Giobbe 38
1 Allora l’Eterno rispose a Giobbe dal seno della tempesta, e disse:
Домнул а рэспунс луй Йов дин мижлокул фуртуний ши а зис:
2 “Chi è costui che oscura i miei disegni con parole prive di senno?
„Чине есте чел че Ымь ынтунекэ плануриле прин кувынтэрь фэрэ причепере?
3 Orsù, cingiti i lombi come un prode; io ti farò delle domande e tu insegnami!
Ынчинӂе-ць мижлокул ка ун витяз, ка Еу сэ те ынтреб, ши ту сэ Мэ ынвець.
4 Dov’eri tu quand’io fondavo la terra? Dillo, se hai tanta intelligenza.
Унде ерай ту кынд ам ынтемеят пэмынтул? Спуне, дакэ ай причепере.
5 Chi ne fissò le dimensioni? giacché tu il sai! chi tirò sovr’essa la corda da misurare?
Чине й-а хотэрыт мэсуриле, штий? Сау чине а ынтинс фрынгия де мэсурат песте ел?
6 Su che furon poggiate le sue fondamenta, o chi ne pose la pietra angolare
Пе че сунт сприжините темелииле луй? Сау чине й-а пус пятра дин капул унгюлуй
7 quando le stelle del mattino cantavan tutte assieme e tutti i figli di Dio davan in gridi di giubilo?
атунч кынд стелеле диминеций избукняу ын кынтэрь де букурие ши кынд тоць фиий луй Думнезеу скотяу стригэте де веселие?
8 Chi chiuse con porte il mare balzante fuor dal seno materno,
Чине а ынкис маря ку порць кынд с-а арункат дин пынтечеле мамей ей,
9 quando gli detti le nubi per vestimento e per fasce l’oscurità,
кынд й-ам фэкут хайнэ дин норь ши скутече дин ынтунерик,
10 quando gli tracciai de’ confini, gli misi sbarre e porte,
кынд й-ам пус хотар ши кынд й-ам пус зэвоаре ши порць,
11 e dissi: “Fin qui tu verrai, e non oltre; qui si fermerà l’orgoglio de’ tuoi flutti?”
кынд ам зис: ‘Пынэ аич сэ вий, сэ ну тречь май департе; аич сэ ци се опряскэ мындрия валурилор тале’?
12 Hai tu mai, in vita tua, comandato al mattino? o insegnato il suo luogo all’aurora,
Де кынд ешть, ай порунчит ту диминеций? Ай арэтат зорилор локул лор,
13 perch’ella afferri i lembi della terra, e ne scuota via i malvagi?
ка сэ апуче капетеле пэмынтулуй ши сэ скутуре пе чей рэй де пе ел?
14 La terra si trasfigura come creta sotto il sigillo, e appar come vestita d’un ricco manto;
Ка пэмынтул сэ се скимбе ка лутул пе каре се пуне о печете ши тоате лукруриле сэ се арате ымбрэкате ка ын хайна лор адевэратэ?
15 i malfattori sono privati della luce loro, e il braccio, alzato già, è spezzato.
Пентру ка чей рэй сэ фие липсиць де лумина лор ши брацул каре се ридикэ сэ фие здробит?
16 Sei tu penetrato fino alle sorgenti del mare? hai tu passeggiato in fondo all’abisso?
Ай пэтрунс ту пынэ ла извоареле мэрий? Сау те-ай плимбат ту прин фундуриле адынкулуй?
17 Le porte della morte ti son esse state scoperte? Hai tu veduto le porte dell’ombra di morte?
Ци с-ау дескис порциле морций? Сау ай вэзут ту порциле умбрей морций?
18 Hai tu abbracciato collo sguardo l’ampiezza della terra? Parla, se la conosci tutta!
Ай купринс ту ку привиря ынтиндеря пэмынтулуй? Ворбеште, дакэ штий тоате ачесте лукрурь.
19 Dov’è la via che guida al soggiorno della luce? E la tenebra dov’è la sua dimora?
Унде есте друмул каре дуче ла локашул луминий? Ши ынтунерикул унде ышь аре локуинца?
20 Le puoi tu menare verso i loro domini, e sai tu bene i sentieri per ricondurle a casa?
Поць сэ ле урмэрешть пынэ ла хотарул лор ши сэ куношть кэрэриле локуинцей лор?
21 Lo sai di sicuro! ché tu eri, allora, già nato, e il numero de’ tuoi giorni è grande!…
Штий, кэч атунч ерай нэскут ши нумэрул зилелор тале есте маре!
