Lamentazioni 3

1 Io sono un uomo che ha veduto l’afflizione sotto la verga del suo furore.

من ئەو پیاوەم کە زەلیلیم بینی بە گۆچانی تووڕەیی ئەو.

2 Egli m’ha condotto, m’ha fatto camminare nelle tenebre e non nella luce.

منی بە پێش خۆی دا و منی بە تاریکاییدا برد، بەبێ هیچ ڕووناکییەک.

3 Sì, contro di me di nuovo volge la sua mano tutto il giorno.

بێگومان، دەستی لە دژی من بەرزدەکاتەوە بە بەردەوامی و بە درێژایی ڕۆژ.

4 Egli ha consunta la mia carne e la mia pelle, ha fiaccato le mie ossa.

گۆشت و پێستی منی پیرکرد، ئێسکەکانی شکاندم.

5 Ha costituito una cinta contro di me, m’ha circondato d’amarezza e d’affanno.

دەوری گرتم و گەمارۆی دام بە ژەهر و ناخۆشی.

6 M’ha fatto abitare in luoghi tenebrosi, come quelli che son morti da lungo tempo.

ناچاری کردم لەناو تاریکیدا نیشتەجێ بم وەک ئەوانەی لەمێژە مردوون.

7 Egli m’ha circondato d’un muro, perché non esca: m’ha caricato di pesanti catene.

لەناو پەرژینێک بەندی کرد بۆ ئەوەی نەتوانم هەڵبێم، زنجیرەکانی منی قورس کرد.

8 Anche quando grido e chiamo al soccorso, egli chiude l’accesso alla mia preghiera.

هەروەها کاتێک هاوار دەکەم و داوای فریاکەوتن دەکەم، بەڵام نزاکانم ڕادەگرێت.

9 Egli m’ha sbarrato la via di blocchi di pietra, ha sconvolti i miei sentieri.

بەردی تاشراوی کەڵەکە کرد و ڕێگای منی پێ گرت، ڕێڕەوەکانی منی خواروخێچ کرد.

10 Egli è stato per me come un orso in agguato, come un leone in luoghi nascosti.

وەک ورچێک بۆم لە بۆسەدایە، وەک شێرێک خۆی مات دەکات،

11 Egli m’ha sviato dal mio cammino e m’ha squarciato, m’ha reso desolato.

منی لەڕێ لادا و پارچەپارچەی کردم، منی وێران کرد.

12 Ha teso il suo arco, m’ha preso come mira delle sue frecce.

کەوانەکەی ڕاکێشا منی کردە نیشانەی تیرەکانی.

13 M’ha fatto penetrar nelle reni le saette del suo turcasso.

تیرەکانی تیردانەکەی لە دڵم چەقاند.

14 Io son diventato lo scherno di tutto il mio popolo, la sua canzone di tutto il giorno.

هەموو گەلەکەم سووکایەتیم پێ دەکەن، بە درێژایی ڕۆژ بە گۆرانی گاڵتەم پێ دەکەن.

15 Egli m’ha saziato d’amarezza, m’ha abbeverato d’assenzio.

تێری کردم لە تاڵی، زەقنەبووتی دەرخوارد دام.

16 M’ha spezzato i denti con della ghiaia, m’ha affondato nella cenere.

بە چەو ددانەکانی منی وردوخاش کرد، منی لەناو خۆڵەمێش پەستایەوە.

17 Tu hai allontanata l’anima mia dalla pace, io ho dimenticato il benessere.

من لە ئاشتی بێبەش کراوم، سەرکەوتنم لەبیرچووەوە.

18 Io ho detto: “E’ sparita la mia fiducia, non ho più speranza nell’Eterno!”

ئینجا گوتم، «شکۆمەندیم نەما، هەروەها هیوام بە یەزدان بڕا.»

19 Ricordati della mia afflizione, della mia vita raminga, dell’assenzio e dell’amarezza!

دێتەوە بیرم، ڕۆژانی زەلیلی و سەرگەردانیم، وەک ژەهر و زەقنەبووت بوون.

20 L’anima mia se ne ricorda del continuo, e n’è abbattuta dentro di me.

بە باشی بەبیرم دێتەوە، لە ناخەوە ڕۆحم خەمبارە.

21 Questo voglio richiamarmi alla mente, per questo voglio sperare:

بەڵام ئەوە دەهێنمەوە یادم و لەبەر ئەوە هیوام هەیە:

22 E’ una grazia dell’Eterno che non siamo stati interamente distrutti; poiché le sue compassioni non sono esaurite;

بەهۆی خۆشەویستی نەگۆڕی یەزدانە کە لەناونەچووین، چونکە بەزەییەکەی تەواو نابێت.

