Salmi 38

1 Salmo di Davide. Per far ricordare. O Eterno, non mi correggere nella tua ira, e non castigarmi nel tuo cruccio!

Psalm Dawida. Dla przypomnienia. PANIE, nie karć mnie w swym gniewie i nie karz mnie w swojej zapalczywości.

2 Poiché le tue saette si sono confitte in me, e la tua mano m’è calata addosso.

Twoje strzały utkwiły bowiem we mnie i ciąży na mnie twoja ręka.

3 Non v’è nulla d’intatto nella mia carne a cagion della tua ira; non v’è requie per le mie ossa a cagion del mio peccato.

Nie ma nic zdrowego w moim ciele wskutek twego gniewu, nie ma odpoczynku dla moich kości z powodu mojego grzechu.

4 Poiché le mie iniquità sorpassano il mio capo; son come un grave carico, troppo pesante per me.

Bo moje nieprawości sięgają ponad moją głowę, obciążają mnie jak ciężkie brzemię.

5 Le mie piaghe son fetide e purulenti per la mia follia.

Cuchną i ropieją moje rany z powodu mej głupoty.

6 Io son tutto curvo e abbattuto, vo attorno tuttodì vestito a bruno.

Jestem zgnębiony i bardzo pochylony, przez cały dzień chodzę smutny.

7 Poiché i miei fianchi son pieni d’infiammazione, e non v’è nulla d’intatto nella mia carne.

Moje wnętrze bowiem pali straszna [dolegliwość] i nie ma nic zdrowego w moim ciele.

8 Son tutto fiacco e rotto; io ruggisco per il fremito del mio cuore.

Jestem osłabiony i bardzo załamany, zawodzę z powodu trwogi mego serca.

9 Signore, ogni mio desiderio è nel tuo cospetto, e i miei sospiri non ti son nascosti.

Panie, przed tobą [są] wszystkie moje pragnienia i moje wzdychanie nie jest przed tobą ukryte.

10 Il mio cuore palpita, la mia forza mi lascia, ed anche la luce de’ miei occhi m’è venuta meno.

Moje serce trzepocze, opuściła mnie siła, a światło moich oczu znikło.

11 I miei amici, i miei compagni stan lontani dalla mia piaga, e i miei prossimi si fermano da lungi.

Moi bliscy i przyjaciele stronią od moich ran, a moi krewni stoją z daleka.

12 Quelli che cercan la mia vita mi tendono reti, e quelli che procurano il mio male proferiscon cose maligne e tutto il giorno meditano frodi.

Ci, którzy czyhają na moją duszę, zastawiają sidła, a ci, którzy pragną mego nieszczęścia, mówią przewrotnie i przez cały dzień knują podstępy.

13 Ma io, come un sordo, non odo: son come un muto che non apre la bocca.

Lecz ja niczym głuchy nie słyszałem i [byłem] jak niemy, [który] nie otwiera swych ust.

14 Son come un uomo che non ascolta, e nella cui bocca non è replica di sorta.

I stałem się jak człowiek, który [nic] nie słyszy i nie ma w ustach upomnień.

15 Poiché, in te io spero, o Eterno; tu risponderai, o Signore, Iddio mio!

Ciebie bowiem, PANIE, oczekuję; ty odpowiesz, Panie, mój Boże.

16 Io ho detto: Non si rallegrino di me; e quando il mio piè vacilla, non s’innalzino superbi contro a me.

Bo powiedziałem: Niech się nie cieszą z mojego powodu; gdy moja noga poślizgnie się, niech nie wynoszą się nade mnie.

17 Perché io sto per cadere, e il mio dolore è del continuo davanti a me.

Jestem bowiem bliski upadku i moja boleść zawsze jest przede mną.

18 Io confesso la mia iniquità, e sono angosciato per il mio peccato.

Wyznaję więc moją nieprawość i boleję nad swoim grzechem.

19 Ma quelli che senza motivo mi sono nemici sono forti, quelli che m’odiano a torto son moltiplicati.

Lecz moi wrogowie są zdrowi i silni i namnożyło się tych, którzy bez powodu mnie nienawidzą.

20 Anche quelli che mi rendon male per bene sono miei avversari, perché seguo il bene.

Odpłacają mi złem za dobro i sprzeciwiają mi się, bo podążam za dobrem.

21 O Eterno, non abbandonarmi; Dio mio, non allontanarti da me;

Nie opuszczaj mnie, PANIE, mój Boże, nie oddalaj się ode mnie.

22 affrettati in mio aiuto, o Signore, mia salvezza!

Pospiesz mi z pomocą, Panie, moje zbawienie.