< Neemia 8 >
1 Come fu giunto il settimo mese, e i figliuoli d’Israele si furono stabiliti nelle loro città, tutto il popolo si radunò come un sol uomo sulla piazza ch’è davanti alla porta delle Acque, e disse a Esdra, lo scriba, che portasse il libro della legge di Mosè che l’Eterno avea data a Israele.
Кынд а венит луна а шаптя, копиий луй Исраел ерау ын четэциле лор. Атунч, тот попорул с-а стрынс ка ун сингур ом пе локул дескис динаинтя Порций Апелор. Ау зис кэртурарулуй Езра сэ се дукэ сэ я картя Леӂий луй Мойсе, датэ де Домнул луй Исраел.
2 E il primo giorno del settimo mese, il sacerdote Esdra portò la legge davanti alla raunanza, composta d’uomini, di donne e di tutti quelli ch’eran capaci d’intendere.
Ши преотул Езра а адус Леӂя ынаинтя адунэрий алкэтуите дин бэрбаць ши фемей ши дин тоць чей че ерау ын старе с-о ынцелягэ. Ера ынтыя зи а луний а шаптя.
3 E lesse il libro sulla piazza ch’è davanti alla porta delle Acque, dalla mattina presto fino a mezzogiorno, in presenza degli uomini, delle donne, e di quelli ch’eran capaci d’intendere; e tutto il popolo teneva tese le orecchie a sentire il libro della legge.
Езра а читит ын карте де диминяцэ пынэ ла амязэ, пе локул дескис динаинтя Порций Апелор, ын фаца бэрбацилор ши фемеилор ши ын фаца челор че ерау ын старе с-о ынцелягэ. Тот попорул а фост ку луаре аминте ла читиря кэрций Леӂий.
4 Esdra, lo scriba, stava sopra una tribuna di legno, ch’era stata fatta apposta, e accanto a lui stavano, a destra, Mattithia, Scema, Anania, Uria, Hilkia e Maaseia; a sinistra, Pedaia, Mishael, Malkia, Hashum, Hashbaddana, Zaccaria e Meshullam.
Кэртурарул Езра стэтя пе ун скаун де лемн, ридикат ку прилежул ачеста. Лынгэ ел, ла дряпта, стэтяу: Матития, Шема, Аная, Урие, Хилкия ши Маасея, ши ла стынга: Педая, Мишаел, Малкия, Хашум, Хашбадана, Захария ши Мешулам.
5 Esdra aprì il libro in presenza di tutto il popolo, poiché stava in luogo più eminente; e, com’ebbe aperto il libro, tutto il popolo s’alzò in piedi.
Езра а дескис картя ынаинтя ынтрегулуй попор, кэч стэтя май сус декыт тот попорул. Ши, кынд а дескис-о, тот попорул с-а скулат.
6 Esdra benedisse l’Eterno, l’Iddio grande, e tutto il popolo rispose: “Amen, amen”, alzando le mani; e s’inchinarono, e si prostrarono con la faccia a terra dinanzi all’Eterno.
Езра а бинекувынтат пе Домнул Думнезеул чел маре, ши тот попорул а рэспунс ридикынд мыниле: „Амин! Амин!” Ши с-ау плекат ши с-ау ынкинат ынаинтя Домнулуй, ку фаца ла пэмынт.
7 Jeshua, Bani, Scerebia, Jamin, Akkub, Shabbethai, Hodia, Maaseia, Kelita, Azaria, Jozabad, Hanan, Pelaia e gli altri Leviti spiegavano la legge al popolo, e il popolo stava in piedi al suo posto.
Иосуа, Бани, Шеребия, Иамин, Акуб, Шабетай, Ходия, Маасея, Келита, Азария, Иозабад, Ханан, Пелая ши левиций лэмуряу попорулуй Леӂя ши фиекаре стэтя ла локул луй.
8 Essi leggevano nel libro della legge di Dio distintamente; e ne davano il senso, per far capire ai popolo quel che s’andava leggendo.
Ей читяу деслушит ын картя Леӂий луй Думнезеу ши-й арэтау ынцелесул, ка сэ-й факэ сэ ынцелягэ че читисерэ.
9 Nehemia, ch’era il governatore, Esdra, sacerdote e scriba, e i Leviti che ammaestravano il popolo, dissero a tutto il popolo: “Questo giorno è consacrato all’Eterno, al vostro Dio; non fate cordoglio e non piangete!” Poiché tutto il popolo piangeva, ascoltando le parole della legge.
Дрегэторул Неемия, преотул ши кэртурарул Езра ши левиций каре ынвэцау пе попор ау зис ынтрегулуй попор: „Зиуа ачаста есте ынкинатэ Домнулуй Думнезеулуй востру; сэ ну вэ бочиць ши сэ ну плынӂець!” Кэч тот попорул плынӂя кынд а аузит кувинтеле Леӂий.
