Giobbe 34

1 Elihu riprese a parlare e disse:

Елиху йәнә җававән мундақ деди: —

2 “O voi savi, ascoltate le mie parole! Voi che siete intelligenti, prestatemi orecchio!

«И данишмәнләр, сөзлиримни аңлаңлар, И тәҗрибә-савақлиқ адәмләр, маңа қулақ селиңлар.

3 Poiché l’orecchio giudica dei discorsi, come il palato assapora le vivande.

Еғиз таам тетип баққандәк, Қулақ сөзниң тәмини синап бақиду.

4 Scegliamo quello ch’è giusto, riconosciamo fra noi quello ch’è buono.

Өзимиз үчүн неминиң тоғра болидиғанлиғини байқап таллайли; Аримизда неминиң яхши болидиғанлиғини биләйли!

5 Giobbe ha detto: “Sono giusto, ma Dio mi nega giustizia;

Чүнки Аюп: «Мән һәққанийдурмән», Вә: «Тәңри мениң һәққимни булап кәткән» — дәйду.

6 ho ragione, e passo da bugiardo; la mia ferita è incurabile, e sono senza peccato”.

Йәнә у: «Һәққимгә зиян йәткүзидиған, ялған гәпни қилишим тоғриму? Һеч асийлиғим болмиғини билән, маңа санҗилған оқ зәхмигә дава йоқ» — дәйду,

7 Dov’è l’uomo che al par di Giobbe tracanni gli empi scherni come l’acqua,

Қени, Аюпқа охшайдиған ким бар?! Униңға нисбәтән башқиларни һақарәтләш су ичкәндәк аддий иштур.

8 cammini in compagnia de’ malfattori, e vada assieme con gli scellerati?

У қәбиһлик қилғучиларға һәмраһ болуп жүриду, У рәзилләр билән биллә маңиду.

9 Poiché ha detto: “Non giova nulla all’uomo l’avere il suo diletto in Dio”.

Чүнки у: «Адәм Худадин сөйүнсә, Бу униңға һеч қандақ пайдиси йоқ» деди.

10 Ascoltatemi dunque, o uomini di senno! Lungi da Dio il male, lungi dall’Onnipotente l’iniquità!

Шуңа, и данишмәнләр, маңа қулақ селиңлар; Рәзиллик Тәңридин жирақта турсун! Яманлиқ Һәммигә Қадирдин нери болсун!

11 Poich’egli rende all’uomo secondo le sue opere, e fa trovare a ognuno il salario della sua condotta.

Чүнки У адәмниң қилғанлирини өзигә қайтуриду, Һәр бир адәмгә өз йоли бойичә тегишлик несивә тапқузиду.

12 No, di certo Iddio non commette ingiustizie! l’Onnipotente non perverte il diritto.

Дәрһәқиқәт, Тәңри һеч әскилик қилмайду, Һәммигә Қадир һөкүмни һәргиз бурмилимайду.

13 Chi gli ha dato il governo della terra? Chi ha affidato l’universo alla sua cura?

Ким Униңға йәр-зиминни аманәт қилған? Ким Уни пүткүл җаһанни башқурушқа тайинлиди?

14 S’ei non ponesse mente che a sé stesso, se ritirasse a sé il suo spirito e il suo soffio,

У пәқәт көңлидә шу нийәтни қилсила, Өзиниң Роһини һәм нәпәсини Өзигә қайтурувалсила,

15 ogni carne perirebbe d’un tratto, l’uomo ritornerebbe in polvere.

Шуан барлиқ әт егилири биргә нәпәстин қалиду, Адәмләр топа-чаңға қайтиду.

16 Se tu se’ intelligente, ascolta questo, porgi orecchio alla voce delle mie parole.

Сән данишмән болсаң, буни аңла! Сөзлиримниң садасиға қулақ сал!

17 Uno che odiasse la giustizia potrebbe governare? E osi tu condannare il Giusto, il Potente,

Адаләткә өч болғучи һөкүм сүрәләмду? Сән «Һәммидин Адил Болғучи»ни гунакар бекитәмсән?!

18 che chiama i re “uomini da nulla” e i principi: “scellerati”?

У болса падишани: «Яримас!», Мөтивәрләрни: «Рәзилләр» дегүчидур.

19 che non porta rispetto all’apparenza de’ grandi, che non considera il ricco più del povero, perché son tutti opera delle sue mani?

У нә әмирләргә һеч йүз-хатирә қилмайду, Нә байларни кәмбәғәлләрдин жуқури көрмәйду; Чүнки уларниң һәммисини У Өз қоли билән яратқандур.

20 In un attimo, essi muoiono; nel cuor della notte, la gente del popolo è scossa e scompare, i potenti son portati via, senza man d’uomo.