22 Sei tu entrato ne’ depositi della neve? Li hai visti i depositi della grandine
Ай ажунс ту пынэ ла кэмэриле зэпезий? Ай вэзут ту кэмэриле гриндиней,
23 ch’io tengo in serbo per i tempi della distretta, pel giorno della battaglia e della guerra?
пе каре ле пэстрез пентру времуриле де стрымтораре, пентру зилеле де рэзбой ши де бэтэлие?
24 Per quali vie si diffonde la luce e si sparge il vento orientale sulla terra?
Пе че кале се ымпарте лумина? Ши пе че кале се ымпрэштие вынтул де рэсэрит пе пэмынт?
25 Chi ha aperto i canali all’acquazzone e segnato la via al lampo dei tuoni,
Чине а дескис ун лок де скурӂере плоий ши а ынсемнат друмул фулӂерулуй ши ал тунетулуй,
26 perché la pioggia cada sulla terra inabitata, sul deserto ove non sta alcun uomo,
пентру ка сэ кадэ плоая пе ун пэмынт фэрэ локуиторь, пе ун пустиу унде ну сунт оамень;
27 e disseti le solitudini desolate, sì che vi germogli e cresca l’erba?
пентру ка сэ адапе локуриле пустий ши ускате ши ка сэ факэ сэ ынколцяскэ ши сэ рэсарэ ярба?
28 Ha forse la pioggia un padre? o chi genera le gocce della rugiada?
Аре плоая татэ? Чине дэ наштере пикэтурилор де роуэ?
29 Dal seno di chi esce il ghiaccio, e la brina del cielo chi la dà alla luce?
Дин ал куй сын есе гяца ши чине наште промороака черулуй,
30 Le acque, divenute come pietra, si nascondono, e la superficie dell’abisso si congela.
ка апеле сэ се ынгроаше ка о пятрэ ши фаца адынкулуй сэ се ынтэряскэ?
31 Sei tu che stringi i legami delle Pleiadi, o potresti tu scioglier le catene d’Orione?
Поць сэ ыннозь ту легэтуриле Гэинушей сау сэ дезлеӂь фрынгииле Орионулуй?
32 Sei tu che, al suo tempo, fai apparire le costellazioni e guidi la grand’Orsa insieme a’ suoi piccini?
Ту фачь сэ ясэ ла время лор семнеле зодиакулуй ши ту кырмуешть Урса-Маре ку пуий ей?
33 Conosci tu le leggi del cielo? e regoli tu il dominio di esso sulla terra?
Куношть ту леӂиле черулуй? Сау ту ый орындуешть стэпыниря пе пэмынт?
34 Puoi tu levar la voce fino alle nubi, e far che abbondanza di pioggia ti ricopra?
Ыць ыналць ту гласул пынэ ла норь, ка сэ кемь сэ те акопере рыурь де апе?
35 I fulmini parton forse al tuo comando? Ti dicono essi: “Eccoci qua”?
Поць ту сэ арунчь фулӂереле ка сэ плече? Ыць зик еле: ‘Ятэ-не’?
36 Chi ha messo negli strati delle nubi sapienza, o chi ha dato intelletto alla meteora?
Чине а пус ынцелепчуня ын негура норилор сау чине а дат причепере ынтокмирий вэздухулуй?
37 Chi conta con sapienza le nubi? e gli otri del cielo chi li versa
Чине поате сэ нумере норий ку ынцелепчуне ши сэ версе бурдуфуриле черурилор,
38 allorché la polvere stemperata diventa come una massa in fusione e le zolle de’ campi si saldan fra loro?
пентру ка сэ ынчапэ пулберя сэ факэ норой ши булгэрий де пэмынт сэ се липяскэ ымпреунэ?
39 Sei tu che cacci la preda per la leonessa, che sazi la fame de’ leoncelli
Ту изгонешть прада пентру леоайкэ ши ту потолешть фоамя пуилор де лей
40 quando si appiattano nelle tane e si mettono in agguato nella macchia?
кынд стау гемуиць ын визуина лор, кынд стау ла пындэ ын кулкушул лор?
41 Chi provvede il pasto al corvo quando i suoi piccini gridano a Dio e vanno errando senza cibo?
Чине прегэтеште корбулуй храна, кынд пуий луй стригэ спре Думнезеу, кынд умблэ рэтэчиць ши флэмынзь?
