Giovanni 20
1 Or il primo giorno della settimana, la mattina per tempo, mentr’era ancora buio, Maria Maddalena venne al sepolcro, e vide la pietra tolta dal sepolcro.
అనన్తరం సప్తాహస్య ప్రథమదినే ఽతిప్రత్యూషే ఽన్ధకారే తిష్ఠతి మగ్దలీనీ మరియమ్ తస్య శ్మశానస్య నికటం గత్వా శ్మశానస్య ముఖాత్ ప్రస్తరమపసారితమ్ అపశ్యత్|
2 Allora corse e venne da Simon Pietro e dall’altro discepolo che Gesù amava, e disse loro: Han tolto il Signore dal sepolcro, e non sappiamo dove l’abbiano posto.
పశ్చాద్ ధావిత్వా శిమోన్పితరాయ యీశోః ప్రియతమశిష్యాయ చేదమ్ అకథయత్, లోకాః శ్మశానాత్ ప్రభుం నీత్వా కుత్రాస్థాపయన్ తద్ వక్తుం న శక్నోమి|
3 Pietro dunque e l’altro discepolo uscirono e si avviarono al sepolcro.
అతః పితరః సోన్యశిష్యశ్చ బర్హి ర్భుత్వా శ్మశానస్థానం గన్తుమ్ ఆరభేతాం|
4 Correvano ambedue assieme; ma l’altro discepolo corse innanzi più presto di Pietro, e giunse primo al sepolcro;
ఉభయోర్ధావతోః సోన్యశిష్యః పితరం పశ్చాత్ త్యక్త్వా పూర్వ్వం శ్మశానస్థాన ఉపస్థితవాన్|
5 e chinatosi, vide i pannilini giacenti, ma non entrò.
తదా ప్రహ్వీభూయ స్థాపితవస్త్రాణి దృష్టవాన్ కిన్తు న ప్రావిశత్|
6 Giunse intanto anche Simon Pietro che lo seguiva, ed entrò nel sepolcro, e vide i pannilini giacenti,
అపరం శిమోన్పితర ఆగత్య శ్మశానస్థానం ప్రవిశ్య
7 e il sudario ch’era stato sul capo di Gesù, non giacente coi pannilini, ma rivoltato in un luogo a parte.
స్థాపితవస్త్రాణి మస్తకస్య వస్త్రఞ్చ పృథక్ స్థానాన్తరే స్థాపితం దృష్టవాన్|
8 Allora entrò anche l’altro discepolo che era giunto primo al sepolcro, e vide, e credette.
తతః శ్మశానస్థానం పూర్వ్వమ్ ఆగతో యోన్యశిష్యః సోపి ప్రవిశ్య తాదృశం దృష్టా వ్యశ్వసీత్|
9 Perché non aveano ancora capito la Scrittura, secondo la quale egli doveva risuscitare dai morti.
యతః శ్మశానాత్ స ఉత్థాపయితవ్య ఏతస్య ధర్మ్మపుస్తకవచనస్య భావం తే తదా వోద్ధుం నాశన్కువన్|
10 I discepoli dunque se ne tornarono a casa.
అనన్తరం తౌ ద్వౌ శిష్యౌ స్వం స్వం గృహం పరావృత్యాగచ్ఛతామ్|
11 Ma Maria se ne stava di fuori presso al sepolcro a piangere. E mentre piangeva, si chinò per guardar dentro al sepolcro,
తతః పరం మరియమ్ శ్మశానద్వారస్య బహిః స్థిత్వా రోదితుమ్ ఆరభత తతో రుదతీ ప్రహ్వీభూయ శ్మశానం విలోక్య
12 ed ecco, vide due angeli, vestiti di bianco, seduti uno a capo e l’altro ai piedi, là dov’era giaciuto il corpo di Gesù.
యీశోః శయనస్థానస్య శిరఃస్థానే పదతలే చ ద్వయో ర్దిశో ద్వౌ స్వర్గీయదూతావుపవిష్టౌ సమపశ్యత్|
13 Ed essi le dissero: Donna, perché piangi? Ella disse loro: Perché han tolto il mio Signore, e non so dove l’abbiano posto.
