Marco 3
1 Poi entrò di nuovo in una sinagoga; e quivi era un uomo che avea la mano secca.
ಅನನ್ತರಂ ಯೀಶುಃ ಪುನ ರ್ಭಜನಗೃಹಂ ಪ್ರವಿಷ್ಟಸ್ತಸ್ಮಿನ್ ಸ್ಥಾನೇ ಶುಷ್ಕಹಸ್ತ ಏಕೋ ಮಾನವ ಆಸೀತ್|
2 E l’osservavano per vedere se lo guarirebbe in giorno di sabato, per poterlo accusare.
ಸ ವಿಶ್ರಾಮವಾರೇ ತಮರೋಗಿಣಂ ಕರಿಷ್ಯತಿ ನವೇತ್ಯತ್ರ ಬಹವಸ್ತಮ್ ಅಪವದಿತುಂ ಛಿದ್ರಮಪೇಕ್ಷಿತವನ್ತಃ|
3 Ed egli disse all’uomo che avea la mano secca: Lèvati là nel mezzo!
ತದಾ ಸ ತಂ ಶುಷ್ಕಹಸ್ತಂ ಮನುಷ್ಯಂ ಜಗಾದ ಮಧ್ಯಸ್ಥಾನೇ ತ್ವಮುತ್ತಿಷ್ಠ|
4 Poi disse loro: E’ egli lecito, in giorno di sabato, di far del bene o di far del male? di salvare una persona o di ucciderla? Ma quelli tacevano.
ತತಃ ಪರಂ ಸ ತಾನ್ ಪಪ್ರಚ್ಛ ವಿಶ್ರಾಮವಾರೇ ಹಿತಮಹಿತಂ ತಥಾ ಹಿ ಪ್ರಾಣರಕ್ಷಾ ವಾ ಪ್ರಾಣನಾಶ ಏಷಾಂ ಮಧ್ಯೇ ಕಿಂ ಕರಣೀಯಂ? ಕಿನ್ತು ತೇ ನಿಃಶಬ್ದಾಸ್ತಸ್ಥುಃ|
5 Allora Gesù, guardatili tutt’intorno con indignazione, contristato per l’induramento del cuor loro, disse all’uomo: Stendi la mano! Egli la stese, e la sua mano tornò sana.
ತದಾ ಸ ತೇಷಾಮನ್ತಃಕರಣಾನಾಂ ಕಾಠಿನ್ಯಾದ್ಧೇತೋ ರ್ದುಃಖಿತಃ ಕ್ರೋಧಾತ್ ಚರ್ತುದಶೋ ದೃಷ್ಟವಾನ್ ತಂ ಮಾನುಷಂ ಗದಿತವಾನ್ ತಂ ಹಸ್ತಂ ವಿಸ್ತಾರಯ, ತತಸ್ತೇನ ಹಸ್ತೇ ವಿಸ್ತೃತೇ ತದ್ಧಸ್ತೋಽನ್ಯಹಸ್ತವದ್ ಅರೋಗೋ ಜಾತಃ|
6 E i Farisei, usciti, tennero subito consiglio con gli Erodiani contro di lui, con lo scopo di farlo morire.
ಅಥ ಫಿರೂಶಿನಃ ಪ್ರಸ್ಥಾಯ ತಂ ನಾಶಯಿತುಂ ಹೇರೋದೀಯೈಃ ಸಹ ಮನ್ತ್ರಯಿತುಮಾರೇಭಿರೇ|
7 Poi Gesù co’ suoi discepoli si ritirò verso il mare; e dalla Galilea gran moltitudine lo seguitò;
ಅತಏವ ಯೀಶುಸ್ತತ್ಸ್ಥಾನಂ ಪರಿತ್ಯಜ್ಯ ಶಿಷ್ಯೈಃ ಸಹ ಪುನಃ ಸಾಗರಸಮೀಪಂ ಗತಃ;
8 e dalla Giudea e da Gerusalemme e dalla Idumea e da oltre il Giordano e dai dintorni di Tiro e di Sidone una gran folla, udendo quante cose egli facea, venne a lui.
ತತೋ ಗಾಲೀಲ್ಯಿಹೂದಾ-ಯಿರೂಶಾಲಮ್-ಇದೋಮ್-ಯರ್ದನ್ನದೀಪಾರಸ್ಥಾನೇಭ್ಯೋ ಲೋಕಸಮೂಹಸ್ತಸ್ಯ ಪಶ್ಚಾದ್ ಗತಃ; ತದನ್ಯಃ ಸೋರಸೀದನೋಃ ಸಮೀಪವಾಸಿಲೋಕಸಮೂಹಶ್ಚ ತಸ್ಯ ಮಹಾಕರ್ಮ್ಮಣಾಂ ವಾರ್ತ್ತಂ ಶ್ರುತ್ವಾ ತಸ್ಯ ಸನ್ನಿಧಿಮಾಗತಃ|
9 Ed egli disse ai suoi discepoli che gli tenessero sempre pronta una barchetta a motivo della calca, che talora non l’affollasse.
