Salmi 107

1 Celebrate l’Eterno, perch’egli è buono, perché la sua benignità dura in eterno!

خداوند را حمد گویید، زیرا او نیکوست و محبتش تا ابد باقی است.

2 Così dicano i riscattati dall’Eterno, ch’egli ha riscattati dalla mano dell’avversario

کسانی که توسط خداوند نجات یافته‌اند به همه اعلام کنند که خداوند آنها را از دست دشمنانشان نجات داده است

3 e raccolti da tutti i paesi, dal levante e dal ponente, dal settentrione e dal mezzogiorno.

و آنها را از سرزمینهای بیگانه، از مشرق و مغرب، شمال و جنوب، به سرزمین خودشان بازگردانیده است.

4 Essi andavano errando nel deserto per vie desolate; non trovavano città da abitare.

برخی در صحرا آواره و سرگردان شدند و جای معینی برای سکونت نیافتند،

5 Affamati e assetati, l’anima veniva meno in loro.

گرسنه و تشنه بودند و جانشان به لب رسیده بود.

6 Allora gridarono all’Eterno nella loro distretta, ed ei li trasse fuori dalle loro angosce.

آنگاه در گرفتاری خود نزد خداوند فریاد برآوردند و او ایشان را از همهٔ تنگیهایشان رهانید و ایشان را از راه راست به سرزمینی هدایت کرد که بتوانند در آن زندگی کنند.

7 Li condusse per la diritta via perché giungessero a una città da abitare.

8 Celebrino l’Eterno per la sua benignità, e per le sue maraviglie a pro dei figliuoli degli uomini!

پس باید از خداوند، به سبب محبتش و کارهای بزرگی که در حق ایشان انجام داده است، تشکر کنند.

9 Poich’egli ha saziato l’anima assetata, ed ha ricolmato di beni l’anima affamata.

او جان تشنه و گرسنه را با نعمتهای خوب سیر می‌کند.

10 Altri dimoravano in tenebre e in ombra di morte, prigionieri nell’afflizione e nei ferri,

آنانی که از دستورهای خدای متعال سر پیچیدند و به او اهانت کردند، اسیر و زندانی شدند و مرگ بر آنها سایه افکند.

11 perché s’erano ribellati alle parole di Dio e aveano sprezzato il consiglio dell’Altissimo;

12 ond’egli abbatté il cuor loro con affanno; essi caddero, e non ci fu alcuno che li soccorresse.

پشت آنها در زیر بار مشقت خم شد و سرانجام افتادند و کسی نبود که ایشان را یاری کند.

13 Allora gridarono all’Eterno nella loro distretta, e li salvò dalle loro angosce;

آنگاه در گرفتاری خود نزد خداوند فریاد برآوردند و او آنها را از همه تنگیهایشان رهانید.

14 li trasse fuori dalle tenebre e dall’ombra di morte, e ruppe i loro legami.

آنها را از مرگی که بر آنها سایه افکنده بود رهانید و زنجیرهای اسارت ایشان را پاره کرد.

15 Celebrino l’Eterno per la sua benignità, e per le sue maraviglie a pro dei figliuoli degli uomini!

پس باید از خداوند، به سبب محبتش و کارهای بزرگی که در حق آنها انجام داده است، تشکر کنند.

16 Poich’egli ha rotte le porte di rame, e ha spezzato le sbarre di ferro.

او درهای مفرغین زندانها را می‌شکند و زنجیرهای اسارت را پاره می‌کند.

17 Degli stolti erano afflitti per la loro condotta ribelle e per le loro iniquità.

افراد نادان، به سبب رفتار شرارت‌بار و آلوده به گناه خود، ضعیف و بیمار شدند،

18 L’anima loro abborriva ogni cibo, ed eran giunti fino alle porte della morte.

اشتهای خود را از دست دادند و جانشان به لب گور رسید.

19 Allora gridarono all’Eterno nella loro distretta, e li salvò dalle loro angosce.

آنگاه در این گرفتاری خود، نزد خداوند فریاد برآوردند و او ایشان را از تنگیهایشان رهایی بخشید.

20 Mandò la sua parola e li guarì, e li scampò dalla fossa.

او با کلام خود آنها را شفا بخشید و ایشان را از مرگ نجات داد.

21 Celebrino l’Eterno per la sua benignità, e per le sue maraviglie a pro dei figliuoli degli uomini!

پس باید خداوند را به سبب محبتش و کارهای بزرگی که در حق ایشان انجام داده است، سپاس گویند.

22 Offrano sacrifizi di lode, e raccontino le sue opere con giubilo!

باید با تقدیم قربانی از او تشکر کنند و با سرودهای شاد کارهایی را که کرده است اعلام نمایند.

