Giobbe 31

1 Io avevo stretto un patto con gli occhi miei; come dunque avrei fissati gli sguardi sopra una vergine?

با چشمان خود عهد بستم که هرگز با نظر شهوت به دختری نگاه نکنم.

2 Che parte mi avrebbe assegnata Iddio dall’alto e quale eredità m’avrebbe data l’Onnipotente dai luoghi eccelsi?

خدای قادر مطلق که در بالاست برای ما چه تدارک دیده است؟

3 La sventura non è ella per il perverso e le sciagure per quelli che fanno il male?

آیا مصیبت و بلا سرنوشت شریران و بدکاران نیست؟

4 Iddio non vede egli le mie vie? non conta tutti i miei passi?

آیا او هر کاری را که می‌کنم و هر قدمی را که برمی‌دارم نمی‌بیند.

5 Se ho camminato insieme alla menzogna, se il piede mio s’è affrettato dietro alla frode

من هرگز دروغ نگفته و کسی را فریب نداده‌ام.

6 (Iddio mi pesi con bilancia giusta e riconoscerà la mia integrità)

بگذار خدا خودش مرا با ترازوی عدل بسنجد و ببیند که بی‌گناهم.

7 se i miei passi sono usciti dalla retta via, se il mio cuore è ito dietro ai miei occhi, se qualche sozzura mi s’è attaccata alle mani,

اگر پایم را از راه خدا بیرون گذاشته‌ام، یا اگر دلم در طمع چیزهایی بوده که چشمانم دیده است، یا اگر دستهایم به گناه آلوده شده است،

8 ch’io semini e un altro mangi, e quel ch’è cresciuto nei miei campi sia sradicato!

باشد که غله‌ای که کاشته‌ام از ریشه کنده شود و یا شخص دیگری آن را درو کند.

9 Se il mio cuore s’è lasciato sedurre per amor d’una donna, se ho spiato la porta del mio prossimo,

اگر شیفتهٔ زن مرد دیگری شده، در کمین او نشسته‌ام،

10 che mia moglie giri la macina ad un altro, e che altri abusino di lei!

باشد که همسرم را مرد دیگری تصاحب کند؛

11 Poiché quella è una scelleratezza, un misfatto punito dai giudici,

زیرا این کار زشت سزاوار مجازات است،

12 un fuoco che consuma fino a perdizione, e che avrebbe distrutto fin dalle radici ogni mia fortuna.

و مانند آتشی جهنمی می‌تواند تمام هستی مرا بسوزاند و از بین ببرد.

13 Se ho disconosciuto il diritto del mio servo e della mia serva, quand’eran meco in lite,

اگر نسبت به غلام یا کنیز خود بی‌انصافی می‌کردم، وقتی که از من شکایت داشتند،

14 che farei quando Iddio si levasse per giudicarmi, e che risponderei quando mi esaminasse?

چگونه می‌توانستم با خدا روبرو شوم؟ و هنگامی که در این باره از من سؤال می‌کرد، چه جوابی می‌دادم؟

15 Chi fece me nel seno di mia madre non fece anche lui? non ci ha formati nel seno materno uno stesso Iddio?

چون هم من و هم خدمتگزارانم، به دست یک خدا سرشته شده‌ایم.

16 Se ho rifiutato ai poveri quel che desideravano, se ho fatto languire gli occhi della vedova,

هرگز از کمک کردن به فقرا کوتاهی نکرده‌ام. هرگز نگذاشته‌ام بیوه‌زنی در ناامیدی بماند،

17 se ho mangiato da solo il mio pezzo di pane senza che l’orfano ne mangiasse la sua parte,

یا یتیمی گرسنگی بکشد، بلکه خوراک خود را با آنها قسمت کرده‌ام

18 io che fin da giovane l’ho allevato come un padre, io che fin dal seno di mia madre sono stato guida alla vedova,

و تمام عمر خود را صرف نگهداری از آنها نموده‌ام.

19 se ho visto uno perire per mancanza di vesti o il povero senza una coperta,

اگر کسی را می‌دیدم که لباس ندارد و از سرما می‌لرزد،

20 se non m’hanno benedetto i suoi fianchi, ed egli non s’è riscaldato colla lana dei miei agnelli,

لباسی از پشم گوسفندانم به او می‌دادم تا از سرما در امان بماند و او با تمام وجود برای من دعای خیر می‌کرد.