Көзни жумуп ачқичә улар өтүп кетиду, Түн йеримида хәлиқләрму тәвринип дуниядин кетиду; Адәмниң қолисиз улуқлар елип кетилиду.

21 Perché Iddio tien gli occhi aperti sulle vie de’ mortali, e vede tutti i lor passi.

Чүнки Униң нәзәри адәмниң йоллириниң үстидә туриду; У инсанниң бар қәдәмлирини көрүп жүриду.

22 Non vi son tenebre, non v’è ombra di morte, ove possa nascondersi chi opera iniquamente.

Шуңа қәбиһлик қилғучиларға йошурунғидәк һеч қараңғулуқ йоқтур, Һәтта өлүмниң сайисидиму улар йошуруналмайду.

23 Dio non ha bisogno d’osservare a lungo un uomo per trarlo davanti a lui in giudizio.

Чүнки Тәңри адәмләрни алдиға һөкүм қилишқа кәлтүрүш үчүн, Уларни узунғичә күзитип жүрүшиниң һаҗити йоқтур.

24 Egli fiacca i potenti, senza inchiesta; e ne stabilisce altri al loro posto;

У күчлүкләрни тәкшүрүп олтармайла парә-парә қиливетиду, Һәм башқиларни уларниң орниға қойиду;

25 poich’egli conosce le loro azioni; li abbatte nella notte, e son fiaccati;

Чүнки уларниң қилғанлири униңға ениқ туриду; У уларни кечидә өриветиду, шуниң билән улар янҗилиду.

26 li colpisce come dei malvagi, in presenza di tutti,

У яманларни халайиқ алдида качатлиғандәк уларни уриду,

27 perché si sono sviati da lui e non hanno posto mente ad alcuna delle sue vie;

Чүнки улар униңға әгишиштин баш тартқан, Униң йоллиридин һеч бирини һеч әтиварлимиған.

28 han fatto salire a lui il gemito del povero, ed egli ha dato ascolto al gemito degli infelici.

Улар шундақ қилип мискинләрниң налә-пәрядини Униң алдиға киргүзиду, Шуниң билән У езилгүчиләрниң ялвурушини аңлайду.

29 Quando Iddio dà requie chi lo condannerà? Chi potrà contemplarlo quando nasconde il suo volto a una nazione ovvero a un individuo,

У сүкүттә турса, ким ағринип қақшисун. Мәйли әлдин, мәйли шәхстин болсун, Әгәр У [шәпқитини көрсәтмәй] йүзини йошурувалса, ким Уни көрәлисун?

30 per impedire all’empio di regnare, per allontanar dal popolo le insidie?

Униң мәхсити ипласлар һөкүмранлиқ қилмисун, Улар әл-әһлини дамиға чүшүрмисун дегәнликтур.

31 Quell’empio ha egli detto a Dio: “Io porto la mia pena, non farò più il male,

Чүнки буниң билән улардин бириси Тәңригә: «Мән тәкәббурлуқ қилғанмән; Мән тоғрини йәнә бурмилимаймән;

32 mostrami tu quel che non so vedere; se ho agito perversamente, non lo farò più”?

Өзүм билмигинимни маңа үгитип қойғайсән; Мән яманлиқ қилған болсам, мән қайта қилмаймән» — десә,

33 Dovrà forse Iddio render la giustizia a modo tuo, che tu lo critichi? Ti dirà forse: “Scegli tu, non io, quello che sai, dillo”?

Сән Униң бекиткинини рәт қилғанлиғиң үчүн, У пәқәт сениң пикриң бойичила инсанниң қилғанлирини Өзигә қайтуруши керәкму. Мән әмәс, сән қарар қилишиң керәктур; Әнди билгәнлириңни баян қилсаңчу!

34 La gente assennata e ogni uomo savio che m’ascolta, mi diranno:

Әқли бар адәмләр болса, Гепимни аңлиған дана киши болса: —

35 “Giobbe parla senza giudizio, le sue parole sono senza intendimento”.

«Аюп саватсиздәк гәп қилди; Униң сөзлиридә әқил-парасәттин әсәр йоқ» — дәйду.

36 Ebbene, sia Giobbe provato sino alla fine! poiché le sue risposte son quelle degli iniqui,

Аюп рәзил адәмләрдәк җавап бәргәнлигидин, Ахирғичә синалсун!

37 poiché aggiunge al peccato suo la ribellione, batte le mani in mezzo a noi, e moltiplica le sue parole contro Dio”.

Чүнки у өз гунайиниң үстигә йәнә асийлиқни қошиду; У аримизда [аһанәт билән] чавак челип, Тәңригә қарши сөзләрни көпәйтмәктә».