Proverbi 12
1 Chi ama la correzione ama la scienza, ma chi odia la riprensione è uno stupido.
Kas labprāt panes pārmācīšanu, tas mīļo atzīšanu, bet kas nepanes rājienu, tas paliek muļķis.
2 L’uomo buono ottiene il favore dell’Eterno, ma l’Eterno condanna l’uomo pien di malizia.
Kas labs, tas Tam Kungam patīkams, bet vīru, kas viltu perē viņš pazudina.
3 L’uomo non diventa stabile con l’empietà, ma la radice dei giusti non sarà mai smossa.
Cilvēks nepastāvēs, kad ir bezdievīgs, bet taisno sakne netaps kustināta.
4 La donna virtuosa è la corona del marito, ma quella che fa vergogna gli è un tarlo nell’ossa.
Tikla sieva ir sava vīra kronis, bet netikla ir kā puve viņa kaulos.
5 I pensieri dei giusti sono equità, ma i disegni degli empi son frode.
Taisno domas ir tiesa, bet bezdievīgo padomi viltība.
6 Le parole degli empi insidiano la vita, ma la bocca degli uomini retti procura liberazione.
Bezdievīgo vārdi glūn uz asinīm; bet taisno mute tos izpestī.
7 Gli empi, una volta rovesciati, non sono più, ma la casa dei giusti rimane in piedi.
Bezdievīgie top iznīcināti, ka to vairs nav; bet taisno nams pastāvēs.
8 L’uomo è lodato in proporzione del suo senno, ma chi ha il cuore pervertito sarà sprezzato.
Kā kuram saprašana, tā viņam slava; bet par apsmieklu būs, kam netikla sirds.
9 E’ meglio essere in umile stato ed avere un servo, che fare il borioso e mancar di pane.
Labāks tas zemais, kas sev pašam par kalpu, nekā kas lepojās, un maizes nav.
10 Il giusto ha cura della vita del suo bestiame, ma le viscere degli empi sono crudeli.
Taisnais gādā par sava lopa dzīvību, bet bezdievīgo sirds ir nežēlīga.
11 Chi coltiva la sua terra avrà pane da saziarsi, ma chi va dietro ai fannulloni e privo di senno.
Kas savu zemi kopj, būs maizes paēdis, bet kas niekus triec, tam nav jēgas.
12 L’empio agogna la preda de’ malvagi, ma la radice dei giusti porta il suo frutto.
Bezdievīgais traucās pēc blēžu medījuma; bet taisno sakne nes augļus.
13 Nel peccato delle labbra sta un’insidia funesta, ma il giusto uscirà dalla distretta.
Ļaunais savaldzinājās savas mutes grēkos; bet taisnais izies no bēdām.
14 Per il frutto della sua bocca l’uomo è saziato di beni, e ad ognuno è reso secondo l’opera delle sue mani.
Pēc savas mutes augļiem ikviens top pieēdināts ar labumu, un cilvēkam top maksāts pēc viņa roku darbiem.
15 La via dello stolto è diritta agli occhi suoi, ma chi ascolta i consigli è savio.
Ģeķa ceļš ir taisns paša acīs, bet kas padomam klausa, tas ir gudrs.
16 Lo stolto lascia scorger subito il suo cruccio, ma chi dissimula un affronto è uomo accorto.
Ģeķa apskaišanās tūdaļ top zināma; bet kas slēpj, ka ir apkaunots, tas ir gudrs.
17 Chi dice la verità proclama ciò ch’è giusto, ma il falso testimonio parla con inganno.
Kas patiesību runā, tas saka taisnību; bet nepatiess liecinieks teic melus.
18 C’è chi, parlando inconsultamente trafigge come spada, ma la lingua de’ savi reca guarigione.
Dažs aplam runājot kā ar zobenu iedur; bet gudro mēle ir zāles, kas dziedina.
19 Il labbro veridico è stabile in perpetuo, ma la lingua bugiarda non dura che un istante.
Patiesa mute pastāvēs mūžīgi, bet viltīga mēle tik acumirkli.
20 L’inganno è nel cuore di chi macchina il male, ma per chi nutre propositi di pace v’è gioia.
Viltība ir sirdī tiem, kas ļaunu perē; bet kas dod miera padomu, dara prieku.
21 Nessun male incoglie al giusto, ma gli empi son pieni di guai.
Taisnam nekāds ļaunums nenotiks, bet bezdievīgiem ļaunuma uzies papilnam.
22 Le labbra bugiarde sono un abominio per l’Eterno, ma quelli che agiscono con sincerità gli sono graditi.
Viltīgas lūpas Tam Kungam ir negantība; bet kas uzticību dara, tas viņam labi patīk.
23 L’uomo accorto nasconde quello che sa, ma il cuor degli stolti proclama la loro follia.
Gudrs cilvēks neizteic savu padomu; bet nejēgu sirds izkliedz ģeķību.
24 La mano dei diligenti dominerà, ma la pigra sarà tributaria.
Čakla roka valdīs, bet slinka dos meslus.
25 Il cordoglio ch’è nel cuore dell’uomo l’abbatte, ma la parola buona lo rallegra.
Raizes sirdī nospiež cilvēku, bet labs vārds to iepriecina.
26 Il giusto indica la strada al suo compagno, ma la via degli empi li fa smarrire.
Taisnais savam tuvākam rāda ceļu, bet bezdievīgo ceļš maldina.
27 Il pigro non arrostisce la sua caccia, ma la solerzia è per l’uomo un tesoro prezioso.
Sliņķis neceps savu medījumu, bet uzcītīgam cilvēkam ir skaista manta.
28 Nel sentiero della giustizia sta la vita, e nella via ch’essa traccia non v’è morte.
Uz taisnības ceļa ir dzīvība, un uz viņas ceļa tekām nav nāve.
