Proverbi 11
1 La bilancia falsa è un abominio per l’Eterno, ma il peso giusto gli è grato.
Fałszywa waga budzi odrazę w PANU, ale podobają mu się uczciwe odważniki.
2 Venuta la superbia, viene anche l’ignominia; ma la sapienza è con gli umili.
Za pychą przychodzi hańba, a u pokornych jest mądrość.
3 L’integrità degli uomini retti li guida, ma la perversità dei perfidi è la loro rovina.
Uczciwość prawych poprowadzi ich, lecz grzeszników zgubi ich przewrotność.
4 Le ricchezze non servono a nulla nel giorno dell’ira, ma la giustizia salva da morte.
Bogactwa nie pomogą w dniu gniewu, ale sprawiedliwość ocala od śmierci.
5 La giustizia dell’uomo integro gli appiana la via, ma l’empio cade per la sua empietà.
Sprawiedliwość nienagannego toruje mu drogę, a niegodziwy upadnie przez swoją niegodziwość.
6 La giustizia degli uomini retti li libera, ma i perfidi restan presi nella loro propria malizia.
Sprawiedliwość prawych ocali ich, a przewrotni będą schwytani w swojej przewrotności.
7 Quando un empio muore, la sua speranza perisce, e l’aspettazione degl’iniqui e annientata.
Gdy umiera niegodziwy, ginie [jego] nadzieja, a oczekiwanie niesprawiedliwych znika.
8 Il giusto è tratto fuor dalla distretta, e l’empio ne prende il posto.
Sprawiedliwy bywa wybawiony z ucisku, a na jego miejsce przychodzi niegodziwy.
9 Con la sua bocca l’ipocrita rovina il suo prossimo, ma i giusti sono liberati dalla loro perspicacia.
Obłudnik ustami niszczy swego bliźniego, a sprawiedliwi bywają wybawieni dzięki wiedzy.
10 Quando i giusti prosperano, la città gioisce; ma quando periscono gli empi son gridi di giubilo.
Gdy sprawiedliwym się powodzi, miasto się cieszy, a gdy giną niegodziwi, panuje radość.
11 Per la benedizione degli uomini retti la città è esaltata, ma è sovvertita dalla bocca degli empi.
Dzięki błogosławieństwu prawych wznosi się miasto, a usta niegodziwych je burzą.
12 Chi sprezza il prossimo è privo di senno, ma l’uomo accorto tace.
Nierozumny gardzi swym bliźnim, a człowiek roztropny milczy.
13 Chi va sparlando svela i segreti, ma chi ha lo spirito leale tien celata la cosa.
Plotkarz wyjawia tajemnice, ale człowiek wiernego serca ukrywa [powierzoną] sprawę.
14 Quando manca una savia direzione il popolo cade; nel gran numero de’ consiglieri sta la salvezza.
Gdzie nie ma dobrej rady, lud upada, a gdzie wielu radców, tam jest wybawienie.
15 Chi si fa mallevadore d’un altro ne soffre danno, ma chi odia la mallevadoria è sicuro.
Bardzo sobie szkodzi, kto ręczy za obcego, a kto nienawidzi poręki, jest bezpieczny.
16 La donna graziosa ottiene la gloria, e gli uomini forti ottengon la ricchezza.
Miła kobieta dostępuje chwały, a mocarze zdobywają bogactwa.
17 L’uomo benigno fa del bene a se stesso, ma il crudele tortura la sua propria carne.
Człowiek miłosierny czyni dobrze swej duszy, a okrutnik dręczy własne ciało.
18 L’empio fa un’opera fallace, ma chi semina giustizia ha una ricompensa sicura.
Niegodziwy czyni zwodnicze dzieło, a kto sieje sprawiedliwość, [ma] zapłatę pewną.
19 Così la giustizia mena alla vita, ma chi va dietro al male s’incammina alla morte.
Jak sprawiedliwość [prowadzi] do życia, tak do śmierci [zmierza] ten, kto naśladuje zło.
20 I perversi di cuore sono un abominio per l’Eterno, ma gl’integri nella loro condotta gli sono graditi.
Ludzie przewrotnego serca budzą odrazę w PANU, a podobają mu się ci, których droga jest prawa.
21 No, certo, il malvagio non rimarrà impunito, ma la progenie dei giusti scamperà.
Zły nie uniknie kary, choćby [innych] wezwał na pomoc, a potomstwo sprawiedliwych będzie ocalone.
22 Una donna bella, ma senza giudizio, è un anello d’oro nel grifo d’un porco.
[Czym] złoty kolczyk w ryju świni, [tym] piękna kobieta pozbawiona roztropności.
23 Il desiderio dei giusti è il bene soltanto, ma la prospettiva degli empi e l’ira.
Pragnieniem sprawiedliwych jest tylko dobro, oczekiwaniem zaś niegodziwych – gniew.
24 C’è chi spande liberalmente e diventa più ricco, e c’è chi risparmia più del dovere e non fa che impoverire.
Jeden hojnie rozdaje, a jednak mu przybywa, [drugi] nad miarę skąpi, a ubożeje.
25 L’anima benefica sarà nell’abbondanza, e chi annaffia sarà egli pure annaffiato.
Człowiek szczodry będzie bogatszy, a kto [innych] syci, sam też będzie nasycony.
26 Chi detiene il grano è maledetto dal popolo, ma la benedizione è sul capo di chi lo vende.
Kto zatrzymuje zboże, tego lud przeklnie, a błogosławieństwo [będzie] nad głową tego, który je sprzedaje.
27 Chi procaccia il bene s’attira benevolenza, ma chi cerca il male, male gl’incoglierà.
Kto pilnie szuka dobrego, zdobędzie przychylność, lecz kto szuka zła, przyjdzie ono na niego.
28 Chi confida nelle sue ricchezze cadrà, ma i giusti rinverdiranno a guisa di fronde.
Kto ufność pokłada w swych bogactwach, ten upadnie, a sprawiedliwi będą zielenić się jak latorośl.
29 Chi getta lo scompiglio in casa sua erediterà vento, e lo stolto sarà lo schiavo di chi ha il cuor savio.
Kto niepokoi swój dom, odziedziczy wiatr, a głupi będzie sługą mądrego.
30 Il frutto del giusto è un albero di vita, e il savio fa conquista d’anime.
Owoc sprawiedliwego [jest] drzewem życia; a kto zyskuje dusze, jest mądry.
31 Ecco, il giusto riceve la sua retribuzione sulla terra, quanto più l’empio e il peccatore!
[Jeśli] sprawiedliwy otrzyma zapłatę na ziemi, to tym bardziej niegodziwy i grzesznik.