తౌ పృష్టవన్తౌ హే నారి కుతో రోదిషి? సావదత్ లోకా మమ ప్రభుం నీత్వా కుత్రాస్థాపయన్ ఇతి న జానామి|
14 Detto questo, si voltò indietro, e vide Gesù in piedi; ma non sapeva che era Gesù.
ఇత్యుక్త్వా ముఖం పరావృత్య యీశుం దణ్డాయమానమ్ అపశ్యత్ కిన్తు స యీశురితి సా జ్ఞాతుం నాశక్నోత్|
15 Gesù le disse: Donna, perché piangi? Chi cerchi? Ella, pensando che fosse l’ortolano, gli disse: Signore, se tu l’hai portato via, dimmi dove l’hai posto, e io lo prenderò.
తదా యీశుస్తామ్ అపృచ్ఛత్ హే నారి కుతో రోదిషి? కం వా మృగయసే? తతః సా తమ్ ఉద్యానసేవకం జ్ఞాత్వా వ్యాహరత్, హే మహేచ్ఛ త్వం యదీతః స్థానాత్ తం నీతవాన్ తర్హి కుత్రాస్థాపయస్తద్ వద తత్స్థానాత్ తమ్ ఆనయామి|
16 Gesù le disse: Maria! Ella, rivoltasi, gli disse in ebraico: Rabbunì! che vuol dire: Maestro!
తదా యీశుస్తామ్ అవదత్ హే మరియమ్| తతః సా పరావృత్య ప్రత్యవదత్ హే రబ్బూనీ అర్థాత్ హే గురో|
17 Gesù le disse: Non mi toccare, perché non sono ancora salito al Padre; ma va’ dai miei fratelli, e dì loro: Io salgo al Padre mio e Padre vostro, all’Iddio mio e Iddio vostro.
తదా యీశురవదత్ మాం మా ధర, ఇదానీం పితుః సమీపే ఊర్ద్ధ్వగమనం న కరోమి కిన్తు యో మమ యుష్మాకఞ్చ పితా మమ యుష్మాకఞ్చేశ్వరస్తస్య నికట ఊర్ద్ధ్వగమనం కర్త్తుమ్ ఉద్యతోస్మి, ఇమాం కథాం త్వం గత్వా మమ భ్రాతృగణం జ్ఞాపయ|
18 Maria Maddalena andò ad annunziare ai discepoli che avea veduto il Signore, e ch’egli le avea dette queste cose.
తతో మగ్దలీనీమరియమ్ తత్క్షణాద్ గత్వా ప్రభుస్తస్యై దర్శనం దత్త్వా కథా ఏతా అకథయద్ ఇతి వార్త్తాం శిష్యేభ్యోఽకథయత్|
19 Or la sera di quello stesso giorno, ch’era il primo della settimana, ed essendo, per timor de’ Giudei, serrate le porte del luogo dove si trovavano i discepoli, Gesù venne e si presentò quivi in mezzo, e disse loro:
తతః పరం సప్తాహస్య ప్రథమదినస్య సన్ధ్యాసమయే శిష్యా ఏకత్ర మిలిత్వా యిహూదీయేభ్యో భియా ద్వారరుద్ధమ్ అకుర్వ్వన్, ఏతస్మిన్ కాలే యీశుస్తేషాం మధ్యస్థానే తిష్ఠన్ అకథయద్ యుష్మాకం కల్యాణం భూయాత్|
20 Pace a voi! E detto questo, mostrò loro le mani ed il costato. I discepoli dunque, com’ebbero veduto il Signore, si rallegrarono.
