Salmi 73

1 Salmo di Asaf. Certo, Iddio è buono verso Israele, verso quelli che son puri di cuore.

مزمور آساف. براستی، خدا برای اسرائیل نیکوست یعنی برای آنانی که پاکدل هستند.

2 Ma, quant’è a me, quasi inciamparono i miei piedi; poco mancò che i miei passi non sdrucciolassero.

اما من نزدیک بود ایمانم را از دست بدهم و از راه راست گمراه شوم.

3 Poiché io portavo invidia agli orgogliosi, vedendo la prosperità degli empi.

زیرا بر کامیابی بدکاران و شریران حسد بردم.

4 Poiché per loro non vi son dolori, il loro corpo è sano e pingue.

دیدم که در زندگی درد نمی‌کشند و بدنی قوی و سالم دارند.

5 Non sono travagliati come gli altri mortali, né son colpiti come gli altri uomini.

مانند سایرین در زحمت نمی‌افتند و هیچ گرفتاری ندارند؛

6 Perciò la superbia li cinge a guisa di collana, la violenza li cuopre a guisa di vestito.

در نتیجه با تکبر راه می‌روند و به مردم ظلم می‌کنند.

7 Dal loro cuore insensibile esce l’iniquità; le immaginazioni del cuor loro traboccano.

قلبشان مملو از خباثت است و از فکرشان شرارت تراوش می‌کند.

8 Sbeffeggiano e malvagiamente ragionan d’opprimere; parlano altezzosamente.

مردم را مسخره می‌کنند و حرفهای کثیف بر زبان می‌رانند. با غرور سخن می‌گویند و نقشه‌های شوم می‌کشند.

9 Metton la loro bocca nel cielo, e la loro lingua passeggia per la terra.

به خدایی که در آسمان است کفر می‌گویند و به انسانی که بر زمین است فحاشی می‌کنند.

10 Perciò il popolo si volge dalla loro parte, e beve copiosamente alla loro sorgente,

پس مردم گول زندگی پرناز و نعمت آنها را می‌خورند

11 e dice: Com’è possibile che Dio sappia ogni cosa, che vi sia conoscenza nell’Altissimo?

و می‌گویند: «خدای چگونه بداند؟ آیا آن متعال می‌داند بر این زمین چه می‌گذرد؟»

12 Ecco, costoro sono empi: eppure, tranquilli sempre, essi accrescono i loro averi.

به این مردم شرور نگاه کنید! ببینید چه زندگی راحتی دارند و چگونه به ثروت خود می‌افزایند.

13 Invano dunque ho purificato il mio cuore, e ho lavato le mie mani nell’innocenza!

پس آیا من بیهوده خود را پاک نگه داشته‌ام و نگذاشته‌ام دستهایم به گناه آلوده شوند؟

14 Poiché son percosso ogni giorno, e il mio castigo si rinnova ogni mattina.

نتیجه‌ای که هر روز از این کار عایدم می‌شود رنج و زحمت است.

15 Se avessi detto: Parlerò a quel modo, ecco, sarei stato infedele alla schiatta de’ tuoi figliuoli.

ولی اگر این فکرهایم را بر زبان می‌آوردم، جزو مردم خداشناس محسوب نمی‌شدم.

16 Ho voluto riflettere per intender questo, ma la cosa mi è parsa molto ardua,

هر چه فکر کردم نتوانستم بفهمم که چرا بدکاران در زندگی کامیاب هستند؛

17 finché non sono entrato nel santuario di Dio, e non ho considerata la fine di costoro.

تا اینکه به خانهٔ خدا رفتم و در آنجا به عاقبت کار آنها پی بردم.

18 Certo, tu li metti in luoghi sdrucciolevoli, tu li fai cadere in rovina.

ای خدا، تو بدکاران را بر پرتگاه‌های لغزنده گذاشته‌ای تا بیفتند و نابود شوند.

19 Come sono stati distrutti in un momento, portati via, consumati per casi spaventevoli!

آری، آنها ناگهان غافلگیر شده، از ترس قالب تهی خواهند کرد.

20 Come avviene d’un sogno quand’uno si sveglia, così tu, o Signore, quando ti desterai, sprezzerai la loro vana apparenza.

آنها مانند خوابی هستند که وقتی انسان بیدار می‌شود از ذهنش محو شده است؛ همچنین وقتی تو ای خداوند، برخیزی آنها محو و نابود خواهند شد!

21 Quando il mio cuore s’inacerbiva ed io mi sentivo trafitto internamente,

وقتی من به این حقیقت پی بردم، از خود شرمنده شدم!

22 ero insensato e senza conoscimento; io ero verso di te come una bestia.

من احمق و نادان بودم و نزد تو ای خدا، مانند حیوان بی‌شعور رفتار کردم!

23 Ma pure, io resto del continuo con te; tu m’hai preso per la man destra;

با این حال، تو هنوز هم مرا دوست داری و دست مرا در دست خود گرفته‌ای!

24 tu mi condurrai col tuo consiglio, e poi mi riceverai in gloria.

تو با رهنمودهایت مرا در زندگی هدایت خواهی کرد و در آخر مرا به حضور پرجلالت خواهی پذیرفت.

25 Chi ho io in cielo fuori di te? E sulla terra non desidero che te.

ای خدا، من تو را در آسمان دارم؛ این برای من کافی است و هیچ چیز دیگر بر زمین نمی‌خواهم.

26 La mia carne e il mio cuore posson venir meno, ma Dio è la ròcca del mio cuore e la mia parte in eterno.

اگرچه فکر و بدنم ناتوان شوند، اما تو ای خدا، قوت و تکیه‌گاه همیشگی من هستی!

27 Poiché, ecco, quelli che s’allontanan da te periranno; tu distruggi chiunque, fornicando, ti abbandona.

خدا کسانی را که از او دور شوند و به او خیانت کنند، نابود خواهد کرد.

28 Ma quanto a me, il mio bene è d’accostarmi a Dio; io ho fatto del Signore, dell’Eterno, il mio rifugio, per raccontare, o Dio, tutte le opere tue.

اما من از اینکه نزدیک تو هستم لذت می‌برم! ای خداوند، من به تو توکل نموده‌ام و تمام کارهایت را می‌ستایم!