Salmi 129

1 Canto dei pellegrinaggi. Molte volte m’hanno oppresso dalla mia giovinezza! Lo dica pure Israele:

Shumë më kanë shtypur që në rininë time, le ta thotë Izraeli:

2 Molte volte m’hanno oppresso dalla mia giovinezza; eppure, non hanno potuto vincermi.

“Shumë më kanë shtypur qysh prej rinisë sime, por nuk kanë mundur të më mposhtin.

3 Degli aratori hanno arato sul mio dorso, v’hanno tracciato i loro lunghi solchi.

Lëruesit kanë lëruar mbi kurrizin tim dhe kanë bërë aty brazda të gjata”.

4 L’Eterno è giusto; egli ha tagliato le funi degli empi.

Zoti është i drejtë; ai i preu litarët e të pabesëve.

5 Siano confusi e voltin le spalle tutti quelli che odiano Sion!

U turpërofshin të gjithë dhe kthefshin krahët ata që urrejnë Sionin!

6 Siano come l’erba dei tetti, che secca prima di crescere!

U bëfshin si bari i çative, që thahet para se të rritet;

7 Non se n’empie la mano il mietitore, né le braccia chi lega i covoni;

nuk ia mbush dorën korrësit, as krahët atyre që lidhin duajt;

8 e i passanti non dicono: La benedizione dell’Eterno sia sopra voi; noi vi benediciamo nel nome dell’Eterno!

dhe kalimtarët mos thënçin: “Bekimi i Zotit qoftë mbi ju; ne ju bekojmë në emër të Zotit”.