Giobbe 33
1 Ma pure, ascolta, o Giobbe, il mio dire, porgi orecchio a tutte le mie parole!
A przetoż, Ijobie! słuchaj proszę mów moich, a wszystkie słowa moje przyjmij w uszy.
2 Ecco, apro la bocca, la lingua parla sotto il mio palato.
Oto teraz otworzę usta moje, a język mój będzie mówił w podniebieniu mojem.
3 Nelle mie parole è la rettitudine del mio cuore; e le mie labbra diran sinceramente quello che so.
Szczerością serca mego będą słowa moje, a czyste zdania wargi moje mówić będą.
4 Lo spirito di Dio mi ha creato, e il soffio dell’Onnipotente mi dà la vita.
Duch Boży uczynił mię, a tchnienie Wszechmocnego ożywiło mię.
5 Se puoi, rispondimi; prepara le tue ragioni, fatti avanti!
Możeszli, odpowiedz mi; sporządź się, a stań przeciwko mnie.
6 Ecco, io sono uguale a te davanti a Dio; anch’io, fui tratto dall’argilla.
Oto ja według słów twoich odpowiem ci za Boga, chociażem ja też z błota utworzony.
7 Spavento di me non potrà quindi sgomentarti, e il peso della mia autorità non ti potrà schiacciare.
Oto strach mój nie zatrwoży cię, a ręka moja nie obciąży cię.
8 Davanti a me tu dunque hai detto (e ho bene udito il suono delle tue parole):
A wszakżeś rzekł w uszy moje, i słyszałem głos słów moich.
9 “Io sono puro, senza peccato; sono innocente, non c’è iniquità in me;
Czystym ja bez przestępstwa; niewinnym ja, i nie masz we mnie nieprawości.
10 ma Dio trova contro me degli appigli ostili, mi tiene per suo nemico;
Oto znajduje Bóg przyczyny przeciwko mnie, a poczytuje mię za nieprzyjaciela swego.
11 mi mette i piedi nei ceppi, spia tutti i miei movimenti”.
Podaje w okowy nogi moje, a podstrzega wszystkich ścieżek moich.
12 E io ti rispondo: In questo non hai ragione; giacché Dio è più grande dell’uomo.
Otości na to tak odpowiadam: W tem nie jesteś sprawiedliwy; bo większy jest Bóg, niż człowiek.
13 Perché contendi con lui? poich’egli non rende conto d’alcuno dei suoi atti.
Przeczże się z nim spierasz, żeć wszystkich spraw swoich nie objawia?
14 Iddio parla, bensì, una volta ed anche due, ma l’uomo non ci bada;
Wszak Bóg mówi i raz i drugi, a człowiek tego nie uważa.
15 parla per via di sogni, di visioni notturne, quando un sonno profondo cade sui mortali, quando sui loro letti essi giacciono assopiti;
We śnie w widzeniu nocnem, gdy twardy sen przypada na ludzie gdy śpią na łożu:
16 allora egli apre i loro orecchi e dà loro in segreto degli ammonimenti,
Tedy otwiera ucho ludzkie, a to, czem ich ćwiczy, pieczętuje,
17 per distoglier l’uomo dal suo modo d’agire e tener lungi da lui la superbia;
Aby człowieka odwiódł od złej sprawy jego, i pychę od męża aby odjął;
18 per salvargli l’anima dalla fossa, la vita dal dardo mortale.
Aby zahamował duszę jego od dołu, a żywot jego aby na miecz nie trafił.
19 L’uomo è anche ammonito sul suo letto, dal dolore, dall’agitazione incessante delle sue ossa;
Każe go też boleścią na łożu jego, a we wszystkich kościach jego ciężką niemocą.
20 quand’egli ha in avversione il pane, e l’anima sua schifa i cibi più squisiti;
Tak, że sobie żywot jego chleb obrzydzi, a dusza jego pokarm wdzięczny.
21 la carne gli si consuma, e sparisce, mentre le ossa, prima invisibili, gli escon fuori,
Zniszczeje znacznie ciało jego, i wysadzą się kości jego, których nie widać było;
22 l’anima sua si avvicina alla fossa, e la sua vita a quelli che dànno la morte.
I przybliża się do grobu dusza jego a żywot jego do rzeczy śmierć przynoszących.
23 Ma se, presso a lui, v’è un angelo, un interprete, uno solo fra i mille, che mostri all’uomo il suo dovere,
Jeźli będzie u niego jaki Anioł wymowny, jeden z tysiąca, aby opowiedział człowiekowi powinność jego:
24 Iddio ha pietà di lui e dice: “Risparmialo, che non scenda nella fossa! Ho trovato il suo riscatto”.
Tedy się nad nim Bóg zmiłuje, a rzecze: Wybaw go, aby nie zstępował do grobu, bom znalazł ubłaganie.
25 Allora la sua carne divien fresca più di quella d’un bimbo; egli torna ai giorni della sua giovinezza;
I odmłodnieje ciało jego jako dziecięce, a nawróci się do dni młodości swojej.
26 implora Dio, e Dio gli è propizio; gli dà di contemplare il suo volto con giubilo, e lo considera di nuovo come giusto.
Będzie się modlił Bogu, i przyjmie go łaskawie, i ogląda z weselem oblicze jego, i przywróci człowiekowi sprawiedliwość jego;
27 Ed egli va cantando fra la gente e dice: “Avevo peccato, pervertito la giustizia, e non sono stato punito come meritavo.
Który poglądając na ludzi, rzecze: Zgrzeszyłem był, i co było prawego, podwróciłem; ale mi to nie było pożyteczno.
28 Iddio ha riscattato l’anima mia, onde non scendesse nella fossa e la mia vita si schiude alla luce!”
Lecz Bóg wybawił duszę moję, aby nie zstąpiła do dołu, a żywot mój aby oglądał światłość.
29 Ecco, tutto questo Iddio lo fa due, tre volte, all’uomo,
Oto wszystko to czyni Bóg po dwakroć i po trzykroć z człowiekiem,
30 per ritrarre l’anima di lui dalla fossa, perché su di lei splenda la luce della vita.
Aby odwrócił duszę jego od dołu, a żeby oświecon był światłością żyjących.
31 Sta’ attento, Giobbe, dammi ascolto; taci, ed io parlerò.
Uważaj to, Ijobie, słuchaj mię; milcz, a ja będę mówił.
32 Se hai qualcosa da dire, rispondimi, parla, ché io vorrei poterti dar ragione.
Wszakże maszli co mówić, a odpowiedzże mi; mów, bobym cię rad usprawiedliwił.
33 Se no, tu dammi ascolto, taci, e t’insegnerò la saviezza”.
A jeźli niemasz, słuchajże mię, a nauczę cię mądrości.