23 si rinnovano ogni mattina. Grande è la tua fedeltà!

ئەوانەت هەموو بەیانییەک نوێن؛ دڵسۆزییەکەت چەند گەورەیە.

24 “L’Eterno è la mia parte”, dice l’anima mia, “perciò spererò in lui”.

بە خۆم دەڵێم: «یەزدان بەشی منە، لەبەر ئەوە هیوام بەوە.»

25 L’Eterno è buono per quelli che sperano in lui, per l’anima che lo cerca.

یەزدان چاکە بۆ ئەوانەی هیوایان بەو هەیە، بۆ ئەو کەسەی داوای ئەو دەکات.

26 Buona cosa è aspettare in silenzio la salvezza dell’Eterno.

باشە بۆ کەسێک بە بێدەنگی چاوەڕێ بکات بۆ هاتنی ڕزگاریی یەزدان.

27 Buona cosa è per l’uomo portare il giogo nella sua giovinezza.

باشە پیاو نیر هەڵبگرێت هەر لە تەمەنی منداڵییەوە.

28 Si segga egli solitario e stia in silenzio quando l’Eterno glielo impone!

با بە تەنها دانیشێت و بێدەنگ بێت، چونکە یەزدان ئەمەی بەسەرهێناوە.

29 Metta la sua bocca nella polvere! forse, v’è ancora speranza.

با سەری بخاتە ناو خاکوخۆڵ، لەوانەیە هێشتا هیوای مابێت.

30 Porga la guancia a chi lo percuote, si sazi pure di vituperio!

با ڕوومەتی بۆ ئەوە ڕابگرێت کە لێی دەدات، با تێربێت لە ڕیسوایی.

31 Poiché il Signore non ripudia in perpetuo;

چونکە کەس بۆ هەتاهەتایە لەلایەن پەروەردگارەوە ڕەت ناکرێتەوە.

32 ma, se affligge, ha altresì compassione, secondo la moltitudine delle sue benignità;

لەگەڵ ئەوەی دڵتەنگی دەهێنێت، میهرەبانیش نیشان دەدات، بەپێی گەورەیی خۆشەویستییە نەگۆڕەکەی.

33 giacché non è volentieri ch’egli umilia ed affligge i figliuoli degli uomini.

ئەو کەس لە دڵەوە زەلیل ناکات و دڵتەنگی ناکات.

34 Quand’uno schiaccia sotto i piedi tutti i prigionieri della terra,

تێکشکاندنی دیلەکانی هەموو زەوی لەژێر پێ،

35 quand’uno perverte il diritto d’un uomo nel cospetto dell’Altissimo,

یان بێبەشکردنی کەسێک لە مافی خۆی لەبەردەم خودای هەرەبەرز،

36 quando si fa torto ad alcuno nella sua causa, il Signore non lo vede egli?

یان بەدوورگرتنی مرۆڤ لە دادپەروەری، ئایا پەروەردگار هەموو ئەمانە نابینێت؟

37 Chi mai dice una cosa che s’avveri, se il Signore non l’ha comandato?

کێ دەتوانێت قسە بکات قسەکەی بێتەجێ، ئەگەر پەروەردگار فەرمانی نەدابێت؟

38 Il male ed il bene non procedon essi dalla bocca dell’Altissimo?

ئایا ڕوودانی چاکە و خراپە بە فەرمایشتی خودای هەرەبەرز نییە؟

39 Perché il vivente si rammaricherebbe? Ognuno si rammarichi del proprio peccato!

بۆچی مرۆڤی زیندوو گلەیی بکات کاتێک لەسەر گوناهەکانی سزا دەدرێت؟

40 Esaminiamo le nostre vie, scrutiamole, e torniamo all’Eterno!

با هەڵسوکەوتمان بپشکنین و تاقی بکەینەوە و بگەڕێینەوە بۆ لای یەزدان.

41 Eleviamo insiem con le mani, i nostri cuori a Dio ne’ cieli!

با دڵ و دەستمان بەرزبکەینەوە بۆ خودا لە ئاسمان، بڵێین:

42 Noi abbiam peccato, siamo stati ribelli, e tu non hai perdonato.

«ئێمە گوناهمان کرد و یاخی بووین، تۆش لێمان خۆش نەبوویت.

43 Tu ti sei avvolto nella tua ira, e ci hai inseguiti; tu hai ucciso senza pietà;

«خۆت بە تووڕەیی داپۆشی و ڕاوتناین، بەبێ بەزەیی ئێمەت کوشت.