21 se ho levato la mano contro l’orfano perché mi sapevo sostenuto alla porta…

اگر من با استفاده از نفوذی که در دادگاه داشته‌ام حق یتیمی را پایمال نموده باشم

22 che la mia spalla si stacchi dalla sua giuntura, il mio braccio si spezzi e cada!

بازویم از کتفم بیفتد و دستم بشکند.

23 E invero mi spaventava il castigo di Dio, ed ero trattenuto dalla maestà di lui.

هرگز جرأت نمی‌کردم چنین کاری را انجام دهم، زیرا از مجازات و عظمت خدا می‌ترسیدم.

24 Se ho riposto la mia fiducia nell’oro, se all’oro fino ho detto: “Tu sei la mia speranza”,

هرگز به طلا و نقره تکیه نکرده‌ام

25 se mi son rallegrato che le mie ricchezze fosser grandi e la mia mano avesse molto accumulato,

و شادی من متکی به مال و ثروت نبوده است.

26 se, contemplando il sole che raggiava e la luna che procedeva lucente nel suo corso,

هرگز فریفتهٔ خورشید تابان و ماه درخشان نشده‌ام و آنها را از دور نبوسیده و پرستش نکرده‌ام؛

27 il mio cuore, in segreto, s’è lasciato sedurre e la mia bocca ha posato un bacio sulla mano

28 (misfatto anche questo punito dai giudici ché avrei difatti rinnegato l’Iddio ch’è di sopra),

چون اگر مرتکب چنین کارهایی شده بودم مفهومش این بود که خدای متعال را انکار کرده‌ام، و چنین گناهی بی‌سزا نمی‌ماند.

29 se mi son rallegrato della sciagura del mio nemico ed ho esultato quando gli ha incolto sventura

هرگز از مصیبت دشمن شادی نکرده‌ام،

30 (io, che non ho permesso alle mie labbra di peccare chiedendo la sua morte con imprecazione),

هرگز آنها را نفرین نکرده‌ام و زبانم را از این گناه باز داشته‌ام.

31 se la gente della mia tenda non ha detto: “Chi è che non si sia saziato della carne delle sue bestie?”

هرگز نگذاشته‌ام خدمتگزارانم گرسنه بمانند.

32 (lo straniero non passava la notte fuori; le mie porte erano aperte al viandante),

هرگز نگذاشته‌ام غریبه‌ای شب را در کوچه بخوابد، بلکه در خانهٔ خود را به روی او باز گذاشته‌ام.

33 se, come fan gli uomini, ho coperto i miei falli celando nel petto la mia iniquità,

هرگز مانند دیگران به خاطر ترس از سرزنش مردم، سعی نکرده‌ام گناهانم را پنهان سازم و خاموش در داخل خانهٔ خود بنشینم.

34 perché avevo paura della folla e dello sprezzo delle famiglie al punto da starmene queto e non uscir di casa…

35 Oh, avessi pure chi m’ascoltasse!… ecco qua la mia firma! l’Onnipotente mi risponda! Scriva l’avversario mio la sua querela,

ای کاش کسی پیدا می‌شد که به حرفهایم گوش بدهد! من دفاعیهٔ خود را تقدیم می‌کنم. بگذار قادر مطلق جواب مرا بدهد و اتهاماتی را که به من نسبت داده شده به من نشان دهد،

36 ed io la porterò attaccata alla mia spalla, me la cingerò come un diadema!

و من آنها را مانند تاجی بر سر می‌گذارم!

37 Gli renderò conto di tutt’i miei passi, a lui m’appresserò come un principe!

تمام کارهایی را که کرده‌ام برای او تعریف می‌کنم و سربلند در حضور او می‌ایستم.

38 Se la mia terra mi grida contro, se tutti i suoi solchi piangono,

اگر زمینی که در آن کشت می‌کنم مرا متهم سازد به اینکه صاحبش را کشته‌ام و آن را تصاحب کرده‌ام تا از محصولش استفاده برم،

39 se ne ho mangiato il frutto senza pagarla, se ho fatto sospirare chi la coltivava,

40 che invece di grano mi nascano spine, invece d’orzo mi crescano zizzanie!” Qui finiscono i discorsi di Giobbe.

باشد که در آن زمین به جای گندم، خار و به عوض جو، علفهای هرز بروید. پایان سخنان ایوب.