Proverbi 9
1 La sapienza ha fabbricato la sua casa, ha lavorato le sue colonne, in numero di sette;
Даналиқ өзигә бир өй селип, Униң йәттә түврүгини орнатти.
2 ha ammazzato i suoi animali, ha drogato il suo vino, ed ha anche apparecchiato la sua mensa.
У маллирини союп, Есил шараплирини арилаштуруп тәйярлап, Зияпәт дәстихинини яйди;
3 Ha mandato fuori le sue ancelle, dall’alto dei luoghi elevati della città ella grida:
Дедәклирини [меһман чақиришқа] әвәтти, Өзи шәһәрниң әң егиз җайлирида туруп:
4 “Chi è sciocco venga qua!” A quelli che son privi di senno dice:
«И саддилар, бу йәргә келиңлар, — дәп чақириватиду; Наданларға:
5 “Venite, mangiate del mio pane e bevete del vino che ho drogato!
Қени, нанлиримдин еғиз тегип, Мән арилаштуруп тәйярлиған шараплардин ичиңлар;
6 Lasciate, o sciocchi, la stoltezza e vivrete, e camminate per la via dell’intelligenza!”
Наданлар қатаридин чиқип, һаятқа еришиңлар, Йоруқлуқ йолида меңиңлар», — дәватиду.
7 Chi corregge il beffardo s’attira vituperio, e chi riprende l’empio riceve affronto.
Һакавурларға тәнбиһ бәргүчи аһанәткә учрайду, Қәбиһләрни әйиплигүчи өзигә дағ кәлтүриду.
8 Non riprendere il beffardo, per tema che t’odi; riprendi il savio, e t’amerà.
Һакавурларни әйиплимә, чүнки у саңа өч болуп қалиду; Һалбуки, дана кишини әйиплисәң, у сени сөйиду.
9 Istruisci il savio e diventerai più savio che mai; ammaestra il giusto e accrescerà il suo sapere.
Дана адәмгә дәвәт қилсаң, әқли техиму толуқ болиду; Һәққаний адәмгә дурус йол көрсәтсәң, Билими техиму ашиду.
10 Il principio della sapienza è il timor dell’Eterno, e conoscere il Santo è l’intelligenza.
Пәрвәрдигардин әйминиш даналиқниң башлинишидур, Муқәддәс болғучини тонуш йоруқлуқтур.
11 Poiché per mio mezzo ti saran moltiplicati i giorni, e ti saranno aumentati anni di vita.
Мән [даналиқ] сәндә болсам, күнлириңни узартимән, Өмрүңниң жиллири көпийәр.
12 Se sei savio, sei savio per te stesso; se sei beffardo, tu solo ne porterai la pena.
Сәндә даналиқ болса, пайдини көридиған өзүңсән, Даналиқни мазақ қилсаң зиян тартидиғанму өзүңсән.
13 La follia è una donna turbolenta, sciocca, che non sa nulla, nulla.
Надан хотун ағзи бисәрәмҗан, әқилсиздур, Һеч немә билмәстур.
14 Siede alla porta di casa, sopra una sedia, ne’ luoghi elevati della città,
У ишик алдида олтирип, Шәһәрниң әң егиз җайлирида орун елип,
15 per gridare a quelli che passan per la via, che van diritti per la loro strada:
Удул өтүп кетиватқанларға:
16 “Chi è sciocco venga qua!” E a chi è privo di senno dice:
«Кимки садда болса, бу йәргә кәлсун!» — дәватиду, Вә әқилсизләрни:
17 “Le acque rubate son dolci, e il pane mangiato di nascosto è soave”.
«Оғрилиқчә ичкән су татлиқ болиду, Оғрилап йегән нан тәмлик болиду!» — дәп чарқиватиду.
