Matteo 21
1 E quando furon vicini a Gerusalemme e furon giunti a Betfage, presso al monte degli Ulivi, Gesù mandò due discepoli,
И егда приближишася во Иерусалим и приидоша в Вифсфагию к горе Елеонстей, тогда Иисус посла два ученика,
2 dicendo loro: Andate nella borgata che è dirimpetto a voi; e subito troverete un’asina legata, e un puledro con essa; scioglieteli e menatemeli.
глаголя има: идита в весь, яже прямо вама: и абие обрящета осля привязано, и жребя с ним: отрешивша приведита Ми:
3 E se alcuno vi dice qualcosa, direte che il Signore ne ha bisogno, e subito li manderà.
и аще вама кто речет что, речета, яко Господь ею требует: абие же послет я.
4 Or questo avvenne affinché si adempisse la parola del profeta:
Сие же все бысть, да сбудется реченное пророком, глаголющим:
5 Dite alla figliuola di Sion: Ecco il tuo re viene a te, mansueto, e montato sopra un’asina, e un asinello, puledro d’asina.
рцыте дщери Сионове: се, Царь твой грядет тебе кроток, и всед на осля и жребя, сына подяремнича.
6 E i discepoli andarono e fecero come Gesù avea loro ordinato;
Шедша же ученика и сотворша, якоже повеле има Иисус,
7 menarono l’asina e il puledro, vi misero sopra i loro mantelli, e Gesù vi si pose a sedere.
приведоста осля и жребя: и возложиша верху ею ризы своя, и вседе верху их.
8 E la maggior parte della folla stese i mantelli sulla via; e altri tagliavano de’ rami dagli alberi e li stendeano sulla via.
Множайшии же народи постилаху ризы своя по пути: друзии же резаху ветви от древ и постилаху по пути.
9 E le turbe che precedevano e quelle che seguivano, gridavano: Osanna al Figliuolo di Davide! Benedetto colui che viene nel nome del Signore! Osanna ne’ luoghi altissimi!
Народи же предходящии (ему) и вследствующии зваху, глаголюще: осанна Сыну Давидову: благословен Грядый во имя Господне: осанна в вышних.
10 Ed essendo egli entrato in Gerusalemme, tutta la città fu commossa e si diceva:
И вшедшу Ему во Иерусалим, потрясеся весь град, глаголя: кто есть Сей?
11 Chi è costui? E le turbe dicevano: Questi è Gesù, il profeta che è da Nazaret di Galilea.
Народи же глаголаху: Сей есть Иисус Пророк, иже от Назарета Галилейска.
12 E Gesù entrò nel tempio e cacciò fuori tutti quelli che quivi vendevano e compravano; e rovesciò le tavole dei cambiamonete e le sedie de’ venditori di colombi.
И вниде Иисус в церковь Божию и изгна вся продающыя и купующыя в церкви, и трапезы торжником испроверже и седалища продающих голуби,
13 E disse loro: Egli è scritto: La mia casa sarà chiamata casa d’orazione; ma voi ne fate una spelonca di ladroni.
и глагола им: писано есть: храм Мой храм молитвы наречется: вы же сотвористе и вертеп разбойником.
14 Allora vennero a lui, nel tempio, de’ ciechi e degli zoppi, ed egli li sanò.
И приступиша к Нему хромии и слепии в церкви: и изцели их.
15 Ma i capi sacerdoti e gli scribi, vedute le maraviglie che avea fatte, e i fanciulli che gridavano nel tempio: Osanna al figliuol di Davide, ne furono indignati, e gli dissero: Odi tu quel che dicono costoro?
Видевше же архиерее и книжницы чудеса, яже сотвори, и отроки зовущя в церкви и глаголющя: осанна Сыну Давидову, негодоваша
16 E Gesù disse loro: Sì. Non avete mai letto: Dalla bocca de’ fanciulli e de’ lattanti hai tratto lode?
и реша Ему: слышиши ли, что сии глаголют? Иисус же рече им: ей: несте ли чли николиже, яко из уст младенец и ссущих совершил еси хвалу?
