Giona 2
1 E Giona pregò l’Eterno, il suo Dio, nel ventre del pesce, e disse:
Кана сас андэ дёмра э мащески, Иона рудияспэ каринг о Рай Яхва, каринг пэско Дэл.
2 Io ho gridato all’Eterno dal fondo della mia distretta, ed egli m’ha risposto; dalle viscere del soggiorno dei morti ho gridato, e tu hai udito la mia voce. (Sheol h7585)
Вов пхэндас: — Андэ брига манглэм лэ Рас лэ Яхвас, ай Вов пхэндас мангэ палпалэ. Мэ цыписардэм катар э мулэнги лума — ай Ту шундан муро цыпипэ. (Sheol h7585)
3 Tu m’hai gettato nell’abisso, nel cuore del mare; la corrente mi ha circondato e tutte le tue onde e tutti i tuoi flutti mi son passati sopra.
Ту щюдан ма андо бифундоско паи, ворта андо баро паенго ило; круисардэ ман фолымата. Са Тирэ таласура, са Тирэ пая накхлэ па мандэ.
4 E io dicevo: Io son cacciato via lungi dal tuo sguardo! Come vedrei io ancora il tuo tempio santo?
Мэ пхэндэм: «Нашадо сым катар Тирэ якха; алом палэ дыкхава Тиро сунто Кхэр».
5 Le acque m’hanno attorniato fino all’anima; l’abisso m’ha avvolto; le alghe mi si son attorcigliate al capo.
Щерадэ ман лэ пая бифундоскэ, ай лэнгэ чяра кхудэпэ по муро шэро.
6 Io son disceso fino alle radici dei monti; la terra con le sue sbarre mi ha rinchiuso per sempre; ma tu hai fatto risalir la mia vita dalla fossa, o Eterno, Dio mio!
По фундо, кай лэ харэнгэ вуны, мэклэмма, ай пхувакэ лэкатура пхандадилэ пала мандэ тэ на путрэнпэ, алом Ту, Рай Яхва, муро Дэл, лан ма анда гропа жювиндэс!
7 Quando l’anima mia veniva meno in me, io mi son ricordato dell’Eterno, e la mia preghiera è giunta fino a te, nel tuo tempio santo.
Кана о траё мурдайвэлас андэ мандэ, мэ дэмма гиндо па Рай Яхва, ай авилас муро рудипэ жи Тутэ, андэ сунто Тири Кхангэри.
8 Quelli che onorano le vanità bugiarde abbandonano la fonte della loro grazia;
Кодал мануш, кон дэн патив хохавнэ дэвлэнгэ, мэклэ чячюнэ Дэвлэс.
9 ma io t’offrirò sacrifizi, con canti di lode; adempirò i voti che ho fatto. La salvezza appartiene all’Eterno.
Ай мэ ашардэ диланца ло тэ анав Тукэ жэртвы. Со щинадэм — кэро. О фирипэ авэл катар о Рай Яхва!
10 E l’Eterno diè l’ordine al pesce, e il pesce vomitò Giona sull’asciutto.
О Рай Яхва дас аври лэ мащескэ, ай вов щюдас Ионас пэ пхув анда пэски дёмра.
