Matteo 4
1 Allora Gesù fu condotto dallo Spirito su nel deserto, per esser tentato dal diavolo.
തതഃ പരം യീശുഃ പ്രതാരകേണ പരീക്ഷിതോ ഭവിതുമ് ആത്മനാ പ്രാന്തരമ് ആകൃഷ്ടഃ
2 E dopo che ebbe digiunato quaranta giorni e quaranta notti, alla fine ebbe fame.
സൻ ചത്വാരിംശദഹോരാത്രാൻ അനാഹാരസ്തിഷ്ഠൻ ക്ഷുധിതോ ബഭൂവ|
3 E il tentatore, accostatosi, gli disse: Se tu sei Figliuol di Dio, di’ che queste pietre divengan pani.
തദാനീം പരീക്ഷിതാ തത്സമീപമ് ആഗത്യ വ്യാഹൃതവാൻ, യദി ത്വമീശ്വരാത്മജോ ഭവേസ്തർഹ്യാജ്ഞയാ പാഷാണാനേതാൻ പൂപാൻ വിധേഹി|
4 Ma egli rispondendo disse: Sta scritto: Non di pane soltanto vivrà l’uomo, ma d’ogni parola che procede dalla bocca di Dio.
തതഃ സ പ്രത്യബ്രവീത്, ഇത്ഥം ലിഖിതമാസ്തേ, "മനുജഃ കേവലപൂപേന ന ജീവിഷ്യതി, കിന്ത്വീശ്വരസ്യ വദനാദ് യാനി യാനി വചാംസി നിഃസരന്തി തൈരേവ ജീവിഷ്യതി| "
5 Allora il diavolo lo menò seco nella santa città e lo pose sul pinnacolo del tempio,
തദാ പ്രതാരകസ്തം പുണ്യനഗരം നീത്വാ മന്ദിരസ്യ ചൂഡോപരി നിധായ ഗദിതവാൻ,
6 e gli disse: Se tu sei Figliuol di Dio, gettati giù; poiché sta scritto: Egli darà ordine di suoi angeli intorno a te, ed essi ti porteranno sulle loro mani, che talora tu non urti col piede contro una pietra.
ത്വം യദിശ്വരസ്യ തനയോ ഭവേസ്തർഹീതോഽധഃ പത, യത ഇത്ഥം ലിഖിതമാസ്തേ, ആദേക്ഷ്യതി നിജാൻ ദൂതാൻ രക്ഷിതും ത്വാം പരമേശ്വരഃ| യഥാ സർവ്വേഷു മാർഗേഷു ത്വദീയചരണദ്വയേ| ന ലഗേത് പ്രസ്തരാഘാതസ്ത്വാം ഘരിഷ്യന്തി തേ കരൈഃ||
7 Gesù gli disse: Egli è altresì scritto: Non tentare il Signore Iddio tuo.
തദാനീം യീശുസ്തസ്മൈ കഥിതവാൻ ഏതദപി ലിഖിതമാസ്തേ, "ത്വം നിജപ്രഭും പരമേശ്വരം മാ പരീക്ഷസ്വ| "
8 Di nuovo il diavolo lo menò seco sopra un monte altissimo, e gli mostrò tutti i regni del mondo e la lor gloria, e gli disse:
അനന്തരം പ്രതാരകഃ പുനരപി തമ് അത്യുഞ്ചധരാധരോപരി നീത്വാ ജഗതഃ സകലരാജ്യാനി തദൈശ്വര്യ്യാണി ച ദർശയാശ്ചകാര കഥയാഞ്ചകാര ച,
9 Tutte queste cose io te le darò, se, prostrandoti, tu mi adori.
യദി ത്വം ദണ്ഡവദ് ഭവൻ മാം പ്രണമേസ്തർഹ്യഹമ് ഏതാനി തുഭ്യം പ്രദാസ്യാമി|
10 Allora Gesù gli disse: Va’, Satana, poiché sta scritto: Adora il Signore Iddio tuo, ed a lui solo rendi il culto.
തദാനീം യീശുസ്തമവോചത്, ദൂരീഭവ പ്രതാരക, ലിഖിതമിദമ് ആസ്തേ, "ത്വയാ നിജഃ പ്രഭുഃ പരമേശ്വരഃ പ്രണമ്യഃ കേവലഃ സ സേവ്യശ്ച| "