17 E, lasciatili, se ne andò fuor della città a Betania, dove albergò.
И оставль их, изыде вон из града в Вифанию и водворися ту.
18 E la mattina, tornando in città, ebbe fame.
Утру же возвращься во град, взалка:
19 E vedendo un fico sulla strada, gli si accostò, ma non vi trovò altro che delle foglie; e gli disse: Mai più in eterno non nasca frutto da te. E subito il fico si seccò. (aiōn g165)
и узрев смоковницу едину при пути, прииде к ней, и ничтоже обрете на ней, токмо листвие едино, и глагола ей: да николиже от тебе плода будет во веки. И абие изсше смоковница. (aiōn g165)
20 E i discepoli, veduto ciò, si maravigliarono, dicendo: Come s’è in un attimo seccato il fico?
И видевше ученицы дивишася, глаголюще: како абие изсше смоковница?
21 E Gesù, rispondendo, disse loro: Io vi dico in verità: Se aveste fede e non dubitaste, non soltanto fareste quel ch’è stato fatto al fico; ma se anche diceste a questo monte: Togliti di là e gettati nel mare, sarebbe fatto.
Отвещав же Иисус рече им: аминь глаголю вам: аще имате веру и не усумнитеся, не токмо смоковничное сотворите, но аще и горе сей речете: двигнися и верзися в море, будет:
22 E tutte le cose che domanderete nella preghiera, se avete fede, le otterrete.
и вся, елика аще воспросите в молитве верующе, приимете.
23 E quando fu venuto nel tempio, i capi sacerdoti e gli anziani del popolo si accostarono a lui, mentr’egli insegnava, e gli dissero: Con quale autorità fai tu queste cose? E chi t’ha data codesta autorità?
И пришедшу Ему в церковь, приступиша к Нему учащу архиерее и старцы людстии, глаголюще: коею властию сия твориши? И кто Ти даде власть сию?
24 E Gesù, rispondendo, disse loro: Anch’io vi domanderò una cosa: e se voi mi rispondete, anch’io vi dirò con quale autorità faccio queste cose.
Отвещав же Иисус рече им: вопрошу вы и Аз слово едино: еже аще речете Мне, и Аз вам реку, коею властию сия творю:
25 Il battesimo di Giovanni, d’onde veniva? dal cielo o dagli uomini? Ed essi ragionavan fra loro, dicendo: Se diciamo: Dal cielo, egli ci dirà: Perché dunque non gli credeste?
крещение Иоанново откуду бе? С небесе ли, или от человек? Они же помышляху в себе, глаголюще: аще речем, с небесе: речет нам: почто убо не веровасте ему?
26 E se diciamo: Dagli uomini, temiamo la moltitudine, perché tutti tengono Giovanni per profeta.
Аще ли речем, от человек: боимся народа: вси бо имут Иоанна яко пророка.
27 Risposero dunque a Gesù, dicendo: Non lo sappiamo. E anch’egli disse loro: E neppur io vi dirò con quale autorità io fo queste cose.
И отвещавше Иисусови реша: не вемы. Рече им и Той: ни Аз вам глаголю, коею властию сия творю.
28 Or che vi par egli? Un uomo avea due figliuoli. Accostatosi al primo disse: Figliuolo, va’ oggi a lavorare nella vigna.
Что же ся вам мнит? Человек некий имяше два сына, и пришед к первому, рече: чадо, иди днесь, делай в винограде моем.
29 Ed egli, rispondendo, disse: Vado, signore; ma non vi andò.
Он же отвещав рече: не хощу: последи же раскаявся, иде.
30 E accostatosi al secondo, gli disse lo stesso. Ma egli, rispondendo, disse: Non voglio; ma poi, pentitosi, v’andò.
И приступль к другому, рече такоже. Он же отвещав рече: аз, господи (иду): и не иде.
31 Qual de’ due fece la volontà del padre? Essi gli dissero: L’ultimo. E Gesù a loro: Io vi dico in verità: I pubblicani e le meretrici vanno innanzi a voi nel regno di Dio.