23 Ecco quelli che scendon nel mare su navi, che trafficano sulle grandi acque;

برخی به کشتی سوار شده، به دریا رفتند و به کار تجارت مشغول شدند.

24 essi veggono le opere dell’Eterno e le sue maraviglie nell’abisso.

آنان قدرت خداوند را دیدند و کارهای شگرف او را در اعماق دریاها مشاهده نمودند.

25 Poich’egli comanda e fa levare il vento di tempesta, che solleva le onde del mare.

به امر او بادی شدید ایجاد شد و دریا را طوفانی ساخت،

26 Salgono al cielo, scendono negli abissi; l’anima loro si strugge per l’angoscia.

چنانکه کشتی‌ها دستخوش امواج گردیدند و بالا و پایین می‌رفتند. سرنشینان آنها، از ترس نیمه جان شدند

27 Traballano e barcollano come un ubriaco, e tutta la loro saviezza vien meno.

و مثل مستان، تلوتلو خورده، گیج و سرگردان بودند.

28 Ma, gridando essi all’Eterno nella loro distretta, egli li trae fuori dalle loro angosce.

آنگاه در این گرفتاری خود نزد خداوند فریاد برآوردند و او ایشان را از این گرفتاری رهایی بخشید.

29 Egli muta la tempesta in quiete, e le onde si calmano.

خداوند طوفان را آرام و امواج دریا را ساکت ساخت.

30 Essi si rallegrano perché si sono calmate, ed ei li conduce al porto da loro desiderato.

آنها شاد شدند زیرا از خطر رهایی یافته بودند، و سرانجام به سلامت به بندر مراد خود رسیدند.

31 Celebrino l’Eterno per la sua benignità, e per le sue maraviglie a pro dei figliuoli degli uomini!

پس آنها نیز باید خداوند را به سبب محبتش و کارهای بزرگی که در حق ایشان انجام داده است، سپاس گویند.

32 Lo esaltino nell’assemblea del popolo, e lo lodino nel consiglio degli anziani!

باید عظمت خداوند را در بین جماعت اسرائیل اعلام کنند و نزد بزرگان قوم، او را ستایش نمایند.

33 Egli cambia i fiumi in deserto, e le fonti dell’acqua in luogo arido;

خداوند رودخانه‌ها را به خشکی مبدل ساخت و چشمه‌های آب را خشک کرد.

34 la terra fertile in pianura di sale, per la malvagità de’ suoi abitanti.

زمین حاصلخیز را به شوره‌زار تبدیل نمود، زیرا ساکنان آن شرور بودند.

35 Egli cambia il deserto in uno stagno, e la terra arida in fonti d’acqua.

اما بار دیگر زمینهای شوره‌زار و خشک را حاصلخیز و پر از چشمه‌های آب نمود.

36 Egli fa quivi abitar gli affamati ed essi fondano una città da abitare.

گرسنگان را در آن اِسکان داد تا شهرهایشان را بسازند.

37 Vi seminano campi e vi piantano vigne, e ne raccolgono frutti abbondanti.

آنها مزارع و تاکستانها ایجاد کردند، و محصول پربار به دست آوردند.

38 Egli li benedice talché moltiplicano grandemente, ed egli non lascia scemare il loro bestiame.

خداوند آنها را برکت داده، فرزندان بسیاری به ایشان بخشید، و نگذاشت رمه‌ها و گله‌هایشان کم شوند.

39 Ma poi sono ridotti a pochi, umiliati per l’oppressione, per l’avversità e gli affanni.

هنگامی که قوم خداوند در زیر ظلم و ستم رو به نابودی می‌رفتند،

40 Egli spande lo sprezzo sui principi, e li fa errare per deserti senza via;

خداوند کسانی را که بر قومش ظلم می‌کردند خوار و ذلیل ساخت و آنها را در میان ویرانه‌ها، آواره و سرگردان کرد.

41 ma innalza il povero traendolo dall’afflizione, e fa moltiplicar le famiglie a guisa di gregge.

او قوم فقیر و درماندهٔ خود را از زیر بار سختیها رهانید و فرزندان و گله‌های ایشان را افزونی بخشید.

42 Gli uomini retti lo vedono e si rallegrano, ed ogni iniquità ha la bocca chiusa.

نیکان این را دیده، شاد خواهند شد اما بدکاران خاموش خواهند شد.

43 Chi è savio osservi queste cose, e consideri la benignità dell’Eterno.

خردمندان دربارهٔ اینها فکر کنند و رحمت و محبت خداوند را به یاد داشته باشند.