< Giobbe 22 >

1 Allora Elifaz di Teman rispose e disse:
آنگاه الیفاز تیمانی پاسخ داد:
2 “Può l’uomo recar qualche vantaggio a Dio? No; il savio non reca vantaggio che a sé stesso.
آیا از انسان فایده‌ای به خدا می‌رسد؟ حتی از خردمندترین انسانها نیز فایده‌ای به او نمی‌رسد!
3 Se sei giusto, ne vien forse qualche diletto all’Onnipotente? Se sei integro nella tua condotta, ne ritrae egli un guadagno?
اگر تو عادل و درستکار باشی آیا نفع آن به خدای قادرمطلق می‌رسد؟
4 E’ forse per la paura che ha di te ch’egli ti castiga o vien teco in giudizio?
اگر تو خداترس باشی آیا او تو را مجازات می‌کند؟
5 La tua malvagità non è essa grande e le tue iniquità non sono esse infinite?
هرگز! مجازات تو برای شرارت و گناهان بی‌شماری است که در زندگی مرتکب شده‌ای!
6 Tu, per un nulla, prendevi pegno da’ tuoi fratelli, spogliavi delle lor vesti i mezzo ignudi.
از دوستانت که به تو مقروض بودند تمام لباسهایشان را گرو گرفتی و تمام دارایی آنها را تصاحب کردی.
7 Allo stanco non davi a bere dell’acqua, all’affamato rifiutavi del pane.
به تشنگان آب نداده‌ای و شکم گرسنگان را سیر نکرده‌ای،
8 La terra apparteneva al più forte, e l’uomo influente vi piantava la sua dimora.
هر چند تو آدم توانگر و ثروتمندی بودی و املاک زیادی داشتی.
9 Rimandavi a vuoto le vedove, e le braccia degli orfani eran spezzate.
بیوه‌زنان را دست خالی از پیش خود راندی و بازوی یتیمان را شکستی.
10 Ecco perché sei circondato di lacci, e spaventato da sùbiti terrori.
برای همین است که اکنون دچار دامها و ترسهای غیرمنتظره شده‌ای و ظلمت و امواج وحشت، تو را فرا گرفته‌اند.
11 O non vedi le tenebre che t’avvolgono e la piena d’acque che ti sommerge?
12 Iddio non è egli lassù ne’ cieli? Guarda lassù le stelle eccelse, come stanno in alto!
خدا بالاتر از آسمانها و بالاتر از بلندترین ستارگان است.
13 E tu dici: “Iddio che sa? Può egli giudicare attraverso il buio?
ولی تو می‌گویی: «خدا چگونه می‌تواند از پس ابرهای تیره، اعمال مرا مشاهده و داوری کند؟
14 Fitte nubi lo coprono e nulla vede; egli passeggia sulla vòlta de’ cieli”.
ابرها او را احاطه کرده‌اند و او نمی‌تواند ما را ببیند. او در آن بالا، بر گنبد آسمان حرکت می‌کند.»
15 Vuoi tu dunque seguir l’antica via per cui camminarono gli uomini iniqui,
آیا می‌خواهی به راهی بروی که گناهکاران در گذشته از آن پیروی کرده‌اند؟
16 che furon portati via prima del tempo, e il cui fondamento fu come un torrente che scorre?
همچون کسانی که اساس زندگیشان فرو ریخت و نابهنگام مردند؟
17 Essi dicevano a Dio: “Ritirati da noi!” e chiedevano che mai potesse far per loro l’Onnipotente.
زیرا به خدای قادر مطلق گفتند: «ای خدا از ما دور شو! تو چه کاری می‌توانی برای ما انجام دهی؟»
18 Eppure Iddio avea riempito le loro case di beni! Ah lungi da me il consiglio degli empi!
در حالی که خدا خانه‌هایشان را سرشار از برکت ساخته بود. بنابراین من خود را از راههای شریران دور نگه خواهم داشت.
19 I giusti, vedendo la loro ruina, ne gioiscono e l’innocente si fa beffe di loro:
درستکاران و بی‌گناهان هلاکت شریران را می‌بینند و شاد شده، می‌خندند و می‌گویند: «دشمنان ما از بین رفتند و اموالشان در آتش سوخت.»
20 “Vedete se non son distrutti gli avversari nostri! la loro abbondanza l’ha divorata il fuoco!”
21 Riconciliati dunque con Dio; avrai pace, e ti sarà resa la prosperità.
ای ایوب، از مخالفت با خدا دست بردار و با او صلح کن تا لطف او شامل حال تو شود.
22 Ricevi istruzioni dalla sua bocca, e riponi le sue parole nel tuo cuore.
دستورهای او را بشنو و آنها را در دل خود جای بده.
23 Se torni all’Onnipotente, se allontani l’iniquità dalle tue tende, sarai ristabilito.
اگر به سوی خدای قادرمطلق بازگشت نموده، تمام بدیها را از خانهٔ خود دور کنی، آنگاه زندگی تو همچون گذشته سروسامان خواهد گرفت.
24 Getta l’oro nella polvere e l’oro d’Ophir tra i ciottoli del fiume
اگر طمع را از خود دور کنی و طلای خود را دور بریزی،
25 e l’Onnipotente sarà il tuo oro, egli ti sarà come l’argento acquistato con fatica.
آنگاه خدای قادر مطلق خودش طلا و نقرهٔ خالص برای تو خواهد بود!
26 Allora farai dell’Onnipotente la tua delizia, e alzerai la faccia verso Dio.
به او اعتماد خواهی کرد و از وجود او لذت خواهی برد.
27 Lo pregherai, egli t’esaudirà, e tu scioglierai i voti che avrai fatto.
نزد او دعا خواهی نمود و او دعای تو را اجابت خواهد کرد و تو تمام نذرهایت را به جا خواهی آورد.
28 Quello che imprenderai, ti riuscirà; sul tuo cammino risplenderà la luce.
دست به هر کاری بزنی موفق خواهی شد و بر راههایت همیشه نور خواهد تابید.
29 Se ti abbassano, tu dirai: “In alto!” e Dio soccorrerà chi ha gli occhi a terra;
وقتی کسی به زیر کشیده می‌شود، تو می‌گویی: «بلندش کن!» و او افتاده را نجات می‌بخشد.
30 libererà anche chi non è innocente, ei sarà salvo per la purità delle tue mani”.
پس اگر فروتن شده، خود را از گناه پاکسازی او تو را خواهد رهانید.

< Giobbe 22 >