Proverbi 12

1 Chi ama la correzione ama la scienza, ma chi odia la riprensione è uno stupido.

Kush e do korrigjimin do diturinë, por ai që e urren kritikën është budalla.

2 L’uomo buono ottiene il favore dell’Eterno, ma l’Eterno condanna l’uomo pien di malizia.

Njeriu i mirë gëzon përkrahjen e Zotit, por ky do të dënojë njeriun që sajon plane të këqija.

3 L’uomo non diventa stabile con l’empietà, ma la radice dei giusti non sarà mai smossa.

Njeriu nuk bëhet i qëndrueshëm me pabesinë, por rrënja e të drejtëve nuk do të lëvizet kurrë.

4 La donna virtuosa è la corona del marito, ma quella che fa vergogna gli è un tarlo nell’ossa.

Gruaja e virtytshme është kurora e burrit të saj, por ajo që e turpëron është si një krimb në kockat e tij.

5 I pensieri dei giusti sono equità, ma i disegni degli empi son frode.

Mendimet e të drejtëve janë drejtësia, por synimet e të pabesëve janë mashtrimi.

6 Le parole degli empi insidiano la vita, ma la bocca degli uomini retti procura liberazione.

Fjalët e të pabesëve rrinë në pritë për të derdhur gjak, por goja e njerëzve të drejtë do t’i çlirojë.

7 Gli empi, una volta rovesciati, non sono più, ma la casa dei giusti rimane in piedi.

Të pabesët janë përmbysur dhe nuk janë më, por shtëpia e të drejtëve do të mbetet më këmbë.

8 L’uomo è lodato in proporzione del suo senno, ma chi ha il cuore pervertito sarà sprezzato.

Një njeri lëvdohet për gjykimin e tij, por ai që ka një zemër të çoroditur do të përçmohet.

9 E’ meglio essere in umile stato ed avere un servo, che fare il borioso e mancar di pane.

Éshtë më mirë të të çmojnë pak dhe të kesh një shërbëtor, se sa të të nderojnë dhe të mos kesh bukë.

10 Il giusto ha cura della vita del suo bestiame, ma le viscere degli empi sono crudeli.

I drejti kujdeset për jetën e bagëtisë së tij, por të përbrendshmet e të pabesëve janë mizore.

11 Chi coltiva la sua terra avrà pane da saziarsi, ma chi va dietro ai fannulloni e privo di senno.

Kush punon tokën e tij do të ngopet me bukë, por ai që shkon pas kotësive është pa mend.

12 L’empio agogna la preda de’ malvagi, ma la radice dei giusti porta il suo frutto.

I pabesi dëshiron gjahun e njerëzve të këqij, por rrënja e të drejtëve sjell fryt.

13 Nel peccato delle labbra sta un’insidia funesta, ma il giusto uscirà dalla distretta.

Njeriu i keq kapet në kurthin e mëkatit të buzëve të tij, por i drejti do t’i shpëtojë fatkeqësisë.

14 Per il frutto della sua bocca l’uomo è saziato di beni, e ad ognuno è reso secondo l’opera delle sue mani.

Njeriu do të ngopet me të mira për frytin e gojës së tij, dhe secili do të marrë shpërblimin simbas veprës së duarve të tij.

15 La via dello stolto è diritta agli occhi suoi, ma chi ascolta i consigli è savio.

Rruga e budallait është e drejtë para syve të tij, por ai që dëgjon këshillat është i urtë.

16 Lo stolto lascia scorger subito il suo cruccio, ma chi dissimula un affronto è uomo accorto.

Budallai e tregon menjëherë pezmatimin e tij, por njeriu i matur e fsheh turpin.

17 Chi dice la verità proclama ciò ch’è giusto, ma il falso testimonio parla con inganno.

Ai që thotë të vërtetën shpall atë që është e drejtë, por dëshmitari i rremë thotë mashtrime.

18 C’è chi, parlando inconsultamente trafigge come spada, ma la lingua de’ savi reca guarigione.

Kush flet pa mend është si ai që shpon me shpatë, por gjuha e të urtëve sjell shërim.

19 Il labbro veridico è stabile in perpetuo, ma la lingua bugiarda non dura che un istante.

Buza që thotë të vërtetën, do të bëhet e qëndrueshme përjetë, por gjuha që gënjen zgjat vetëm një çast.

20 L’inganno è nel cuore di chi macchina il male, ma per chi nutre propositi di pace v’è gioia.

Mashtrimi është në zemrën e atyre që kurdisin të keqen, por për ata që këshillojnë paqen ka gëzim.

21 Nessun male incoglie al giusto, ma gli empi son pieni di guai.

Asnjë e keqe nuk do t’i ndodhë të drejtit, por të pabesët do të kenë plot telashe.

22 Le labbra bugiarde sono un abominio per l’Eterno, ma quelli che agiscono con sincerità gli sono graditi.

Buzët gënjeshtare janë të neveritshme për Zotin, por ata që veprojnë me çiltërsi i pëlqejnë atij.

23 L’uomo accorto nasconde quello che sa, ma il cuor degli stolti proclama la loro follia.

Njeriu i matur e fsheh diturinë e tij, por zemra e budallenjve shpall budallallëkun e tyre.

24 La mano dei diligenti dominerà, ma la pigra sarà tributaria.

Dora e njeriut të kujdeshëm do të sundojë, por dora e përtacëve do t’i nënshtrohet punës së detyrueshme.

25 Il cordoglio ch’è nel cuore dell’uomo l’abbatte, ma la parola buona lo rallegra.

Shqetësimi në zemrën e njeriut e rrëzon atë, por një fjalë e mirë e gëzon atë.

26 Il giusto indica la strada al suo compagno, ma la via degli empi li fa smarrire.

I drejti e zgjedh me kujdes shokun e tij, por rruga e të pabesëve i bën që të humbasin.

27 Il pigro non arrostisce la sua caccia, ma la solerzia è per l’uomo un tesoro prezioso.

Përtaci nuk e pjek gjahun e tij, por kujdesi për njeriun është një pasuri e çmueshme.

28 Nel sentiero della giustizia sta la vita, e nella via ch’essa traccia non v’è morte.

Mbi shtegun e drejtësisë ka jetë, dhe mbi këtë shteg nuk ka vdekje.