ತದಾ ಲೋಕಸಮೂಹಶ್ಚೇತ್ ತಸ್ಯೋಪರಿ ಪತತಿ ಇತ್ಯಾಶಙ್ಕ್ಯ ಸ ನಾವಮೇಕಾಂ ನಿಕಟೇ ಸ್ಥಾಪಯಿತುಂ ಶಿಷ್ಯಾನಾದಿಷ್ಟವಾನ್|
10 Perché egli ne aveva guariti molti; cosicché tutti quelli che aveano qualche flagello gli si precipitavano addosso per toccarlo.
ಯತೋಽನೇಕಮನುಷ್ಯಾಣಾಮಾರೋಗ್ಯಕರಣಾದ್ ವ್ಯಾಧಿಗ್ರಸ್ತಾಃ ಸರ್ವ್ವೇ ತಂ ಸ್ಪ್ರಷ್ಟುಂ ಪರಸ್ಪರಂ ಬಲೇನ ಯತ್ನವನ್ತಃ|
11 E gli spiriti immondi, quando lo vedevano, si gittavano davanti a lui e gridavano: Tu sei il Figliuol di Dio!
ಅಪರಞ್ಚ ಅಪವಿತ್ರಭೂತಾಸ್ತಂ ದೃಷ್ಟ್ವಾ ತಚ್ಚರಣಯೋಃ ಪತಿತ್ವಾ ಪ್ರೋಚೈಃ ಪ್ರೋಚುಃ, ತ್ವಮೀಶ್ವರಸ್ಯ ಪುತ್ರಃ|
12 Ed egli li sgridava forte, affinché non facessero conoscere chi egli era.
ಕಿನ್ತು ಸ ತಾನ್ ದೃಢಮ್ ಆಜ್ಞಾಪ್ಯ ಸ್ವಂ ಪರಿಚಾಯಿತುಂ ನಿಷಿದ್ಧವಾನ್|
13 Poi Gesù salì sul monte e chiamò a sé quei ch’egli stesso volle, ed essi andarono a lui.
ಅನನ್ತರಂ ಸ ಪರ್ವ್ವತಮಾರುಹ್ಯ ಯಂ ಯಂ ಪ್ರತಿಚ್ಛಾ ತಂ ತಮಾಹೂತವಾನ್ ತತಸ್ತೇ ತತ್ಸಮೀಪಮಾಗತಾಃ|
14 E ne costituì dodici per tenerli con sé
ತದಾ ಸ ದ್ವಾದಶಜನಾನ್ ಸ್ವೇನ ಸಹ ಸ್ಥಾತುಂ ಸುಸಂವಾದಪ್ರಚಾರಾಯ ಪ್ರೇರಿತಾ ಭವಿತುಂ
15 e per mandarli a predicare con la potestà di cacciare i demoni.
ಸರ್ವ್ವಪ್ರಕಾರವ್ಯಾಧೀನಾಂ ಶಮನಕರಣಾಯ ಪ್ರಭಾವಂ ಪ್ರಾಪ್ತುಂ ಭೂತಾನ್ ತ್ಯಾಜಯಿತುಞ್ಚ ನಿಯುಕ್ತವಾನ್|
16 Costituì dunque i dodici, cioè: Simone, al quale mise nome Pietro;
ತೇಷಾಂ ನಾಮಾನೀಮಾನಿ, ಶಿಮೋನ್ ಸಿವದಿಪುತ್ರೋ
17 e Giacomo di Zebedeo e Giovanni fratello di Giacomo, ai quali pose nome Boanerges, che vuol dire figliuoli del tuono;
ಯಾಕೂಬ್ ತಸ್ಯ ಭ್ರಾತಾ ಯೋಹನ್ ಚ ಆನ್ದ್ರಿಯಃ ಫಿಲಿಪೋ ಬರ್ಥಲಮಯಃ,
18 e Andrea e Filippo e Bartolomeo e Matteo e Toma e Giacomo di Alfeo e Taddeo e Simone il Cananeo
ಮಥೀ ಥೋಮಾ ಚ ಆಲ್ಫೀಯಪುತ್ರೋ ಯಾಕೂಬ್ ಥದ್ದೀಯಃ ಕಿನಾನೀಯಃ ಶಿಮೋನ್ ಯಸ್ತಂ ಪರಹಸ್ತೇಷ್ವರ್ಪಯಿಷ್ಯತಿ ಸ ಈಷ್ಕರಿಯೋತೀಯಯಿಹೂದಾಶ್ಚ|
19 e Giuda Iscariot quello che poi lo tradì.
