Salmi 105
1 Celebrate l’Eterno, invocate il suo nome; fate conoscere le sue gesta fra popoli.
Пәрвәрдигарға тәшәккүр ейтиңлар, Униң намини чақирип илтиҗа қилиңлар, Униң қилғанлирини хәлиқләр арисида аян қилиңлар!
2 Cantategli, salmeggiategli, meditate su tutte le sue maraviglie.
Униңға нахшилар ейтип, Уни күйләңлар; Униң пүткүл карамәт мөҗизилири үстидә сеғинип ойлиниңлар.
3 Gloriatevi nel santo suo nome; si rallegri il cuore di quelli che cercano l’Eterno!
Муқәддәс намидин пәхирлинип даңлаңлар, Пәрвәрдигарни издигүчиләрниң көңли шатлансун!
4 Cercate l’Eterno e la sua forza, cercate del continuo la sua faccia!
Пәрвәрдигарни һәмдә Униң күчини издәңлар, Дидар-һозурини тохтимай издәңлар.
5 Ricordatevi delle maraviglie ch’egli ha fatte, de’ suoi miracoli e dei giudizi della sua bocca,
Униң яратқан мөҗизилирини, Карамәт-аламәтлирини һәм ағзидин чиққан һөкүмлирини әстә тутуңлар,
6 o voi, progenie d’Abrahamo, suo servitore, figliuoli di Giacobbe, suoi eletti!
И Униң қули Ибраһим нәсли, Өзи таллиғанлири, Яқупниң оғуллири!
7 Egli, l’Eterno, è l’Iddio nostro; i suoi giudizi s’esercitano su tutta la terra.
У, Пәрвәрдигар — Худайимиз, Униң һөкүмлири пүткүл йәр йүзидидур.
8 Egli si ricorda in perpetuo del suo patto, della parola da lui data per mille generazioni,
Өзи түзгән әһдисини әбәдий ядида тутиду — — Бу Униң миң әвлатқичә вәдишләшкән сөзидур, —
9 del patto che fece con Abrahamo, del giuramento che fece ad Isacco,
Йәни Ибраһим билән түзгән әһдиси, Исһаққа ичкән қәсимидур.
10 e che confermò a Giacobbe come uno statuto, ad Israele come un patto eterno,
У буни Яқупқиму низам дәп җәзмләштүрди, Исраилға әбәдий әһдә қилип берип: —
11 dicendo: Io ti darò il paese di Canaan per vostra parte di eredità.
«Саңа Қанаан зиминини беримән, Уни мирасиң болған несивәң қилимән», — деди,
12 Non erano allora che poca gente, pochissimi e stranieri nel paese,
— Гәрчә шу чағда уларниң сани аз, Етиварға елинмиған, шу йәрдики мусапирлар болсиму.
13 e andavano da una nazione all’altra, da un regno a un altro popolo.
Улар у жуттин бу жутқа, Бу әлдин у қәбилигә кезип жүрди;
14 Egli non permise che alcuno li opprimesse; anzi, castigò dei re per amor loro
У һеч кимниң уларни езишигә йол қоймиди, Уларни дәп падишаларғиму тәнбиһ берип: —
15 dicendo: Non toccate i miei unti, e non fate alcun male ai miei profeti.
Мән мәсиһ қилғанлиримға тәгмә, Пәйғәмбәрлиримгә яман иш қилма! — деди.
16 Poi chiamò la fame sul paese, e fece mancar del tutto il sostegno del pane.
У әшу жутқа ачарчилиқни буйруди, Тирәк болған аш-нанни қурутувәтти.
17 Mandò dinanzi a loro un uomo. Giuseppe fu venduto come schiavo.
У улардин бурун бир адәмни әвәткән еди, Йүсүп қул қилип сетилған еди.
18 I suoi piedi furon serrati nei ceppi, ei fu messo in catene di ferro,
Униң путлири зәнҗирдә ағриди, Униң җени төмүргә кирип қисилди;
19 fino al tempo che avvenne quello che avea detto, e la parola dell’Eterno, nella prova, gli rese giustizia.
Шундақла та өзигә ейтилған вәһий әмәлгә ашурулғичә, Пәрвәрдигарниң сөз-калами уни синап тавлиди;
20 Il re mandò a farlo sciogliere, il dominatore di popoli lo mise in libertà;
Пирәвн адәмлирини әвәтип уни бошатқузди, Қовмларниң һөкүмдари уни һөрлүккә чиқарди.
21 lo costituì signore della sua casa e governatore di tutti i suoi beni
Уни өз ордисиға ғоҗидар қилип қойди, Пүтүн мал-мүлкигә башлиқ қилип тайинлап,
22 per incatenare i principi a suo talento, e insegnare ai suoi anziani la sapienza.
Өз вәзирлирини униң ихтиярида болуп тәрбийилинишкә, Ақсақаллириға даналиқ үгитишкә тапшурди.
23 Allora Israele venne in Egitto, e Giacobbe soggiornò nel paese di Cham.
Шуниң билән Исраил Мисирға кәлди, Яқуплар Һамниң зиминида мусапир болуп яшиди.
