Salmi 105

1 Celebrate l’Eterno, invocate il suo nome; fate conoscere le sue gesta fra popoli.

خداوند را شکر کنید و نام او را بخوانید؛ کارهای او را به تمام قومهای جهان اعلام نمایید.

2 Cantategli, salmeggiategli, meditate su tutte le sue maraviglie.

در وصف او بسرایید و او را ستایش کنید؛ از کارهای شگفت‌انگیز او سخن بگویید.

3 Gloriatevi nel santo suo nome; si rallegri il cuore di quelli che cercano l’Eterno!

ای جویندگان خداوند شادی نمایید و به نام مقدّس او فخر کنید!

4 Cercate l’Eterno e la sua forza, cercate del continuo la sua faccia!

خداوند و قوت او را طالب باشید و پیوسته حضور او را بخواهید.

5 Ricordatevi delle maraviglie ch’egli ha fatte, de’ suoi miracoli e dei giudizi della sua bocca,

عجایبی را که به عمل آورده است، به یاد آورید، و معجزات او و داوریهایی که صادر کرده است.

6 o voi, progenie d’Abrahamo, suo servitore, figliuoli di Giacobbe, suoi eletti!

ای فرزندان خادم او ابراهیم، ای پسران یعقوب، که برگزیدۀ او هستید.

7 Egli, l’Eterno, è l’Iddio nostro; i suoi giudizi s’esercitano su tutta la terra.

او خداوند، خدای ماست، و عدالتش در تمام دنیا نمایان است.

8 Egli si ricorda in perpetuo del suo patto, della parola da lui data per mille generazioni,

عهد او را همیشه به یاد داشته باشید، عهدی که با هزاران پشت بسته است؛

9 del patto che fece con Abrahamo, del giuramento che fece ad Isacco,

عهد او را با ابراهیم، و وعدهٔ او را به اسحاق!

10 e che confermò a Giacobbe come uno statuto, ad Israele come un patto eterno,

او با یعقوب عهد بست و به اسرائیل وعده‌ای جاودانی داد.

11 dicendo: Io ti darò il paese di Canaan per vostra parte di eredità.

او گفت: «سرزمین کنعان را به شما می‌بخشم تا ملک و میراثتان باشد.»

12 Non erano allora che poca gente, pochissimi e stranieri nel paese,

بنی‌اسرائیل قومی کوچک بودند و در آن دیار غریب؛

13 e andavano da una nazione all’altra, da un regno a un altro popolo.

میان قومها سرگردان بودند و از مملکتی به مملکتی دیگر رانده می‌شدند.

14 Egli non permise che alcuno li opprimesse; anzi, castigò dei re per amor loro

اما خداوند نگذاشت کسی به آنها صدمه برساند، و به پادشاهان هشدار داد که بر ایشان ظلم نکنند:

15 dicendo: Non toccate i miei unti, e non fate alcun male ai miei profeti.

«برگزیدگان مرا آزار ندهید! بر انبیای من دست ستم دراز نکنید!»

16 Poi chiamò la fame sul paese, e fece mancar del tutto il sostegno del pane.

خداوند در کنعان خشکسالی پدید آورد و قحطی تمام سرزمین آنجا را فرا گرفت.

17 Mandò dinanzi a loro un uomo. Giuseppe fu venduto come schiavo.

او پیش از آن یوسف را به مصر فرستاده بود. برادران یوسف او را همچون برده فروخته بودند.

18 I suoi piedi furon serrati nei ceppi, ei fu messo in catene di ferro,

پاهای یوسف را به زنجیر بستند و گردن او را در حلقهٔ آهنی گذاشتند.

19 fino al tempo che avvenne quello che avea detto, e la parola dell’Eterno, nella prova, gli rese giustizia.

او در زندان ماند تا زمانی که پیشگویی‌اش به وقوع پیوست، و کلام خدا درستی او را ثابت کرد.

20 Il re mandò a farlo sciogliere, il dominatore di popoli lo mise in libertà;

آنگاه، فرعون دستور داد تا یوسف را از زندان بیرون آورده، آزاد سازند.

21 lo costituì signore della sua casa e governatore di tutti i suoi beni

سپس او را ناظر خانهٔ خود و حاکم سرزمین مصر نمود

22 per incatenare i principi a suo talento, e insegnare ai suoi anziani la sapienza.

تا بر بزرگان مملکت فرمان راند و مشایخ را حکمت آموزد.

23 Allora Israele venne in Egitto, e Giacobbe soggiornò nel paese di Cham.

آنگاه یعقوب و فرزندانش به مصر، سرزمین حام، رفتند و در آن سرزمین ساکن شدند.