ఇత్యుక్త్వా నిజహస్తం కుక్షిఞ్చ దర్శితవాన్, తతః శిష్యాః ప్రభుం దృష్ట్వా హృష్టా అభవన్|
21 Allora Gesù disse loro di nuovo: Pace a voi! Come il Padre mi ha mandato, anch’io mando voi.
యీశుః పునరవదద్ యుష్మాకం కల్యాణం భూయాత్ పితా యథా మాం ప్రైషయత్ తథాహమపి యుష్మాన్ ప్రేషయామి|
22 E detto questo, soffiò su loro e disse: Ricevete lo Spirito Santo.
ఇత్యుక్త్వా స తేషాముపరి దీర్ఘప్రశ్వాసం దత్త్వా కథితవాన్ పవిత్రమ్ ఆత్మానం గృహ్లీత|
23 A chi rimetterete i peccati, saranno rimessi; a chi li riterrete, saranno ritenuti.
యూయం యేషాం పాపాని మోచయిష్యథ తే మోచయిష్యన్తే యేషాఞ్చ పాపాతి న మోచయిష్యథ తే న మోచయిష్యన్తే|
24 Or Toma, detto Didimo, uno de’ dodici, non era con loro quando venne Gesù.
ద్వాదశమధ్యే గణితో యమజో థోమానామా శిష్యో యీశోరాగమనకాలై తైః సార్ద్ధం నాసీత్|
25 Gli altri discepoli dunque gli dissero: Abbiam veduto il Signore! Ma egli disse loro: Se io non vedo nelle sue mani il segno de’ chiodi, e se non metto il mio dito nel segno de’ chiodi, e se non metto la mia mano nel suo costato, io non crederò.
అతో వయం ప్రభూమ్ అపశ్యామేతి వాక్యేఽన్యశిష్యైరుక్తే సోవదత్, తస్య హస్తయో ర్లౌహకీలకానాం చిహ్నం న విలోక్య తచ్చిహ్నమ్ అఙ్గుల్యా న స్పృష్ట్వా తస్య కుక్షౌ హస్తం నారోప్య చాహం న విశ్వసిష్యామి|
26 E otto giorni dopo, i suoi discepoli erano di nuovo in casa, e Toma era con loro. Venne Gesù, a porte chiuse, e si presentò in mezzo a loro, e disse: Pace a voi!
అపరమ్ అష్టమేఽహ్ని గతే సతి థోమాసహితః శిష్యగణ ఏకత్ర మిలిత్వా ద్వారం రుద్ధ్వాభ్యన్తర ఆసీత్, ఏతర్హి యీశుస్తేషాం మధ్యస్థానే తిష్ఠన్ అకథయత్, యుష్మాకం కుశలం భూయాత్|
27 Poi disse a Toma: Porgi qua il dito, e vedi le mie mani; e porgi la mano e mettila nel mio costato; e non essere incredulo, ma credente.
పశ్చాత్ థామై కథితవాన్ త్వమ్ అఙ్గులీమ్ అత్రార్పయిత్వా మమ కరౌ పశ్య కరం ప్రసార్య్య మమ కుక్షావర్పయ నావిశ్వస్య|
28 Toma gli rispose e disse: Signor mio e Dio mio!
తదా థోమా అవదత్, హే మమ ప్రభో హే మదీశ్వర|
29 Gesù gli disse: Perché m’hai veduto, tu hai creduto; beati quelli che non han veduto, e hanno creduto!
యీశురకథయత్, హే థోమా మాం నిరీక్ష్య విశ్వసిషి యే న దృష్ట్వా విశ్వసన్తి తఏవ ధన్యాః|
30 Or Gesù fece in presenza dei discepoli molti altri miracoli, che non sono scritti in questo libro;
ఏతదన్యాని పుస్తకేఽస్మిన్ అలిఖితాని బహూన్యాశ్చర్య్యకర్మ్మాణి యీశుః శిష్యాణాం పురస్తాద్ అకరోత్|
31 ma queste cose sono scritte, affinché crediate che Gesù è il Cristo, il Figliuol di Dio, e affinché, credendo, abbiate vita nel suo nome.
కిన్తు యీశురీశ్వరస్యాభిషిక్తః సుత ఏవేతి యథా యూయం విశ్వసిథ విశ్వస్య చ తస్య నామ్నా పరమాయుః ప్రాప్నుథ తదర్థమ్ ఏతాని సర్వ్వాణ్యలిఖ్యన్త|
