Giobbe 36

1 Poi Elihu seguitando disse:

Elihu vazhdoi edhe më, duke thënë:

2 “Aspetta un po’, io t’istruirò; perché c’è da dire ancora a pro di Dio.

“Prit edhe pak dhe do të të tregoj që ka ende gjëra për të thënë nga ana e Perëndisë.

3 Io trarrò la mia scienza da lontano e renderò giustizia a colui che m’ha fatto.

Do ta sjell larg atë që di dhe do t’i jap hak atij që më ka krijuar.

4 Per certo, le mie parole non son bugiarde; ti sta dinanzi un uomo dotato di perfetta scienza.

Sigurisht fjalët e mia nuk janë të rreme; para teje ke një njeri me njohuri të përsosur.

5 Ecco, Iddio è potente, ma non disdegna nessuno; è potente per la forza dell’intelletto suo.

Ja, Perëndia është i fuqishëm, por nuk përçmon njeri; është i fuqishëm në forcën e diturisë së tij.

6 Ei non lascia viver l’empio, e fa ragione ai miseri.

Ai nuk e lë të jetojë njeriun e keq dhe u siguron drejtësinë të shtypurve.

7 Non storna lo sguardo suo dai giusti, ma li pone coi re sul trono, ve li fa sedere per sempre, e così li esalta

Nuk i heq sytë nga të drejtët, por bën që të ulen për gjithnjë me mbretërit mbi fronin; kështu ata rrinë lart.

8 Se gli uomini son talora stretti da catene se son presi nei legami dell’afflizione,

Por në rast se janë të lidhur me zinxhira dhe të mbajtur me veriga pikëllimi,

9 Dio fa lor conoscere la lor condotta, le loro trasgressioni, giacché si sono insuperbiti;

atëherë u tregon veprat e tyre dhe shkeljet e tyre, sepse u është rritur mendja.

10 egli apre così i loro orecchi a’ suoi ammonimenti, e li esorta ad abbandonare il male.

Kështu ai ua hap veshët për t’u ndrequr dhe i nxit të largohen nga e keqja.

11 Se l’ascoltano, se si sottomettono, finiscono i loro giorni nel benessere, e gli anni loro nella gioia;

Në rast se ata e dëgjojnë dhe nënshtrohen, do t’i mbarojnë ditët e tyre në mirëqënie dhe vitet e tyre në gëzime;

12 ma, se non l’ascoltano, periscon trafitti da’ suoi dardi, muoiono per mancanza d’intendimento.

por, në rast se nuk e dëgjojnë, do të vdesin nga shpata, do të vdesin pa ardhur në vete.

13 Gli empi di cuore s’abbandonano alla collera, non implorano Iddio quand’ei gl’incatena;

Por të pabesët nga zemra mbledhin zemërimin, nuk bërtasin për të kërkuar ndihmë,

14 così muoiono nel fior degli anni, e la lor vita finisce come quella dei dissoluti;

kështu ata vdesin ende të rinj, dhe jeta e tyre mbaron midis Sodomitëve.

15 ma Dio libera l’afflitto mediante l’afflizione, e gli apre gli orecchi mediante la sventura.

Perëndia çliron të pikëlluarit me anë të pikëllimit të tyre dhe u hap veshët me anë të fatkeqësisë.

16 Te pure ei vuol trarre dalle fauci della distretta, al largo, dove non è più angustia, e coprir la tua mensa tranquilla di cibi succulenti.

Ai dëshiron të të largojë edhe ty nga kafshimi i fatkeqësisë, që të të çojë në një vend të gjerë pa kufizim, me një tryezë të shtruar me ushqime të shijshme.

17 Ma, se giudichi le vie di Dio come fan gli empi, il giudizio e la sentenza di lui ti piomberanno addosso.

Por ti je mbushur me mendimin e njeriut të keq, dhe gjykimi e drejtësia do të të kapin.

18 Bada che la collera non ti trasporti alla bestemmia, e la grandezza del riscatto non t’induca a fuorviare!

Në rast se ekziston zemërimi, ki kujdes që ai të mos të të fshijë me një goditje të vetme, sepse një shumë e madhe parash nuk do të mund të largonte.

19 Farebbe egli caso delle tue ricchezze? Non han valore per lui, né l’oro, né tutta la possanza dell’opulenza.

Vallë a do t’i çmojë pasuritë e tua, kur ai ka ar dhe të gjitha burimet e fuqisë?

20 Non anelare a quella notte che porta via i popoli dal luogo loro.

Mos dëshiro natën, gjatë së cilës njerëzia çohet larg nga vendi i saj.

21 Guardati bene dal volgerti all’iniquità, tu che sembri preferirla all’afflizione.

Ki kujdes të mos anosh nga paudhësia, sepse ti ke preferuar këtë pikëllim.

22 Vedi, Iddio è eccelso nella sua potenza; chi può insegnare come lui?

Ja, Perëndia ka shkëlqyer në fuqinë e tij; kush mund të na mësojë si ai?

23 Chi gli prescrive la via da seguire? Chi osa dirgli: “Tu hai fatto male?”

Vallë, kush mund t’i imponojë rrugën që duhet ndjekur dhe kush mund t’i thotë: “Ti ke bërë keq”?

24 Pensa piuttosto a magnificar le sue opere; gli uomini le celebrano nei loro canti,

Kujtohu të lartësosh veprat e tij, që njerëzit i kanë kënduar;

25 tutti le ammirano, il mortale le contempla da lungi.

tërë njerëzit i admirojnë, vdekatari mund t’i soditë nga larg.

26 Sì, Iddio è grande e noi non lo possiam conoscere; incalcolabile è il numero degli anni suoi.

Po, Perëndia është i madh, por ne nuk e njohim, dhe numri i viteve të tij është i panjohshëm.

27 Egli attrae a sé le gocciole dell’acqua; dai vapori ch’egli ha formato stilla la pioggia.

Ai tërheq atje lart pikat e ujit në formë avulli, i cili dëndësohet pastaj në shi,

28 Le nubi la spandono, la rovesciano sulla folla de’ mortali.

që retë zbrazin dhe lëshojnë mbi njeriun në sasi të madhe.

29 E chi può capire lo spiegamento delle nubi, i fragori che scoppiano nel suo padiglione?

Kush mund të kuptojë shtjellimin e reve, shungullimën që shpërthen në çadrën e tij?

30 Ecco, ora egli spiega intorno a sé la sua luce, or prende per coperta le profondità del mare.

Ja, ai përhap rreth vetes dritën e tij dhe mbulon thellësitë e detit.

31 Per tal modo punisce i popoli, e dà loro del cibo in abbondanza.

Me anë të tyre dënon popujt dhe jep ushqime me shumicë.

32 S’empie di fulmini le mani, e li lancia contro gli avversari.

Mbulon duart me rrufetë dhe i urdhëron ato të godasin shenjën.

33 Il rombo del tuono annunzia ch’ei viene, gli animali lo presenton vicino.

Bubullima flet për të, edhe bagëtia e ndjen furtunën që po vjen.