ಸ ಶಿಮೋನೇ ಪಿತರ ಇತ್ಯುಪನಾಮ ದದೌ ಯಾಕೂಬ್ಯೋಹನ್ಭ್ಯಾಂ ಚ ಬಿನೇರಿಗಿಶ್ ಅರ್ಥತೋ ಮೇಘನಾದಪುತ್ರಾವಿತ್ಯುಪನಾಮ ದದೌ|
20 Poi entrò in una casa, e la moltitudine si adunò di nuovo, talché egli ed i suoi non potevan neppur prender cibo.
ಅನನ್ತರಂ ತೇ ನಿವೇಶನಂ ಗತಾಃ, ಕಿನ್ತು ತತ್ರಾಪಿ ಪುನರ್ಮಹಾನ್ ಜನಸಮಾಗಮೋ ಽಭವತ್ ತಸ್ಮಾತ್ತೇ ಭೋಕ್ತುಮಪ್ಯವಕಾಶಂ ನ ಪ್ರಾಪ್ತಾಃ|
21 or i suoi parenti, udito ciò, vennero per impadronirsi di lui, perché dicevano:
ತತಸ್ತಸ್ಯ ಸುಹೃಲ್ಲೋಕಾ ಇಮಾಂ ವಾರ್ತ್ತಾಂ ಪ್ರಾಪ್ಯ ಸ ಹತಜ್ಞಾನೋಭೂದ್ ಇತಿ ಕಥಾಂ ಕಥಯಿತ್ವಾ ತಂ ಧೃತ್ವಾನೇತುಂ ಗತಾಃ|
22 E’ fuori di sé. E gli scribi, ch’eran discesi da Gerusalemme, dicevano: Egli ha Beelzebub, ed è per l’aiuto del principe dei demoni, ch’ei caccia i demoni.
ಅಪರಞ್ಚ ಯಿರೂಶಾಲಮ ಆಗತಾ ಯೇ ಯೇಽಧ್ಯಾಪಕಾಸ್ತೇ ಜಗದುರಯಂ ಪುರುಷೋ ಭೂತಪತ್ಯಾಬಿಷ್ಟಸ್ತೇನ ಭೂತಪತಿನಾ ಭೂತಾನ್ ತ್ಯಾಜಯತಿ|
23 Ma egli, chiamatili a sé, diceva loro in parabole: Come può Satana cacciar Satana?
ತತಸ್ತಾನಾಹೂಯ ಯೀಶು ರ್ದೃಷ್ಟಾನ್ತೈಃ ಕಥಾಂ ಕಥಿತವಾನ್ ಶೈತಾನ್ ಕಥಂ ಶೈತಾನಂ ತ್ಯಾಜಯಿತುಂ ಶಕ್ನೋತಿ?
24 E se un regno è diviso in parti contrarie, quel regno non può durare.
ಕಿಞ್ಚನ ರಾಜ್ಯಂ ಯದಿ ಸ್ವವಿರೋಧೇನ ಪೃಥಗ್ ಭವತಿ ತರ್ಹಿ ತದ್ ರಾಜ್ಯಂ ಸ್ಥಿರಂ ಸ್ಥಾತುಂ ನ ಶಕ್ನೋತಿ|
25 E se una casa è divisa in parti contrarie, quella casa non potrà reggere.
ತಥಾ ಕಸ್ಯಾಪಿ ಪರಿವಾರೋ ಯದಿ ಪರಸ್ಪರಂ ವಿರೋಧೀ ಭವತಿ ತರ್ಹಿ ಸೋಪಿ ಪರಿವಾರಃ ಸ್ಥಿರಂ ಸ್ಥಾತುಂ ನ ಶಕ್ನೋತಿ|
26 E se Satana insorge contro se stesso ed è diviso, non può reggere, ma deve finire.
ತದ್ವತ್ ಶೈತಾನ್ ಯದಿ ಸ್ವವಿಪಕ್ಷತಯಾ ಉತ್ತಿಷ್ಠನ್ ಭಿನ್ನೋ ಭವತಿ ತರ್ಹಿ ಸೋಪಿ ಸ್ಥಿರಂ ಸ್ಥಾತುಂ ನ ಶಕ್ನೋತಿ ಕಿನ್ತೂಚ್ಛಿನ್ನೋ ಭವತಿ|
27 Ed anzi niuno può entrar nella casa dell’uomo forte e rapirgli le sue masserizie, se prima non abbia legato l’uomo forte; allora soltanto gli prenderà la casa.