11 Allora il diavolo lo lasciò; ed ecco degli angeli vennero a lui e lo servivano.
തതഃ പ്രതാരകേണ സ പര്യ്യത്യാജി, തദാ സ്വർഗീയദൂതൈരാഗത്യ സ സിഷേവേ|
12 Or Gesù, avendo udito che Giovanni era stato messo in prigione, si ritirò in Galilea.
തദനന്തരം യോഹൻ കാരായാം ബബന്ധേ, തദ്വാർത്താം നിശമ്യ യീശുനാ ഗാലീൽ പ്രാസ്ഥീയത|
13 E, lasciata Nazaret, venne ad abitare in Capernaum, città sul mare, ai confini di Zabulon e di Neftali,
തതഃ പരം സ നാസരന്നഗരം വിഹായ ജലഘേസ്തടേ സിബൂലൂന്നപ്താലീ ഏതയോരുവഭയോഃ പ്രദേശയോഃ സീമ്നോർമധ്യവർത്തീ യ: കഫർനാഹൂമ് തന്നഗരമ് ഇത്വാ ന്യവസത്|
14 affinché si adempiesse quello ch’era stato detto dal profeta Isaia:
തസ്മാത്, അന്യാദേശീയഗാലീലി യർദ്ദൻപാരേഽബ്ധിരോധസി| നപ്താലിസിബൂലൂന്ദേശൗ യത്ര സ്ഥാനേ സ്ഥിതൗ പുരാ|
15 Il paese di Zabulon e il paese di Neftali, sulla via del mare, al di là del Giordano, la Galilea dei Gentili,
തത്രത്യാ മനുജാ യേ യേ പര്യ്യഭ്രാമ്യൻ തമിസ്രകേ| തൈർജനൈർബൃഹദാലോകഃ പരിദർശിഷ്യതേ തദാ| അവസൻ യേ ജനാ ദേശേ മൃത്യുച്ഛായാസ്വരൂപകേ| തേഷാമുപരി ലോകാനാമാലോകഃ സംപ്രകാശിതഃ||
16 il popolo che giaceva nelle tenebre, ha veduto una gran luce; su quelli che giacevano nella contrada e nell’ombra della morte, una luce s’è levata.
യദേതദ്വചനം യിശയിയഭവിഷ്യദ്വാദിനാ പ്രോക്തം, തത് തദാ സഫലമ് അഭൂത്|
17 Da quel tempo Gesù cominciò a predicare e a dire: Ravvedetevi, perché il regno de’ cieli è vicino.
അനന്തരം യീശുഃ സുസംവാദം പ്രചാരയൻ ഏതാം കഥാം കഥയിതുമ് ആരേഭേ, മനാംസി പരാവർത്തയത, സ്വർഗീയരാജത്വം സവിധമഭവത്|
18 Or passeggiando lungo il mare della Galilea, egli vide due fratelli, Simone detto Pietro, e Andrea suo fratello, i quali gettavano la rete in mare; poiché erano pescatori.
തതഃ പരം യീശു ർഗാലീലോ ജലധേസ്തടേന ഗച്ഛൻ ഗച്ഛൻ ആന്ദ്രിയസ്തസ്യ ഭ്രാതാ ശിമോൻ അർഥതോ യം പിതരം വദന്തി ഏതാവുഭൗ ജലഘൗ ജാലം ക്ഷിപന്തൗ ദദർശ, യതസ്തൗ മീനധാരിണാവാസ്താമ്|
19 E disse loro: Venite dietro a me, e vi farò pescatori d’uomini.
തദാ സ താവാഹൂയ വ്യാജഹാര, യുവാം മമ പശ്ചാദ് ആഗച്ഛതം, യുവാമഹം മനുജധാരിണൗ കരിഷ്യാമി|
20 Ed essi, lasciate prontamente le reti, lo seguirono.
തേനൈവ തൗ ജാലം വിഹായ തസ്യ പശ്ചാത് ആഗച്ഛതാമ്|
21 E passato più oltre, vide due altri fratelli, Giacomo di Zebedeo e Giovanni, suo fratello, i quali nella barca, con Zebedeo loro padre, rassettavano le reti; e li chiamò.
അനന്തരം തസ്മാത് സ്ഥാനാത് വ്രജൻ വ്രജൻ സിവദിയസ്യ സുതൗ യാകൂബ് യോഹന്നാമാനൗ ദ്വൗ സഹജൗ താതേന സാർദ്ധം നൗകോപരി ജാലസ്യ ജീർണോദ്ധാരം കുർവ്വന്തൗ വീക്ഷ്യ താവാഹൂതവാൻ|
22 Ed essi, lasciata subito la barca e il padre loro, lo seguirono.
തത്ക്ഷണാത് തൗ നാവം സ്വതാതഞ്ച വിഹായ തസ്യ പശ്ചാദ്ഗാമിനൗ ബഭൂവതുഃ|
23 E Gesù andava attorno per tutta la Galilea, insegnando nelle loro sinagoghe e predicando l’evangelo del Regno, sanando ogni malattia ed ogni infermità fra il popolo.
അനന്തരം ഭജനഭവനേ സമുപദിശൻ രാജ്യസ്യ സുസംവാദം പ്രചാരയൻ മനുജാനാം സർവ്വപ്രകാരാൻ രോഗാൻ സർവ്വപ്രകാരപീഡാശ്ച ശമയൻ യീശുഃ കൃത്സ്നം ഗാലീൽദേശം ഭ്രമിതുമ് ആരഭത|
24 E la sua fama si sparse per tutta la Siria; e gli recarono tutti i malati colpiti da varie infermità e da vari dolori, indemoniati, lunatici, paralitici; ed ei li guarì.
തേന കൃത്സ്നസുരിയാദേശസ്യ മധ്യം തസ്യ യശോ വ്യാപ്നോത്, അപരം ഭൂതഗ്രസ്താ അപസ്മാരർഗീണഃ പക്ഷാധാതിപ്രഭൃതയശ്ച യാവന്തോ മനുജാ നാനാവിധവ്യാധിഭിഃ ക്ലിഷ്ടാ ആസൻ, തേഷു സർവ്വേഷു തസ്യ സമീപമ് ആനീതേഷു സ താൻ സ്വസ്ഥാൻ ചകാര|
25 E grandi folle lo seguirono dalla Galilea e dalla Decapoli e da Gerusalemme e dalla Giudea e d’oltre il Giordano.
ഏതേന ഗാലീൽ-ദികാപനി-യിരൂശാലമ്-യിഹൂദീയദേശേഭ്യോ യർദ്ദനഃ പാരാഞ്ച ബഹവോ മനുജാസ്തസ്യ പശ്ചാദ് ആഗച്ഛൻ|
