< Matteo 28 >
1 Or nella notte del sabato, quando già albeggiava, il primo giorno della settimana, Maria Maddalena e l’altra Maria vennero a visitare il sepolcro.
തതഃ പരം വിശ്രാമവാരസ്യ ശേഷേ സപ്താഹപ്രഥമദിനസ്യ പ്രഭോതേ ജാതേ മഗ്ദലീനീ മരിയമ് അന്യമരിയമ് ച ശ്മശാനം ദ്രഷ്ടുമാഗതാ|
2 Ed ecco si fece un gran terremoto; perché un angelo del Signore, sceso dal cielo, si accostò, rotolò la pietra, e vi sedette sopra.
തദാ മഹാൻ ഭൂകമ്പോഽഭവത്; പരമേശ്വരീയദൂതഃ സ്വർഗാദവരുഹ്യ ശ്മശാനദ്വാരാത് പാഷാണമപസാര്യ്യ തദുപര്യ്യുപവിവേശ|
3 Il suo aspetto era come di folgore; e la sua veste, bianca come neve.
തദ്വദനം വിദ്യുദ്വത് തേജോമയം വസനം ഹിമശുഭ്രഞ്ച|
4 E per lo spavento che n’ebbero, le guardie tremarono e rimasero come morte.
തദാനീം രക്ഷിണസ്തദ്ഭയാത് കമ്പിതാ മൃതവദ് ബഭൂവഃ|
5 Ma l’angelo prese a dire alle donne: Voi, non temete; perché io so che cercate Gesù, che è stato crocifisso.
സ ദൂതോ യോഷിതോ ജഗാദ, യൂയം മാ ഭൈഷ്ട, ക്രുശഹതയീശും മൃഗയധ്വേ തദഹം വേദ്മി|
6 Egli non è qui, poiché è risuscitato come avea detto; venite a vedere il luogo dove giaceva.
സോഽത്ര നാസ്തി, യഥാവദത് തഥോത്ഥിതവാൻ; ഏതത് പ്രഭോഃ ശയനസ്ഥാനം പശ്യത|
7 E andate presto a dire a’ suoi discepoli: Egli è risuscitato da’ morti, ed ecco, vi precede in Galilea; quivi lo vedrete. Ecco, ve l’ho detto.
തൂർണം ഗത്വാ തച്ഛിഷ്യാൻ ഇതി വദത, സ ശ്മശാനാദ് ഉദതിഷ്ഠത്, യുഷ്മാകമഗ്രേ ഗാലീലം യാസ്യതി യൂയം തത്ര തം വീക്ഷിഷ്യധ്വേ, പശ്യതാഹം വാർത്താമിമാം യുഷ്മാനവാദിഷം|
8 E quelle, andatesene prestamente dal sepolcro con spavento ed allegrezza grande, corsero ad annunziar la cosa a’ suoi discepoli.
തതസ്താ ഭയാത് മഹാനന്ദാഞ്ച ശ്മശാനാത് തൂർണം ബഹിർഭൂയ തച്ഛിഷ്യാൻ വാർത്താം വക്തും ധാവിതവത്യഃ| കിന്തു ശിഷ്യാൻ വാർത്താം വക്തും യാന്തി, തദാ യീശു ർദർശനം ദത്ത്വാ താ ജഗാദ,
9 Quand’ecco Gesù si fece loro incontro, dicendo: Vi saluto! Ed esse, accostatesi, gli strinsero i piedi e l’adorarono.
യുഷ്മാകം കല്യാണം ഭൂയാത്, തതസ്താ ആഗത്യ തത്പാദയോഃ പതിത്വാ പ്രണേമുഃ|
10 Allora Gesù disse loro: Non temete; andate ad annunziare a’ miei fratelli che vadano in Galilea; là mi vedranno.
യീശുസ്താ അവാദീത്, മാ ബിഭീത, യൂയം ഗത്വാ മമ ഭ്രാതൃൻ ഗാലീലം യാതും വദത, തത്ര തേ മാം ദ്രക്ഷ്യന്തി|
11 Or mentre quelle andavano, ecco alcuni della guardia vennero in città, e riferirono ai capi sacerdoti tutte le cose ch’erano avvenute.
സ്ത്രിയോ ഗച്ഛന്തി, തദാ രക്ഷിണാം കേചിത് പുരം ഗത്വാ യദ്യദ് ഘടിതം തത്സർവ്വം പ്രധാനയാജകാൻ ജ്ഞാപിതവന്തഃ|
12 Ed essi, radunatisi con gli anziani, e tenuto consiglio, dettero una forte somma di danaro a’ soldati, dicendo:
തേ പ്രാചീനൈഃ സമം സംസദം കൃത്വാ മന്ത്രയന്തോ ബഹുമുദ്രാഃ സേനാഭ്യോ ദത്ത്വാവദൻ,
13 Dite così: I suoi discepoli vennero di notte e lo rubarono mentre dormivamo.
അസ്മാസു നിദ്രിതേഷു തച്ഛിഷ്യാ യാമിന്യാമാഗത്യ തം ഹൃത്വാനയൻ, ഇതി യൂയം പ്രചാരയത|
14 E se mai questo viene alle orecchie del governatore, noi lo persuaderemo e vi metteremo fuor di pena.
യദ്യേതദധിപതേഃ ശ്രോത്രഗോചരീഭവേത്, തർഹി തം ബോധയിത്വാ യുഷ്മാനവിഷ്യാമഃ|
15 Ed essi, preso il danaro, fecero secondo le istruzioni ricevute; e quel dire è stato divulgato fra i Giudei, fino al dì d’oggi.
തതസ്തേ മുദ്രാ ഗൃഹീത്വാ ശിക്ഷാനുരൂപം കർമ്മ ചക്രുഃ, യിഹൂദീയാനാം മധ്യേ തസ്യാദ്യാപി കിംവദന്തീ വിദ്യതേ|
16 Quanto agli undici discepoli, essi andarono in Galilea sul monte che Gesù avea loro designato.
ഏകാദശ ശിഷ്യാ യീശുനിരൂപിതാഗാലീലസ്യാദ്രിം ഗത്വാ
17 E vedutolo, l’adorarono; alcuni però dubitarono.
തത്ര തം സംവീക്ഷ്യ പ്രണേമുഃ, കിന്തു കേചിത് സന്ദിഗ്ധവന്തഃ|
18 E Gesù, accostatosi, parlò loro, dicendo: Ogni potestà m’è stata data in cielo e sulla terra.
യീശുസ്തേഷാം സമീപമാഗത്യ വ്യാഹൃതവാൻ, സ്വർഗമേദിന്യോഃ സർവ്വാധിപതിത്വഭാരോ മയ്യർപിത ആസ്തേ|
19 Andate dunque, ammaestrate tutti i popoli, battezzandoli nel nome del Padre e del Figliuolo e dello Spirito Santo,
അതോ യൂയം പ്രയായ സർവ്വദേശീയാൻ ശിഷ്യാൻ കൃത്വാ പിതുഃ പുത്രസ്യ പവിത്രസ്യാത്മനശ്ച നാമ്നാ താനവഗാഹയത; അഹം യുഷ്മാൻ യദ്യദാദിശം തദപി പാലയിതും താനുപാദിശത|
20 insegnando loro d’osservar tutte quante le cose che v’ho comandate. Ed ecco, io sono con voi tutti i giorni, sino alla fine dell’età presente. (aiōn )
പശ്യത, ജഗദന്തം യാവത് സദാഹം യുഷ്മാഭിഃ സാകം തിഷ്ഠാമി| ഇതി| (aiōn )