Salmi 132
1 Canto dei pellegrinaggi. Ricordati, o Eterno, a favor di Davide, di tutte le sue fatiche:
Pieśń stopni. Na Dawida pomnij, Panie! na wszystkie utrapienia jego.
2 com’egli giurò all’Eterno e fece voto al Potente di Giacobbe, dicendo:
Który przysiągł Panu, a ślub uczynił mocarzowi Jakóbowemu, mówiąc:
3 Certo, non entrerò nella tenda della mia casa, né salirò sul letto ove mi corico,
Zaiste nie wnijdę do przybytku domu mego, i nie wstąpię na posłanie łoża mego;
4 non darò sonno ai miei occhi, né riposo alle mie palpebre,
I nie pozwolę snu oczom moim, ani powiekom moim drzemania,
5 finché abbia trovato un luogo per l’Eterno, una dimora per il Potente di Giacobbe.
Dokąd nie znajdę miejsca dla Pana, na mieszkania mocarzowi Jakóbowemu.
6 Ecco abbiamo udito che l’Arca era in Efrata; l’abbiam trovata nei campi di Jaar.
Oto usłyszawszy o niej w Efracie, znaleźliśmy ją na polach leśnych.
7 Andiamo nella dimora dell’Eterno, adoriamo dinanzi allo sgabello de’ suoi piedi!
Wnijdźmyż do przybytków jego, a kłaniajmy się u podnóżka nóg jego.
8 Lèvati, o Eterno, vieni al luogo del tuo riposo, tu e l’Arca della tua forza.
Powstańże Panie! a wnijdź do odpocznienia twego, ty, i skrzynia możności twojej.
9 I tuoi sacerdoti siano rivestiti di giustizia, e giubilino i tuoi fedeli.
Kapłani twoi niech się obloką w sprawiedliwość, a święci twoi nie się rozradują.
10 Per amor di Davide tuo servitore, non respingere la faccia del tuo unto.
Dla Dawida, sługi twego, nie odwracaj oblicza pomazańca twego.
11 L’Eterno ha fatto a Davide questo giuramento di verità, e non lo revocherà: Io metterò sul tuo trono un frutto delle tue viscere.
Przysiągł Pan Dawidowi prawdę, a nie uchyli się od niej, mówiąc: Z owocu żywota twego posadzę na stolicy twojej.
12 Se i tuoi figliuoli osserveranno il mio patto e la mia testimonianza che insegnerò loro, anche i loro figliuoli sederanno sul tuo trono in perpetuo.
Będąli strzegli synowie twoi przymierza mojego, i świadectw moich, których ich nauczę: tedy i synowie ich aż na wieki będą siedzieli na stolicy twojej
13 Poiché l’Eterno ha scelto Sion, l’ha desiderata per sua dimora.
Albowiem obrał Pan Syon, i upodobał go sobie na mieszkanie, mówiąc:
14 Questo è il mio luogo di riposo in eterno; qui abiterò, perché l’ho desiderata.
Toć będzie odpocznienie moje aż na wieki; tu będę mieszkał, bom go siebie upodobał.
15 Io benedirò largamente i suoi viveri, sazierò di pane i suoi poveri.
Żywność jego będę obficie błogosławił, a ubogich jego nasycę chlebem.
16 I suoi sacerdoti li vestirò di salvezza, e i suoi fedeli giubileranno con gran gioia.
Kapłanów jego przyoblokę zbawieniem, a święci jego weseląc się, radować się będą.
17 Quivi farò crescere la potenza di Davide, e quivi terrò accesa una lampada al mio unto.
Tam sprawię, że zakwitnie róg Dawidowy; tam zgotuję pochodnię pomazańcowi memu.
18 I suoi nemici li vestirò di vergogna, ma su di lui fiorirà la sua corona.
Nieprzyjaciół jego przyoblokę wstydem; ale nad nim rozkwitnie się korona jego.
