 Io sono l’Eterno, l’Iddio tuo, che ti fece risalire dal paese d’Egitto; allarga la tua bocca, ed io l’empirò.
Ja, PAN, [jestem] twoim Bogiem, który cię wyprowadził z ziemi Egiptu; otwórz usta, a ja je napełnię.
11 Ma il mio popolo non ha ascoltato la mia voce, e Israele non mi ha ubbidito.
Lecz mój lud nie usłuchał mego głosu, a Izrael nie chciał mnie.
12 Ond’io li abbandonai alla durezza del cuor loro, perché camminassero secondo i loro consigli.
Zostawiłem ich więc żądzom ich serca i postępowali według swoich zamysłów.
13 Oh se il mio popolo volesse ascoltarmi, se Israele volesse camminar nelle mie vie!
O, gdyby mój lud mnie posłuchał, a Izrael chodził moimi drogami!
14 Tosto farei piegare i loro nemici, e rivolgerei la mia mano contro i loro avversari.
W krótkim czasie poniżyłbym ich nieprzyjaciół i zwróciłbym rękę przeciw ich wrogom.
15 Quelli che odiano l’Eterno dovrebbero sottomettersi a lui, ma la loro durata sarebbe in perpetuo.
Nienawidzący PANA, choć obłudnie, musieliby mu się poddać, a ich czas trwałby wiecznie.
16 Io li nutrirei del fior di frumento, e li sazierei di miele stillante dalla roccia.
I karmiłbym ich wyborną pszenicą, a nasyciłbym cię miodem ze skały.
