Salmi 33
1 Giubilate, o giusti, nell’Eterno; la lode s’addice agli uomini retti.
Әй һәққанийлар, Пәрвәрдигар үчүн тәнтәнә қилиңлар! Мәдһийиләш дуруслар үчүн гөзәл иштур.
2 Celebrate l’Eterno con la cetra; salmeggiate a lui col saltèro a dieci corde.
Раваб билән Пәрвәрдигарни мәдһийиләңлар; Онтарға тәңкәш болуп, униңға күйләрни ейтиңлар.
3 Cantategli un cantico nuovo, sonate maestrevolmente con giubilo.
Униңға атап йеңи бир мунаҗат-нахшини ейтиңлар; Маһирлиқ билән челип, авазиңларни жуқури яңритиңлар.
4 Poiché la parola dell’Eterno è diritta e tutta l’opera sua è fatta con fedeltà.
Чүнки Пәрвәрдигарниң сөзи бәрһәқтур; Униң барлиқ ишлири вәдилиригә садақәтликтур.
5 Egli ama la giustizia e l’equità; la terra è piena della benignità dell’Eterno.
У һәққанийәт һәм адаләтни яхши көргүчидур; Йәр-зимин Пәрвәрдигарниң меһриванлиғи билән толғандур.
6 I cieli furon fatti dalla parola dell’Eterno, e tutto il loro esercito dal soffio della sua bocca.
Пәрвәрдигарниң сөзи билән асманлар яритилған, Униң ағзидики нәпәс билән уларниң барлиқ қошунлиримуяритилғандур;
7 Egli adunò le acque del mare come in un mucchio; egli ammassò gli abissi in serbatoi.
У деңиздики суларни бир йәргә жиғип догилайду; У океанларни амбарлар ичидә сақлап туриду;
8 Tutta la terra tema l’Eterno; lo paventino tutti gli abitanti del mondo.
Пүткүл йәр йүзидикиләр Пәрвәрдигардин әймәнсун; Дуниядики пүтүн җан егилири Униңдин қорқуп, һөрмәтлисун;
9 Poich’egli parlò, e la cosa fu; egli comandò e la cosa sorse.
Чүнки Униң бир сөзи биләнла иш пүттүрүлгән еди; Униң бир әмри биләнла дегәнлири бәрпа қилинған еди.
10 L’Eterno dissipa il consiglio delle nazioni, egli annulla i disegni dei popoli.
Пәрвәрдигар әлләрниң планини тосиветиду; У қовмларниң хияллирини бекар қиливетиду.
11 Il consiglio dell’Eterno sussiste in perpetuo, i disegni del suo cuore durano d’età in età.
Пәрвәрдигарниң несиһәти мәңгүгә туриду; Қәлбидики ойлири дәвирдин-дәвиргә ишқа ашурулиду.
12 Beata la nazione il cui Dio è l’Eterno; beato il popolo ch’egli ha scelto per sua eredità.
«Пәрвәрдигар бизниң Худайимиздур» дәйдиған қовм бәхитликтур! Йәни Өз мираси болушқа таллиған хәлиқ бәхитликтур!
13 L’Eterno guarda dal cielo; egli vede tutti i figliuoli degli uomini:
Пәрвәрдигар әрштин йәргә нәзәр салиду, У пүткүл инсанларни көрүп туриду.
14 dal luogo ove dimora, osserva tutti gli abitanti della terra;
Туралғусидин йәр йүзидикиләрниң һәммисигә қарайду;
15 egli, che ha formato il cuore di loro tutti, che considera tutte le opere loro.
У уларниң һәр бириниң қәлблирини Ясиғучидур; Уларниң барлиқ ишлирини дәңсәп чиққучидур.
16 Il re non è salvato per grandezza d’esercito; il prode non scampa per la sua gran forza.
Падиша болса қошунлириниң көплүги билән ғалип болалмайду; Палван өзиниң зор күчи билән өзини қутқузалмайду;
17 Il cavallo è cosa fallace per salvare; esso non può liberare alcuno col suo grande vigore.
Толпарға тайинип хәвп-хәтәрдин қутқузулуш беһудиликтур, У зор күчи билән һеч кимни қутқузалмайду;
18 Ecco, l’occhio dell’Eterno è su quelli che lo temono, su quelli che sperano nella sua benignità,
Мана, уларниң җенини өлүмдин қутқузуш үчүн, Қәһәтчиликтә уларни һаят сақлаш үчүн, Пәрвәрдигарниң көзи Өзидин әйминидиғанларниң үстидә туриду, Өзиниң өзгәрмәс муһәббитигә үмүт бағлиғанларниң үстидә туриду.
19 per liberare l’anima loro dalla morte e per conservarli in vita in tempo di fame.
20 L’anima nostra aspetta l’Eterno; egli è il nostro aiuto e il nostro scudo.
Бизниң җенимиз Пәрвәрдигарға тәлмүриду; Бизниң ярдәмчимиз, Бизниң қалқинимиз У болиду.
21 In lui, certo, si rallegrerà il cuor nostro, perché abbiam confidato nel nome della sua santità.
Шуңа Униң билән қәлбимиз шатлинип кетиду; Чүнки Униң муқәддәс намиға тайинип ишәндуқ.
22 La tua benignità, o Eterno, sia sopra noi, poiché noi abbiamo sperato in te.
И Пәрвәрдигар, биз Саңила үмүт бағлиғинимиздәк, Сениң өзгәрмәс муһәббитиңму үстимиздә болғай!