ಅಪರಞ್ಚ ಪ್ರಬಲಂ ಜನಂ ಪ್ರಥಮಂ ನ ಬದ್ಧಾ ಕೋಪಿ ತಸ್ಯ ಗೃಹಂ ಪ್ರವಿಶ್ಯ ದ್ರವ್ಯಾಣಿ ಲುಣ್ಠಯಿತುಂ ನ ಶಕ್ನೋತಿ, ತಂ ಬದ್ವ್ವೈವ ತಸ್ಯ ಗೃಹಸ್ಯ ದ್ರವ್ಯಾಣಿ ಲುಣ್ಠಯಿತುಂ ಶಕ್ನೋತಿ|
28 In verità io vi dico: Ai figliuoli degli uomini saranno rimessi tutti i peccati e qualunque bestemmia avranno proferita;
ಅತೋಹೇತೋ ರ್ಯುಷ್ಮಭ್ಯಮಹಂ ಸತ್ಯಂ ಕಥಯಾಮಿ ಮನುಷ್ಯಾಣಾಂ ಸನ್ತಾನಾ ಯಾನಿ ಯಾನಿ ಪಾಪಾನೀಶ್ವರನಿನ್ದಾಞ್ಚ ಕುರ್ವ್ವನ್ತಿ ತೇಷಾಂ ತತ್ಸರ್ವ್ವೇಷಾಮಪರಾಧಾನಾಂ ಕ್ಷಮಾ ಭವಿತುಂ ಶಕ್ನೋತಿ,
30 Or egli parlava così perché dicevano: Ha uno spirito immondo.
ತಸ್ಯಾಪವಿತ್ರಭೂತೋಽಸ್ತಿ ತೇಷಾಮೇತತ್ಕಥಾಹೇತೋಃ ಸ ಇತ್ಥಂ ಕಥಿತವಾನ್|
31 E giunsero sua madre ed i suoi fratelli; e fermatisi fuori, lo mandarono a chiamare.
ಅಥ ತಸ್ಯ ಮಾತಾ ಭ್ರಾತೃಗಣಶ್ಚಾಗತ್ಯ ಬಹಿಸ್ತಿಷ್ಠನತೋ ಲೋಕಾನ್ ಪ್ರೇಷ್ಯ ತಮಾಹೂತವನ್ತಃ|
32 Una moltitudine gli stava seduta attorno, quando gli fu detto: Ecco tua madre, i tuoi fratelli e le tue sorelle là fuori che ti cercano.
ತತಸ್ತತ್ಸನ್ನಿಧೌ ಸಮುಪವಿಷ್ಟಾ ಲೋಕಾಸ್ತಂ ಬಭಾಷಿರೇ ಪಶ್ಯ ಬಹಿಸ್ತವ ಮಾತಾ ಭ್ರಾತರಶ್ಚ ತ್ವಾಮ್ ಅನ್ವಿಚ್ಛನ್ತಿ|
33 Ed egli rispose loro: Chi è mia madre? e chi sono i miei fratelli?
ತದಾ ಸ ತಾನ್ ಪ್ರತ್ಯುವಾಚ ಮಮ ಮಾತಾ ಕಾ ಭ್ರಾತರೋ ವಾ ಕೇ? ತತಃ ಪರಂ ಸ ಸ್ವಮೀಪೋಪವಿಷ್ಟಾನ್ ಶಿಷ್ಯಾನ್ ಪ್ರತಿ ಅವಲೋಕನಂ ಕೃತ್ವಾ ಕಥಯಾಮಾಸ
34 E guardati in giro coloro che gli sedevano d’intorno, disse: Ecco mia madre e i miei fratelli!
ಪಶ್ಯತೈತೇ ಮಮ ಮಾತಾ ಭ್ರಾತರಶ್ಚ|
35 Chiunque avrà fatta la volontà di Dio, mi è fratello, sorella e madre.
ಯಃ ಕಶ್ಚಿದ್ ಈಶ್ವರಸ್ಯೇಷ್ಟಾಂ ಕ್ರಿಯಾಂ ಕರೋತಿ ಸ ಏವ ಮಮ ಭ್ರಾತಾ ಭಗಿನೀ ಮಾತಾ ಚ|
