Salmi 132

1 Canto dei pellegrinaggi. Ricordati, o Eterno, a favor di Davide, di tutte le sue fatiche:

Mbaje mend, o Zot, Davidin dhe të gjitha mundimet e tij,

2 com’egli giurò all’Eterno e fece voto al Potente di Giacobbe, dicendo:

ashtu si ai iu betua Zotit dhe lidhi kusht me të Fuqishmin e Jakobit, duke thënë:

3 Certo, non entrerò nella tenda della mia casa, né salirò sul letto ove mi corico,

“Nuk do të hyj në çadrën e shtëpisë sime, nuk do të hipi mbi shtratin tim;

4 non darò sonno ai miei occhi, né riposo alle mie palpebre,

nuk do t’i jap gjumë syve të mi as pushim qepallave të mia,

5 finché abbia trovato un luogo per l’Eterno, una dimora per il Potente di Giacobbe.

deri sa të kem gjetur një vend për Zotin, një banesë për të Fuqishmin e Jakobit”.

6 Ecco abbiamo udito che l’Arca era in Efrata; l’abbiam trovata nei campi di Jaar.

Ja, dëgjuam të flitet për të në Efratah, e gjetëm në fushat e Jaarit.

7 Andiamo nella dimora dell’Eterno, adoriamo dinanzi allo sgabello de’ suoi piedi!

Le të shkojmë në banesën e tij, le ta adhurojmë përpara fronit të këmbëve të tij.

8 Lèvati, o Eterno, vieni al luogo del tuo riposo, tu e l’Arca della tua forza.

Çohu, o Zot, dhe eja në vendin ku pushon ti dhe arka e forcës sate.

9 I tuoi sacerdoti siano rivestiti di giustizia, e giubilino i tuoi fedeli.

Priftërinjtë e tu le të vishen me drejtësi, dhe le të këndojnë nga gëzimi shenjtorët e tu.

10 Per amor di Davide tuo servitore, non respingere la faccia del tuo unto.

Për hir të Davidit, shërbëtorit tënd, mos e dëbo fytyrën e të vajosurit tënd.

11 L’Eterno ha fatto a Davide questo giuramento di verità, e non lo revocherà: Io metterò sul tuo trono un frutto delle tue viscere.

Zoti iu betua Davidit në të vërtetë dhe nuk do të ndryshojë: “Unë do të vë mbi fronin tënd një fryt të të përbrendëshmëve të tua.

12 Se i tuoi figliuoli osserveranno il mio patto e la mia testimonianza che insegnerò loro, anche i loro figliuoli sederanno sul tuo trono in perpetuo.

Në rast se bijtë e tu do të respektojnë besëlidhjen time dhe porositë e mia, që unë do t’u mësojë atyre, edhe bijtë e tyre do të ulen përjetë mbi fronin tënd”.

13 Poiché l’Eterno ha scelto Sion, l’ha desiderata per sua dimora.

Duke qenë se Zoti e ka zgjedhur Sionin, ai e ka dashur atë për banesën e tij:

14 Questo è il mio luogo di riposo in eterno; qui abiterò, perché l’ho desiderata.

“Ky është vendi im i pushimit përjetë; këtu do të banoj, sepse e kam dashur.

15 Io benedirò largamente i suoi viveri, sazierò di pane i suoi poveri.

Do të bekoj fort zahiretë e tij, do t’i ngop me bukë të varfërit e tij;

16 I suoi sacerdoti li vestirò di salvezza, e i suoi fedeli giubileranno con gran gioia.

do t’i vedh priftërinjtë e tij me shpëtim, do të ngazëllojnë shenjtorët e tij me britma gëzimi.

17 Quivi farò crescere la potenza di Davide, e quivi terrò accesa una lampada al mio unto.

Këtu do ta rris fuqinë e Davidit dhe do t’i jap një llambë të vajosurit tim.

18 I suoi nemici li vestirò di vergogna, ma su di lui fiorirà la sua corona.

Do t’i mbuloj me turp armiqtë e tij, por mbi të do të lulëzojë kurora e tij”.