24 Iddio fece moltiplicar grandemente il suo popolo, e lo rese più potente dei suoi avversari.
[Пәрвәрдигар] Өз хәлқини көп нәсиллик қилип, Әзгүчилиридин күчлүк қилди.
25 Poi voltò il cuor loro perché odiassero il suo popolo, e macchinassero frodi contro i suoi servitori.
У [Мисирлиқларниң] қәлбидә Өз хәлқигә нәпрәт һасил қилди, Уларни Өз қуллириға һейлә-микирлик болушқа майил қилди.
26 Egli mandò Mosè, suo servitore, e Aaronne, che aveva eletto.
У Өз қули болған Мусани, Өзиниң таллиғини Һарунни йоллиди.
27 Essi compiron fra loro i miracoli da lui ordinati, fecero dei prodigi nella terra di Cham.
Улар [Мисирда] илаһий аламәтләрни аян қилип, Һам зиминида униң мөҗизилирини орнатти.
28 Mandò le tenebre e fece oscurar l’aria, eppure non osservarono le sue parole.
Пәрвәрдигар қараңғулуқни әвәтип, [Зиминни] зулмәткә қаплитивәтти; [Мисирлиқлар] Униң әмригә қарши турған әмәсму?
29 Cangiò le acque loro in sangue, e fece morire i loro pesci.
У уларниң сулирини қанға айландурди, Белиқлирини қурутивәтти.
30 La loro terra brulicò di rane, fin nelle camere dei loro re.
Уларниң йәрлирини миж-миж пақилар басти, Шаһ-әмирлириниң һуҗрилириғиму улар толуп кәтти.
31 Egli parlò, e vennero mosche velenose e zanzare in tutto il loro territorio.
У бир сөз биләнла, ғуж-ғуж чивинлар бесип кәлди; Һәммә булуң-пучқақларда ғиң-ғиң учар чүмүлиләр.
32 Dette loro grandine invece di pioggia, fiamme di fuoco sul loro paese.
У ямғурниң орниға мөлдүр яғдуруп, Бу зиминға ялқунлуқ от чүшүрди.
33 Percosse le loro vigne e i loro fichi e fracassò gli alberi del loro territorio.
У үзүм таллирини, әнҗур дәрәқлирини урди, Зиминдики дәрәқләрни сундурувәтти.
34 Egli parlò e vennero le locuste e i bruchi senza numero,
У бир сөз қилиши биләнла, чекәткиләр кәлди, Сансиз жутқур һашарәтләр мижилдап,
35 che divorarono tutta l’erba nel loro paese e mangiarono il frutto della loro terra.
Зиминида бар болған гияларни жутувәтти, Етизларниң барлиқ һосуллирини йәп түгәтти.
36 Poi percosse tutti i primogeniti nel loro paese, le primizie d’ogni loro forza.
[Ахирда] зиминидики барлиқ тунҗа туғулғанларни, Уларниң ғурури болған биринчи оғул балилирини қиривәтти.
37 E fece uscire gli Israeliti con argento ed oro, e non vi fu alcuno, fra le sue tribù, che fosse fiacco.
Өз хәлқини болса, алтун-күмүчләрни көтәргүзүп чиқарди, Қәбилилиридә бирисиму жиқилип чүшүп қалғини йоқ.
38 L’Egitto si rallegrò della loro partenza, poiché la paura d’essi era caduta su loro.
Уларниң чиққиниға Мисир хошал болди, Чүнки уларниң вәһимиси [Мисирлиқларға] чүшти.
39 Egli distese una nuvola per ripararli, e accese un fuoco per rischiararli di notte.
У уларға булутни сайивән болушқа, Отни түндә нур болушқа бәрди.
40 A loro richiesta fece venire delle quaglie, e li saziò col pane del cielo.
Улар сориди, У бөдиниләрни чиқарди, Уларни самавий нан билән қандурди.
41 Egli aprì la roccia e ne scaturirono acque; esse corsero per luoghi aridi, come un fiume.
У ташни ярди, сулар булдуқлап чиқти; Қақаслиқта дәриядәк ақти.
42 Poiché egli si ricordò della sua parola santa e d’Abrahamo, suo servitore;
Чүнки У бәргән муқәддәс сөзини, Өз қули Ибраһимни әстә тутти.
43 e trasse fuori il suo popolo con allegrezza, e i suoi eletti con giubilo.
У хәлқини шат-хурамлиқ билән, Өз таллиғинини шатиянә тәнтәниләр билән [азадлиққа] чиқарди.
44 E dette loro i paesi delle nazioni, ed essi presero possesso della fatica dei popoli,
У уларға әлләрниң зиминлирини берип, Уларни хәлиқләрниң әҗир-меһнәтлиригә муйәссәр қилди,
45 perché osservassero i suoi statuti e ubbidissero alle sue leggi. Alleluia.
Бу, уларниң Униң бәлгүлимилирини тутуп, Қанунлириға итаәт қилиши үчүн еди! Һәмдусана!
