Proverbi 8
1 La sapienza non grida ella? e l’intelligenza non fa ella udire la sua voce?
Məgər hikmət çağırmırmı, Məgər dərrakə səsləmirmi
2 Ella sta in piè al sommo dei luoghi elevati, sulla strada, ai crocicchi;
Uca yerlərdə, yol kənarında, Yollar ayrıcında dayanıb?
3 grida presso le porte, all’ingresso della città, nei viali che menano alle porte:
Darvazaların yanında, şəhərin qarşısında, Qapıların kandarında çağırır:
4 “Chiamo voi, o uomini principali, e la mia voce si rivolge ai figli del popolo.
«Ey insanlar, mən sizi səsləyirəm, Ey bəşər övladları, sizə xitab edirəm.
5 Imparate, o semplici, l’accorgimento, e voi, stolti, diventate intelligenti di cuore!
Ey cahillər, uzaqgörən olun, Ey axmaqlar, ağıllanın.
6 Ascoltate, perché dirò cose eccellenti, e le mie labbra s’apriranno a insegnar cose rette.
Dinləyin, əla şeylərdən danışıram, Dilimdən düz sözlər çıxır.
7 Poiché la mia bocca esprime il vero, e le mie labbra abominano l’empietà.
Ağzım həqiqət söyləyir, Dilim şərdən iyrənir.
8 Tutte le parole della mia bocca son conformi a giustizia, non v’è nulla di torto o di perverso in esse.
Ağzımdan yalnız salehlik sözləri çıxır, Sözlərimdə nə əyrilik, nə də ki yalan var.
9 Son tutte piane per l’uomo intelligente, e rette per quelli che han trovato la scienza.
Anlayanlar üçün hər şey aydındır, Bilik qazananlar üçün bu bir həqiqətdir.
10 Ricevete la mia istruzione anziché l’argento, e la scienza anziché l’oro scelto;
Gümüşü yox, tərbiyəmi qəbul edin, Saf qızıldan çox biliyi seçin.
11 poiché la sapienza val più delle perle, e tutti gli oggetti preziosi non la equivalgono.
Çünki hikmət yaqutdan qiymətlidir, İnsanın könlü istəyən şeylər ona tay deyil.
12 Io, la sapienza, sto con l’accorgimento, e trovo la scienza della riflessione.
Mən hikmətəm, uzaqgörənlik məndə məskən salıb, Biliyi, dərrakəni tapmışam.
13 Il timore dell’Eterno è odiare il male; io odio la superbia, l’arroganza, la via del male e la bocca perversa.
Rəbb qorxusu pisliyə nifrət etməkdir, Lovğalığa, təkəbbürə, pis yola, Hiyləli dilə nifrət edərəm.
14 A me appartiene il consiglio e il buon successo; io sono l’intelligenza, a me appartiene la forza.
Nəsihət, sağlam şüur mənimdir, İdrak mənəm, qüvvəm var.
15 Per mio mezzo regnano i re, e i principi decretano ciò ch’è giusto.
Mənim vasitəmlə şahlar hökmranlıq edir, Hökmdarlar ədalətli fərman verir.
16 Per mio mezzo governano i capi, i nobili, tutti i giudici della terra.
Ədalətli hakim olan bütün başçılar və əsilzadələr Mənim vasitəmlə hökm verir.
17 Io amo quelli che m’amano, e quelli che mi cercano mi trovano.
Məni sevənləri sevirəm, Məni səylə axtaran tapır.
18 Con me sono ricchezze e gloria, i beni permanenti e la giustizia.
Sərvət və şərəf, Dağılmaz var-dövlət və salehlik yanımdadır.
19 Il mio frutto e migliore dell’oro fino, e il mio prodotto val più che argento eletto.
Barım qızıldan, saf qızıldan dəyərlidir, Bəhərim gümüşdən qiymətlidir.
20 Io cammino per la via della giustizia, per i sentieri dell’equità,
Mən salehlik yolunda, Ədalət yollarının ortasında gəzərəm.
21 per far eredi di beni reali quelli che m’amano, e per riempire i loro tesori.
Məni sevənləri sərvətə çatdıraram, Xəzinələrini dolduraram.
22 L’Eterno mi formò al principio de’ suoi atti, prima di fare alcuna delle opere sue, ab antico.
Rəbb Öz yolunun başlanğıcında, Hər işindən əvvəl mənə malik oldu.
23 Fui stabilita ab eterno, dal principio, prima che la terra fosse.
Yaradılışın əzəlindən, Dünya yaranmazdan əvvəl mən var idim.
24 Fui generata quando non c’erano ancora abissi, quando ancora non c’erano sorgenti rigurgitanti d’acqua.
Dərin sular olmazdan əvvəl, Bol sulu çeşmələr olmazdan əvvəl doğulmuşam.
25 Fui generata prima che i monti fossero fondati, prima ch’esistessero le colline,
Dağlar yaradılmazdan əvvəl, Təpələr mövcud olmazdan əvvəl təvəllüd tapmışam.
26 quand’egli ancora non avea fatto né la terra né i campi né le prime zolle della terra coltivabile.
Rəbb dünyanı, çölü-düzü, torpaqları yaradanda,
27 Quand’egli disponeva i cieli io ero là; quando tracciava un circolo sulla superficie dell’abisso,
Göyləri yaradanda, Dərinliyin üzü üstündə bir dairə çəkəndə,
28 quando condensava le nuvole in alto, quando rafforzava le fonti dell’abisso,
Buludları yuxarıda yerləşdirəndə, Dərinlikdə bulaqları bağlayanda,
29 quando assegnava al mare il suo limite perché le acque non oltrepassassero il suo cenno, quando poneva i fondamenti della terra,
Sular əmrindən çıxmasın deyə dənizə sədd çəkəndə, Yerin bünövrələrini təyin edəndə
30 io ero presso di lui come un artefice, ero del continuo esuberante di gioia, mi rallegravo in ogni tempo nel suo cospetto;
Rəbbin yanında memar idim. Hər gün fərəhlənirdim, Hüzurunda həmişə sevinirdim.
31 mi rallegravo nella parte abitabile della sua terra, e trovavo la mia gioia tra i figliuoli degli uomini.
Yaratdığı aləmə görə sevinirdim, Bəşər övladlarına görə fərəhlənirdim.
32 Ed ora, figliuoli, ascoltatemi; beati quelli che osservano le mie vie!
İndi, ey övladlar, mənə qulaq asın: Yoluma bağlı qalan nə bəxtiyardır!
33 Ascoltate l’istruzione, siate savi, e non la rigettate!
Verdiyim tərbiyəyə qulaq asın, Hikmət alın, onu bir tərəfə atmayın.
34 Beato l’uomo che m’ascolta, che veglia ogni giorno alle mie porte, che vigila alla soglia della mia casa!
Mənə qulaq asan, Hər gün darvazalarım qarşısında duran, Qapılarımda dayanıb gözləyən nə bəxtiyardır!
35 Poiché chi mi trova trova la vita, e ottiene favore dall’Eterno.
Çünki məni tapan həyat tapar, Rəbbi razı salar.
36 Ma chi pecca contro di me, fa torto all’anima sua; tutti quelli che m’odiano, amano la morte”.
Məni əldən verən canına qəsd edər, Mənə nifrət edənlərin hamısı ölümü sevər».
