< Salmi 114 >

1 Quando Israele uscì dall’Egitto, e la casa di Giacobbe di fra un popolo dal linguaggio strano,
Исраил Мисирдин, Яқуп җәмәти ят тиллиқ әлләрдин чиққанда,
2 Giuda divenne il santuario dell’Eterno; Israele, suo dominio.
Шу чағда Йәһуда [Худаниң] муқәддәс җайи, Исраил униң сәлтинити болди,
3 Il mare lo vide e fuggì, il Giordano tornò addietro.
Деңиз буни көрүп бәдәр қачти, Иордан дәрияси кәйнигә янди;
4 I monti saltarono come montoni, i colli come agnelli.
Тағлар қочқарлардәк, Дөңләр қозилардәк ойнақлиди.
5 Che avevi, o mare, che fuggisti? E tu, Giordano, che tornasti addietro?
Әй деңиз, сән немә болдуң, қачқили? Иордан дәрияси, йолуңдин янғили?
6 E voi, monti, che saltaste come montoni, e voi, colli, come agnelli?
Тағлар қочқарлардәк, Дөңләр қозилардәк ойнақлиғили?
7 Trema, o terra, alla presenza del Signore, alla presenza dell’Iddio di Giacobbe,
И йәр йүзи, Рәбниң җамалидин, Яқупниң Худасиниң җамалидин тәврән;
8 che mutò la roccia in istagno, il macigno in sorgente d’acqua.
У қорам ташни көлчәккә, Чақмақ тешини мол булақ сулириға айландуриду.

< Salmi 114 >