Кий от обою сотвори волю отчу? Глаголаша Ему: первый. Глагола им Иисус: аминь глаголю вам, яко мытари и любодейцы варяют вы в Царствии Божии:
32 Poiché Giovanni è venuto a voi per la via della giustizia, e voi non gli avete creduto; ma i pubblicani e le meretrici gli hanno creduto; e voi, che avete veduto questo, neppur poi vi siete pentiti per credere a lui.
прииде бо к вам Иоанн (Креститель) путем праведным, и не веровасте ему, мытари же и любодейцы вероваша ему: вы же видевше, не раскаястеся последи веровати ему.
33 Udite un’altra parabola: Vi era un padron di casa, il quale piantò una vigna e le fece attorno una siepe, e vi scavò un luogo da spremer l’uva, e vi edificò una torre; poi l’allogò a de’ lavoratori, e se n’andò in viaggio.
Ину притчу слышите. Человек некий бе домовит, иже насади виноград, и оплотом огради его, и ископа в нем точило, и созда столп, и вдаде и делателем, и отиде.
34 Or quando fu vicina la stagione de’ frutti, mandò i suoi servitori dai lavoratori per ricevere i frutti della vigna.
Егда же приближися время плодов, посла рабы своя к делателем прияти плоды его:
35 Ma i lavoratori, presi i servitori, uno ne batterono, uno ne uccisero, e un altro ne lapidarono.
и емше делателе рабов его, оваго убо биша, оваго же убиша, оваго же камением побиша.
36 Da capo mandò degli altri servitori, in maggior numero de’ primi; e coloro li trattarono nello stesso modo.
Паки посла ины рабы множайшя первых: и сотвориша им такоже.
37 Finalmente, mandò loro il suo figliuolo, dicendo: Avranno rispetto al mio figliuolo.
Последи же посла к ним сына своего, глаголя: усрамятся сына моего.
38 Ma i lavoratori, veduto il figliuolo, dissero tra di loro: Costui è l’erede; venite, uccidiamolo, e facciam nostra la sua eredità.
Делателе же видевше сына, реша в себе: сей есть наследник: приидите, убием его и удержим достояние его.
39 E presolo, lo cacciaron fuori della vigna, e l’uccisero.
И емше его изведоша вон из винограда и убиша.
40 Quando dunque sarà venuto il padron della vigna, che farà egli a que’ lavoratori?
Егда убо приидет господин винограда, что сотворит делателем тем?
41 Essi gli risposero: Li farà perir malamente, cotesti scellerati, e allogherà la vigna ad altri lavoratori, i quali gliene renderanno il frutto a suo tempo.
Глаголаша Ему: злых зле погубит их, и виноград предаст иным делателем, иже воздадят ему плоды во времена своя.
42 Gesù disse loro: Non avete mai letto nelle Scritture: La pietra che gli edificatori hanno riprovata è quella ch’è divenuta pietra angolare; ciò è stato fatto dal Signore, ed è cosa maravigliosa agli occhi nostri?
Глагола им Иисус: несте ли чли николиже в Писаниих: камень, егоже не в ряду сотвориша зиждущии, сей бысть во главу угла? От Господа бысть сие, и есть дивно во очию вашею.
43 Perciò io vi dico che il Regno di Dio vi sarà tolto, e sarà dato ad una gente che ne faccia i frutti.
Сего ради глаголю вам, яко отимется от вас Царствие Божие и дастся языку творящему плоды его:
44 E chi cadrà su questa pietra sarà sfracellato; ed ella stritolerà colui sul quale cadrà.
и падый на камени сем сокрушится: а на немже падет, сотрыет и.
45 E i capi sacerdoti e i Farisei, udite le sue parabole, si avvidero che parlava di loro;
И слышавше архиерее и фарисее притчи Его, разумеша, яко о них глаголет:
46 e cercavano di pigliarlo, ma temettero le turbe, che lo teneano per profeta.
и ищуще Его яти, убояшася народа, понеже яко Пророка Его имеяху.