24 Iddio fece moltiplicar grandemente il suo popolo, e lo rese più potente dei suoi avversari.

خداوند قوم خود را در آنجا بزرگ ساخت و آنها را از دشمنانشان قویتر کرد.

25 Poi voltò il cuor loro perché odiassero il suo popolo, e macchinassero frodi contro i suoi servitori.

اما از طرف دیگر، خداوند کاری کرد که مصری‌ها بر قوم او ظلم کنند و ایشان را بردهٔ خود سازند.

26 Egli mandò Mosè, suo servitore, e Aaronne, che aveva eletto.

سپس بندگان خود موسی و هارون را که برگزیده بود، نزد بنی‌اسرائیل فرستاد.

27 Essi compiron fra loro i miracoli da lui ordinati, fecero dei prodigi nella terra di Cham.

موسی و هارون، کارهای شگفت‌انگیز او را در میان مصری‌ها به ظهور آوردند، و معجزات او را در زمین حام.

28 Mandò le tenebre e fece oscurar l’aria, eppure non osservarono le sue parole.

خدا سرزمین مصر را با تاریکی پوشانید اما مصری‌ها فرمان خدا را مبنی بر آزاد سازی قوم اسرائیل اطاعت نکردند.

29 Cangiò le acque loro in sangue, e fece morire i loro pesci.

او آبهای ایشان را به خون مبدل ساخت و همهٔ ماهیانشان را کشت.

30 La loro terra brulicò di rane, fin nelle camere dei loro re.

زمین آنها و حتی قصر فرعون پر از قورباغه شد.

31 Egli parlò, e vennero mosche velenose e zanzare in tutto il loro territorio.

به امر خداوند انبوه پشه و مگس در سراسر مصر پدید آمد.

32 Dette loro grandine invece di pioggia, fiamme di fuoco sul loro paese.

به جای باران، تگرگ مرگبار و رعد و برق بر زمین مصر فرستاد

33 Percosse le loro vigne e i loro fichi e fracassò gli alberi del loro territorio.

و باغهای انگور و تمام درختان انجیر مصری‌ها را از بین برد.

34 Egli parlò e vennero le locuste e i bruchi senza numero,

خداوند امر فرمود و ملخهای بی‌شماری پدید آمدند و تمام گیاهان و محصولات مصر را خوردند.

35 che divorarono tutta l’erba nel loro paese e mangiarono il frutto della loro terra.

36 Poi percosse tutti i primogeniti nel loro paese, le primizie d’ogni loro forza.

او همهٔ پسران ارشد مصری‌ها را کشت.

37 E fece uscire gli Israeliti con argento ed oro, e non vi fu alcuno, fra le sue tribù, che fosse fiacco.

سرانجام بنی‌اسرائیل را در حالی که طلا و نقره فراوانی با خود برداشته بودند، صحیح و سالم از مصر بیرون آورد.

38 L’Egitto si rallegrò della loro partenza, poiché la paura d’essi era caduta su loro.

مصری‌ها از رفتن آنها شاد شدند، زیرا از ایشان ترسیده بودند.

39 Egli distese una nuvola per ripararli, e accese un fuoco per rischiararli di notte.

خداوند در روز بر فراز قوم اسرائیل ابر می‌گسترانید تا آنها را از حرارت آفتاب محفوظ نگاه دارد و در شب، آتش به ایشان می‌بخشید تا به آنها روشنایی دهد.

40 A loro richiesta fece venire delle quaglie, e li saziò col pane del cielo.

آنها گوشت خواستند و خداوند برای ایشان بلدرچین فرستاد و آنها را با نان آسمانی سیر کرد.

41 Egli aprì la roccia e ne scaturirono acque; esse corsero per luoghi aridi, come un fiume.

او صخره را شکافت و از آن آب جاری شد و در صحرای خشک و سوزان مثل رودخانه روان گردید.

42 Poiché egli si ricordò della sua parola santa e d’Abrahamo, suo servitore;

زیرا خداوند این وعدهٔ مقدّس را به خدمتگزار خویش ابراهیم داده بود که نسل او را برکت دهد.

43 e trasse fuori il suo popolo con allegrezza, e i suoi eletti con giubilo.

پس او قوم برگزیدهٔ خود را در حالی که با شادی سرود می‌خواندند از مصر بیرون آورد،

44 E dette loro i paesi delle nazioni, ed essi presero possesso della fatica dei popoli,

و سرزمین قومهای دیگر را با تمام محصولاتشان به آنها بخشید

45 perché osservassero i suoi statuti e ubbidissero alle sue leggi. Alleluia.

تا در آن سرزمین نسبت به وی وفادار مانده، از دستورهایش اطاعت نمایند. سپاس بر خداوند!