Lamentazioni 5
1 Ricordati, Eterno, di quello che ci è avvenuto! Guarda e vedi il nostro obbrobrio!
हे परमप्रभु, हामीमाथि जे भएको छ, सो सम्झनुहोस् । हाम्रो अपमान हेर्नुहोस्, र विचार गर्नुहोस् ।
2 La nostra eredità è passata a degli stranieri, le nostre case, a degli estranei.
हाम्रो उत्तराधिकार पराईहरू र हाम्रा घरहरू विदेशीहरूलाई दिइए ।
3 Noi siam diventati orfani, senza padre, le nostre madri son come vedove.
हामी अनाथ, पितृहीन भएका छौँ, र हाम्रा आमाहरू विधवाजस्ता छन् ।
4 Noi beviamo la nostr’acqua a prezzo di danaro, le nostre legna ci vengono a pagamento.
हामीले पिउने पानीको लागि र हाम्रै दाउरा किन्न हामीले चाँदीको दाम तिर्नुपर्छ ।
5 Col collo carico noi siamo inseguiti, siamo spossati, non abbiamo requie.
हामीलाई पछ्याउनेहरू हाम्रो छेउमा छन् । हामी थाकेका छौँ, र हामीलाई चैन छैन ।
6 Abbiam teso la mano verso l’Egitto e verso l’Assiria, per saziarci di pane.
पर्याप्त खानाको लागि हामीले आफैलाई मिश्र र अश्शूरमा सुम्पिदिएका छौँ ।
7 I nostri padri hanno peccato, e non sono più; e noi portiamo la pena delle loro iniquità.
हाम्रा पिता-पुर्खाहरूलेपाप गरे, र अब तिनीहरू छैनन्, र हामीले तिनीहरूका अधर्मको फल भोग्दछौँ ।
8 Degli schiavi dominano su noi, e non v’è chi ci liberi dalle loro mani.
कमाराहरूले हामीमाथि शासन गर्छन्, र हामीलाई तिनीहरूको हातबाट छुटकारा दिने कोही छैन ।
9 Noi raccogliamo il nostro pane col rischio della nostra vita, affrontando la spada del deserto.
उजाड-स्थानमा भएको तरवारको कारण हाम्रा जीवन जोखिममा पारेर मात्रै हामी रोटी पाउँछौँ ।
10 La nostra pelle brucia come un forno, per l’arsura della fame.
भोकको रापले गर्दा हाम्रो छाला चुलोझैँ तातिएको छ ।
11 Essi hanno disonorato le donne in Sion, le vergini nelle città di Giuda.
सियोनमा स्त्रीहरू र यहूदाका सहरहरूमा कन्याहरू बलत्कार गरिएका छन् ।
12 I capi sono stati impiccati dalle loro mani, la persona de’ vecchi non è stata rispettata.
राजकुमारहरू तिनीहरूका आफ्नै हातद्वारा झुण्ड्याइएका छन्, र धर्म-गुरुहरूलाई कुनै आदर देखाइएको छैन ।
13 I giovani han portato le macine, i giovanetti han vacillato sotto il carico delle legna.
युवाहरू जाँतोमा अन्न पिँध्न बाध्य पारिएका छन्, र ठिटाहरू दाउराको भारीले थिचिएर लडबडाउँदै हिँड्छन् ।
14 I vecchi hanno abbandonato la porta, i giovani la musica dei loro strumenti.
धर्म-गुरुहरूले सहरको मूल ढोका छोडेका छन्, र युवाहरूले तिनीहरूको सङ्गीत छोडिदिएका छन् ।
15 La gioia de’ nostri cuori è cessata, le nostre danze son mutate in lutto.
हाम्रो हृदयको आनन्द हटेको छ, र हाम्रो नाच शोकमा परिणत भएको छ ।
16 La corona ci è caduta dal capo; guai a noi, poiché abbiamo peccato!
मुकुट हाम्रो शिरबाट खसेको छ । हामीलाई धिक्कार छ! किनकि हामीले पाप गरेका छौँ ।
17 Per questo langue il nostro cuore, per questo s’oscuran gli occhi nostri:
हाम्रो यो हृदय दुर्बल भएको छ, र यिनै कुराको कारण हाम्रो आँखा धमिलिएका छन् ।
18 perché il monte di Sion è desolato, e vi passeggian le volpi.
सियोन पर्वत उजाड छ, जहाँ स्यालहरू घुमिहिँड्छन् ।
19 Ma tu, o Eterno, regni in perpetuo; il tuo trono sussiste d’età in età.
तर हे परमप्रभु, तपाईंले सदासर्वदा शासन गर्नुहुन्छ, र तपाईं पुस्तादेखि पुस्तासम्म आफ्नो सिंहासनमा विराजमान हुनुहुने छ ।
20 Perché ci dimenticheresti tu in perpetuo, e ci abbandoneresti per un lungo tempo?
तपाईंले हामीलाई किन सदाको निम्ति बिर्सनुहुन्छ? तपाईंले हामीलाई यति धेरै दिनसम्म किन त्याग्नुहुन्छ?
21 Facci tornare a te, o Eterno, e noi torneremo! Ridonaci de’ giorni come quelli d’un tempo!
हे परमप्रभु, हामीलाई पुनर्स्थापना गर्नुहोस्, र हामी पुनर्स्थापित हुने छौँ ।
22 Ché, ora, tu ci hai veramente reietti, e ti sei grandemente adirato contro di noi!
तपाईंले हामीलाई बिलकुलै इन्कार गर्नुभएको छैन, र सम्झनै नसक्ने गरी तपाईं हामीसित रिसाउनुभएको छैन भने धेरै पहिले भएजस्तै हाम्रा दिन नवीकरण गरिदिनुहोस् ।
