Salmi 129

1 Canto dei pellegrinaggi. Molte volte m’hanno oppresso dalla mia giovinezza! Lo dica pure Israele:

Pieśń stopni. Bardzoć mię utrapili zaraz od młodości mojej, powiedz teraz Izraelu.

2 Molte volte m’hanno oppresso dalla mia giovinezza; eppure, non hanno potuto vincermi.

Bardzoć mię utrapili od młodości mojej, wszakże mię nie przemogli.

3 Degli aratori hanno arato sul mio dorso, v’hanno tracciato i loro lunghi solchi.

Po grzbiecie moim orali oracze, i długie przeganiali brózdy swoje.

4 L’Eterno è giusto; egli ha tagliato le funi degli empi.

Ale Pan sprawiedliwy poprzecinał powrozy niezbożników.

5 Siano confusi e voltin le spalle tutti quelli che odiano Sion!

Zawstydzeni i nazad obróceni będą wszyscy, którzy Syon mają w nienawiści.

6 Siano come l’erba dei tetti, che secca prima di crescere!

Będą jako trawa na dachu, która pierwej, niż odrośnie, usycha.

7 Non se n’empie la mano il mietitore, né le braccia chi lega i covoni;

Z której żeńca nie może garści swej napełnić; ani naręcza swego ten, który wiąże snopy.

8 e i passanti non dicono: La benedizione dell’Eterno sia sopra voi; noi vi benediciamo nel nome dell’Eterno!

I mimo idący nie rzeką: Błogosławieństwo Pańskie niech będzie z wami; albo: Błogosławimy wam w imieniu Pańskiem.