10 Poi Nehemia disse loro: “Andate, mangiate vivande grasse e bevete vini dolci, e mandate delle porzioni a quelli che nulla hanno di preparato per loro; perché questo giorno è consacrato al Signor nostro; non v’attristate; perché il gaudio dell’Eterno è la vostra forza”.
Ей ле-ау зис: „Дучеци-вэ де мынкаць кэрнурь грасе ши бець бэутурь дулчь ши тримитець кыте о парте ши челор че н-ау нимик прегэтит, кэч зиуа ачаста есте ынкинатэ Домнулуй ностру; ну вэ мыхниць, кэч букурия Домнулуй ва фи тэрия воастрэ.”
11 I Leviti facevano far silenzio a tutto il popolo, dicendo: “Tacete, perché questo giorno è santo; non v’attristate!”
Левиций потоляу пе тот попорул зикынд: „Тэчець, кэч зиуа ачаста есте сфынтэ; ну вэ мыхниць!”
12 E tutto il popolo se n’andò a mangiare, a bere, a mandar porzioni ai poveri, e a far gran festa, perché aveano intese le parole ch’erano state loro spiegate.
Ши тот попорул с-а дус сэ мэнынче ши сэ бя. Ши ау тримис кыте о парте ши алтора ши с-ау веселит мулт. Кэч ынцелесесерэ кувинтеле каре ли се тылкуисерэ.
13 Il secondo giorno, i capi famiglia di tutto il popolo, i sacerdoti e i Leviti si raunarono presso Esdra, lo scriba, per esaminare le parole della legge.
А доуа зи, капий де фамилие дин тот попорул, преоций ши левиций с-ау стрынс ла кэртурарул Езра ка сэ аудэ тылкуиря кувинтелор Леӂий.
14 E trovarono scritto nella legge che l’Eterno avea data per mezzo di Mosè, che i figliuoli d’Israele doveano dimorare in capanne durante la festa del settimo mese,
Ши ау гэсит скрис ын Леӂе кэ Домнул порунчисе прин Мойсе кэ фиий луй Исраел требуе сэ локуяскэ ын кортурь ын тимпул сэрбэторий луний а шаптя.
15 e che in tutte le loro città e in Gerusalemme si dovea pubblicar questo bando: “Andate al monte, e portatene rami d’ulivo, rami d’ulivastro, rami di mirto, rami di palma e rami d’alberi ombrosi, per fare delle capanne, come sta scritto”.
Атунч ау тримис сэ рэспындяскэ вестя ачаста ын тоате четэциле лор ши ла Иерусалим: „Дучеци-вэ ла мунте ши адучець рамурь де мэслин, рамурь де мэслин сэлбатик, рамурь де мирт, рамурь де финик ши рамурь де копачь стуфошь, ка сэ фачець кортурь, кум есте скрис.”
16 Allora il popolo andò fuori, portò i rami, e si fecero ciascuno la sua capanna sul tetto della propria casa, nei loro cortili, nei cortili della casa di Dio, sulla piazza della porta delle Acque, e sulla piazza della porta d’Efraim.
Атунч, попорул с-а дус ши а адус рамурь ши ау фэкут кортурь пе акоперишул каселор лор, ын курциле лор, ын курциле Касей луй Думнезеу, пе локул дескис динаинтя Порций Апелор ши пе локул дескис де ла поарта луй Ефраим.
17 Così tutta la raunanza di quelli ch’eran tornati dalla cattività si fece delle capanne, e dimorò nelle capanne. Dal tempo di Giosuè, figliuolo di Nun, fino a quel giorno, i figliuoli d’Israele non avean più fatto nulla di simile. E vi fu grandissima allegrezza.
Тоатэ адунаря челор че се ынторсесерэ дин робие а фэкут кортурь ши а локуит ын ачесте кортурь. Дин время луй Иосуа, фиул луй Нун, пынэ ын зиуа ачаста, ну май фэкусерэ копиий луй Исраел аша чева. Ши а фост фоарте маре веселие.
18 Ed Esdra fece la lettura del libro della legge di Dio ogni giorno, dal primo all’ultimo; la festa si celebrò durante sette giorni, e l’ottavo vi fu solenne raunanza, com’è ordinato.
Ау читит ын картя Леӂий луй Думнезеу ын фиекаре зи, дин чя динтый зи пынэ ла чя дин урмэ. Ау прэзнуит сэрбэтоаря шапте зиле ши а фост о адунаре де сэрбэтоаре ын зиуа а опта, кум есте порунчит.