44 ti sei avvolto in una nuvola, perché la preghiera non potesse passare;

بە هەور خۆت داپۆشی بۆ ئەوەی نوێژەکانمان نەگاتە لات.

45 tu hai fatto di noi delle spazzature, dei rifiuti, in mezzo ai popoli.

ئێمەت کرد بە پاشەڕۆ و نەویستراو لەنێو گەلان.

46 Tutti i nostri nemici aprono larga la bocca contro di noi.

«هەموو دوژمنانمان دەمیان لێمان کردەوە.

47 Ci son toccati il terrore, la fossa, la desolazione e la ruina.

ترس و تەڵە باڵی بەسەرماندا کێشا، لەناوچوون و وێرانی.»

48 I miei occhi si sciolgono in rivi d’acqua, a motivo della ruina della figliuola del mio popolo.

چاوەکانم کانی فرمێسک هەڵدەڕێژن لەبەر ئەوەی گەلەکەم لەناوچوون.

49 L’occhio mio si scioglie in lacrime, senza posa, senza intermittenza,

چاوەکانم فرمێسک هەڵدەڕێژن و ناوەستن بەبێ پسانەوە،

50 finché dal cielo l’Eterno non guardi e non veda il nostro stato.

تاوەکو یەزدان لە ئاسمانەوە تەماشای خوارەوە بکات و ببینێت.

51 L’occhio mio m’affanna l’anima a motivo di tutte le figliuole della mia città.

ئەوەی دەیبینم گیانم ئازار دەدات لەبەر ئازاری کچانی شارەکەم.

52 Quelli che mi son nemici senza cagione, m’han dato la caccia come a un uccello.

ئەوانەی دوژمنی من بوون بەبێ هۆ وەک چۆلەکە ڕاویان کردم.

53 M’hanno annientato la vita nella fossa, m’han gettato delle pietre addosso.

بە زیندووێتی منیان فڕێدا ناو چاڵ، بەردیان تێمگرت.

54 Le acque salivano fin sopra al mio capo, io dicevo: “E’ finita per me!”

نوقومی ئاو بووم، گوتم: «خەریکە بمرم.»

55 Io ho invocato il tuo nome, o Eterno, dal fondo della fossa;

ئەی یەزدان، لە قووڵایی چاڵەوە بە ناوی تۆوە نزا دەکەم.

56 tu hai udito la mia voce; non nascondere il tuo orecchio al mio sospiro, al mio grido!

گوێت لە دەنگم بوو: «گوێت دامەخە کاتێک هاوار و هانات بۆ دەهێنم.»

57 Nel giorno ch’io t’ho invocato ti sei avvicinato; tu hai detto: “Non temere!”

ئەو ڕۆژەی نزام بۆ کردیت نزیک بوویتەوە، فەرمووت: «مەترسە!»

58 O Signore, tu hai difesa la causa dell’anima mia, tu hai redento la mia vita.

ئەی پەروەردگار، بەرگریت لە کێشەی من کرد، ژیانی منت کڕییەوە.

59 O Eterno, tu vedi il torto che m’è fatto, giudica tu la mia causa!

ئەی یەزدان، ستەمدیدەیی منت بینی. دادوەری کێشەکەم بکە!

60 Tu vedi tutto il loro rancore, tutte le loro macchinazioni contro di me.

هەموو تۆڵەسەندنەوەکەی ئەوانت بینی، هەموو پیلانەکانیان لە دژی من.

61 Tu odi i loro oltraggi, o Eterno, tutte le loro macchinazioni contro di me,

ئەی یەزدان، گوێت لە ڕیسواکردنەکەیان بوو، هەموو پیلانەکانیان لە دژی من؛

62 il linguaggio di quelli che si levano contro di me, quello che meditano contro di me tutto il giorno!

ئەوەی دوژمنەکانم بە درێژایی ڕۆژ لە دژی من باسی دەکەن و دەیچرپێنن.

63 Guarda! quando si seggono, quando s’alzano, io sono la loro canzone.

تەماشایان بکە! هەستان و دانیشتنیان، بە گۆرانییەکانیان گاڵتەم پێ دەکەن.

64 Tu li retribuirai, o Eterno, secondo l’opera delle loro mani.

ئەی یەزدان، سزایان بدە، بەپێی کردەوەکانی دەستیان.

65 Darai loro induramento di cuore, la tua maledizione.

پێچە لەسەر دڵیان دابنێ، با نەفرەتت لەسەریان بێت!

66 Li inseguirai nella tua ira, e li sterminerai di sotto i cieli dell’Eterno.

بە تووڕەییەوە ڕاویان بنێ و لەناویان ببە لەژێر ئاسمانی یەزداندا.