< Salmi 102 >

1 Preghiera dell’afflitto quand’è abbattuto e spande il suo lamento dinanzi all’Eterno. Deh ascolta la mia preghiera, o Eterno, e venga fino a te il mio grido!
Dinggin mo ang dalangin ko, Oh Panginoon, at dumating nawa ang daing ko sa iyo.
2 Non mi nasconder la tua faccia nel dì della mia distretta; inclina a me il tuo orecchio; nel giorno che io grido, affrettati a rispondermi.
Huwag mong ikubli ang mukha mo sa akin sa kaarawan ng aking kahirapan: ikiling mo ang iyong pakinig sa akin; sa araw na ako'y tumawag, ay sagutin mo akong madali.
3 Poiché i miei giorni svaniscono come fumo, e le mie ossa si consumano come un tizzone.
Sapagka't ang mga kaarawan ko'y nangapapawi na parang usok, at ang mga buto ko'y nangasusunog na parang panggatong.
4 Colpito è il mio cuore come l’erba, e si è seccato; perché ho dimenticato perfino di mangiare il mio pane.
Ang puso ko'y nasaktan na parang damo, at natuyo; sapagka't nalimutan kong kanin ang aking tinapay.
5 A cagion della voce dei miei gemiti, le mie ossa s’attaccano alla mia carne.
Dahil sa tinig ng aking daing ang mga buto ko'y nagsisidikit sa aking laman.
6 Son simile al pellicano del deserto, son come il gufo de’ luoghi desolati.
Ako'y parang pelikano sa ilang; ako'y naging parang kuwago sa kaparangan.
7 Io veglio, e sono come il passero solitario sul tetto.
Ako'y umaabang, at ako'y naging parang maya na nagiisa sa bubungan.
8 I miei nemici m’oltraggiano ogni giorno; quelli che son furibondi contro di me si servon del mio nome per imprecare.
Dinudusta ako ng aking mga kaaway buong araw; silang nangauulol laban sa akin ay nagsisisumpa sa akin.
9 Poiché io mangio cenere come fosse pane, e mescolo con lagrime la mia bevanda,
Sapagka't kinain ko ang mga abo na parang tinapay, at hinaluan ko ang aking inumin ng iyak.
10 a cagione della tua indignazione e del tuo cruccio; poiché m’hai levato in alto e gettato via.
Dahil sa iyong galit at iyong poot: sapagka't ako'y iyong itinaas, at inihagis.
11 I miei giorni son come l’ombra che s’allunga, e io son disseccato come l’erba.
Ang aking mga kaarawan ay parang lilim na kumikiling; at ako'y natuyo na parang damo.
12 Ma tu, o Eterno, dimori in perpetuo, e la tua memoria dura per ogni età.
Nguni't ikaw, Oh Panginoon, ay mamamalagi magpakailan man; at ang alaala sa iyo ay sa lahat ng sali't saling lahi.
13 Tu ti leverai ed avrai compassione di Sion, poiché è tempo d’averne pietà; il tempo fissato è giunto.
Ikaw ay babangon at maaawa sa Sion: sapagka't kapanahunan ng pagkaawa sa kaniya, Oo, ang takdang panahon ay dumating.
14 Perché i tuoi servitori hanno affezione alle sue pietre, ed hanno pietà della sua polvere.
Sapagka't nililigaya ang iyong mga lingkod sa kaniyang mga bato, at nanghihinayang sa kaniyang alabok.
15 Allora le nazioni temeranno il nome dell’Eterno, e tutti i re della terra la tua gloria,
Sa gayo'y katatakutan ng mga bansa ang pangalan ng Panginoon. At ng lahat ng hari sa lupa ang iyong kaluwalhatian;
16 quando l’Eterno avrà riedificata Sion, sarà apparso nella sua gloria,
Sapagka't itinayo ng Panginoon ang Sion, siya'y napakita sa kaniyang kaluwalhatian;
17 avrà avuto riguardo alla preghiera dei desolati, e non avrà sprezzato la loro supplicazione.
Kaniyang dininig ang dalangin ng tapon, at hindi hinamak ang kanilang dalangin.
18 Questo sarà scritto per l’età a venire, e il popolo che sarà creato loderà l’Eterno,
Ito'y isusulat na ukol sa lahing susunod: at ang bayang lalalangin ay pupuri sa Panginoon.
19 perch’egli avrà guardato dall’alto del suo santuario; dal cielo l’Eterno avrà mirato la terra
Sapagka't siya'y tumungo mula sa kaitaasan ng kaniyang santuario; tumingin ang Panginoon sa lupa mula sa langit;
20 per udire i gemiti de’ prigionieri, per liberare i condannati a morte,
Upang dinggin ang buntong hininga ng bilanggo: upang kalagan yaong nangaitakdang patayin;
21 affinché pubblichino il nome dell’Eterno in Sion e la sua lode in Gerusalemme,
Upang maipahayag ng mga tao ang pangalan ng Panginoon sa Sion, at ang kaniyang kapurihan sa Jerusalem;
22 quando i popoli e i regni si raduneranno insieme per servire l’Eterno.
Nang ang mga bayan ay mapisan, at ang mga kaharian, upang maglingkod sa Panginoon.
23 Egli ha abbattuto le mie forze durante il mio cammino; ha accorciato i miei giorni.
Kaniyang pinahina ang aking kalakasan sa daan; kaniyang pinaikli ang mga kaarawan ko.
24 Io ho detto: Dio mio, non mi portar via nel mezzo dei miei giorni; i tuoi anni durano per ogni età.
Aking sinabi, Oh Dios ko, huwag mo akong kunin sa kalagitnaan ng aking mga kaarawan; ang mga taon mo'y lampas sa mga sali't saling lahi.
25 Tu fondasti ab antico la terra, e i cieli son l’opera delle tue mani.
Nang una ay inilagay mo ang patibayan ng lupa; at ang mga langit ay gawa ng iyong mga kamay.
26 Essi periranno, ma tu rimani; tutti quanti si logoreranno come un vestito; tu li muterai come una veste e saranno mutati.
Sila'y uuwi sa wala, nguni't ikaw ay mananatili: Oo, silang lahat ay maluluma na parang bihisan; parang isang kasuutan na iyong mga papalitan, at sila'y mga mapapalitan:
27 Ma tu sei sempre lo stesso, e gli anni tuoi non avranno mai fine.
Nguni't ikaw rin, at ang mga taon mo'y hindi magkakawakas.
28 I figliuoli de’ tuoi servitori avranno una dimora, e la loro progenie sarà stabilita nel tuo cospetto.
Ang mga anak ng iyong mga lingkod ay mangamamalagi, at ang kanilang binhi ay matatatag sa harap mo.

< Salmi 102 >