< Giobbe 39 >

1 Sai tu quando le capre selvagge delle rocce figliano? Hai tu osservato quando le cerve partoriscono?
Nasayod ka ba kung kanus-a manganak sa ilang mga nati ang mga ilahas nga kanding sa kabukiran? Nakakita ka ba sa dihang ang mga binaw nakabaton sa ilang mga nati?
2 Conti tu i mesi della lor pregnanza e sai tu il momento in cui debbono sgravarsi?
Makaihap ka ba sa mga bulan nga nanamkon sila? Nasayod ka ba sa panahon nga nakabaton sila sa ilang mga nati?
3 S’accosciano, fanno i lor piccini, e son tosto liberate dalle loro doglie;
Naglubog sila ug gianak ang ilang nati, ug unya natapos na ang kasakit sa ilang pagpanganak.
4 i lor piccini si fanno forti, crescono all’aperto, se ne vanno, e non tornan più alle madri.
Nahimong kusgan ang ilang mga nati ug mitubo diha sa kaumahan; manggawas sila ug dili na mamalik pag-sab.
5 Chi manda libero l’onàgro, e chi scioglie i legami all’asino salvatico,
Kinsa may nagpalingkawas sa ihalas nga asno? Kinsa man ang nagbadbad sa hikot sa paspas nga asno,
6 al quale ho dato per dimora il deserto, e la terra salata per abitazione?
kansang puloy-anan akong gihimo sa Arabah, iyang balay sa parat nga yuta?
7 Egli si beffa del frastuono della città, e non ode grida di padrone.
Mikatawa siya sa pagtamay sa mga kasaba sa siyudad; wala niya nadunggan ang singgit sa nagmaneho.
8 Batte le montagne della sua pastura, e va in traccia d’ogni filo di verde.
Naglatagaw siya sa kabukiran isip iyang sibsibanan; didto nangita siya sa tanang lunhaw nga tanom aron kaonon.
9 Il bufalo vorrà egli servirti o passar la notte presso alla tua mangiatoia?
Malipayon bang moalagad kanimo ang ihalas nga torong baka? Magtugot ba siya nga magpabilin sa imong pasongan?
10 Legherai tu il bufalo con una corda perché faccia il solco? erpicherà egli le valli dietro a te?
Pinaagi sa pisi, madumalahan ba nimo ang ihalas nga torong baka aron darohon ang mga tudling? Darohon ba niya ang walog alang kanimo?
11 Ti fiderai di lui perché la sua forza è grande? Lascerai a lui il tuo lavoro?
Saligan ba nimo siya tungod kay kusgan kaayo siya? Biyaan ba nimo ang imong bulohaton ngadto kaniya?
12 Conterai su lui perché ti porti a casa la raccolta e ti ammonti il grano sull’aia?
Magsalig ka ba nga dad-on niya ang imong lugas sa balay, aron tigomon ang lugas sa imong giokanan?
13 Lo struzzo batte allegramente l’ali; ma le penne e le piume di lui son esse pietose?
Magarbohon ang ostrits nga mibukhad sa mga pako, apan tag-as ba ug nalukop ang ilang balahibo sa gugma?
14 No, poich’egli abbandona sulla terra le proprie uova e le lascia scaldar sopra la sabbia.
Kay biyaan niya ang iyang mga itlog diha sa yuta, ug gipainitan niya sila diha sa abog;
15 Egli dimentica che un piede le potrà schiacciare, e che le bestie dei campi le potran calpestare.
nalimot siya nga mahimong matamakan sila o nga madugmok sila sa usa ka mapintas nga mananap.
16 Tratta duramente i suoi piccini, quasi non fosser suoi; la sua fatica sarà vana, ma ciò non lo turba,
Dili maayo ang iyang pagtagad sa iyang mga piso nga daw dili kini iya; wala siya nahadlok nga mahimong kawang ang iyang paghago,
17 ché Iddio l’ha privato di sapienza, e non gli ha impartito intelligenza.
tungod kay gihikawan siya sa Dios sa kaalam ug wala siya gihatagan ug panabot.
18 Ma quando si leva e piglia lo slancio, si beffa del cavallo e di chi lo cavalca.
Sa dihang paspas siyang modagan, magkatawa siya nga magtamay sa kabayo ug sa nagsakay niini.
19 Sei tu che dài al cavallo il coraggio? che gli vesti il collo d’una fremente criniera?
Gihatagan mo ba ang kabayo sa iyang kusog? Gibistihan mo ba ang iyang liog sa iyang daw nag-awas nga buhok sa ulo?
20 Sei tu che lo fai saltar come la locusta? Il fiero suo nitrito incute spavento.
Napalukso na ba nimo siya sama sa dulon? Gikahadlokan pag-ayo ang kahalangdon sa iyang pagpangusmo.
21 Raspa la terra nella valle ed esulta della sua forza; si slancia incontro alle armi.
Nagpanikad siya sa tibuok niyang kusog ug nagmalipayon sa iyang kusog; nagdali siya sa pagsugat sa mga hinagiban.
22 Della paura si ride, non trema, non indietreggia davanti alla spada.
Gitamay niya ang kahadlok ug wala naluya; dili siya motalikod sa espada.
23 Gli risuona addosso il turcasso, la folgorante lancia e il dardo.
Ang sakoban nag-uyog diha sa iyang kiliran, uban sa nagpangidlap nga bangkaw.
24 Con fremente furia divora la terra. Non sta più fermo quando suona la tromba.
Gilamoy niya ang yuta sa kabangis ug hilabihang kasuko; sa tingog sa budyong, dili siya magpabilin ug barog sa usa lamang ka dapit.
25 Com’ode lo squillo, dice: Aha! e fiuta da lontano la battaglia, la voce tonante dei capi, e il grido di guerra.
Sa tanang higayon nga motingog na ang budyong, moingon siya, 'Aha!' Nasimahoan na niya ang gubat sa layo pa lamang— ang daw dalugdog nga panagsinggit sa mga nagdumala sa kasundalohan ug sa mga singgit panahon sa gubat.
26 E’ l’intelligenza tua che allo sparviere fa spiccare il volo e spiegar l’ali verso mezzogiorno?
Pinaagi ba sa imong kaalam nga habog nga milupad ang banog, nga iyang gibukhad ang iyang mga pako alang sa habagatan?
27 E’ forse al tuo comando che l’aquila si leva in alto e fa il suo nido nei luoghi elevati?
Pinaagi ba sa imong mga mando nga ang agila mipataas ug nagbuhat ug salag ngadto sa habog nga dapit?
28 Abita nelle rocce e vi pernotta; sta sulla punta delle rupi, sulle vette scoscese;
Nagpuyo siya sa mga pangpang ug lig-on nga naghimo sa iyang panimalay sa kinatumyan sa pangpang.
29 di là spia la preda, e i suoi occhi miran lontano.
Gikan didto nangita siya sa iyang mga dagitonon; nakita sila sa iyang mga mata gikan sa layo kaayo nga dapit.
30 I suoi piccini s’abbeveran di sangue, e dove son de’ corpi morti, ivi ella si trova”.
Ang iyang mga piso usab moinom ug dugo; kung diin ang mga patay nga tawo, atua usab siya.”

< Giobbe 39 >