Giobbe 19

1 Allora Giobbe rispose e disse:

آنگاه ایوب پاسخ داد:

2 “Fino a quando affliggerete l’anima mia e mi tormenterete coi vostri discorsi?

تا به کی می‌خواهید عذابم بدهید و با سخنانتان مرا خرد کنید؟

3 Son già dieci volte che m’insultate, e non vi vergognate di malmenarmi.

پی‌درپی به من اهانت می‌کنید و از این رفتارتان شرم نمی‌کنید.

4 Dato pure ch’io abbia errato, il mio errore concerne me solo.

اگر من خطا کرده‌ام، خطای من چه صدمه‌ای به شما زده است؟

5 Ma se proprio volete insuperbire contro di me e rimproverarmi la vergogna in cui mi trovo,

شما خود را بهتر از من می‌پندارید و این مصیبت مرا نتیجهٔ گناه من می‌دانید،

6 allora sappiatelo: chi m’ha fatto torto e m’ha avvolto nelle sue reti è Dio.

در حالی که این خداست که مرا به چنین روزی انداخته و در دام خود گرفتار کرده است.

7 Ecco, io grido: “Violenza!” e nessuno risponde; imploro aiuto, ma non c’è giustizia!

فریاد برمی‌آورم و کمک می‌خواهم، اما هیچ‌کس صدایم را نمی‌شنود و کسی به فریادم نمی‌رسد.

8 Dio m’ha sbarrato la via e non posso passare, ha coperto di tenebre il mio cammino.

خدا راهم را سد کرده و روشنایی مرا به تاریکی مبدل نموده است.

9 M’ha spogliato della mia gloria, m’ha tolto dal capo la corona.

او عزت و فخر را از من گرفته

10 M’ha demolito a brano a brano, e io me ne vo! ha sradicata come un albero la mia speranza.

و از هر طرف مرا خرد کرده است. او مرا از پا درآورده و درخت امیدم را از ریشه برکنده است.

11 Ha acceso l’ira sua contro di me, e m’ha considerato come suo nemico.

خشم او علیه من شعله‌ور است و او مرا دشمن خود به حساب می‌آورد.

12 Le sue schiere son venute tutte insieme, si sono spianata la via fino a me, han posto il campo intorno alla mia tenda.

لشکریانش به پیش می‌تازد و بر ضد من سنگر می‌سازند، و گرداگردِ خیمه‌ام اردو می‌زنند.

13 Egli ha allontanato da me i miei fratelli, i miei conoscenti si son del tutto alienati da me.

برادرانم را از من دور کرده است، و آشنایانم بر ضد من برخاسته‌اند.

14 M’hanno abbandonato i miei parenti, gl’intimi miei m’hanno dimenticato.

بستگانم از من روگردانیده و همهٔ دوستانم مرا ترک گفته‌اند.

15 I miei domestici e le mie serve mi trattan da straniero; agli occhi loro io sono un estraneo.

اهل خانه و حتی خدمتکارانم با من مانند یک غریبه رفتار می‌کنند و من برای آنها بیگانه شده‌ام.

16 Chiamo il mio servo, e non risponde, devo supplicarlo con la mia bocca.

خدمتکارم را صدا می‌کنم، حتی به او التماس می‌نمایم، ولی او جوابم را نمی‌دهد.

17 Il mio fiato ripugna alla mia moglie, faccio pietà a chi nacque dal seno di mia madre.

نَفَسم برای زنم مشمئزکننده است، و برادرانم طاقت تحمل مرا ندارند.

18 Perfino i bimbi mi sprezzano; se cerco d’alzarmi mi scherniscono.

بچه‌های کوچک هم مرا خوار می‌شمارند و وقتی مرا می‌بینند مسخره‌ام می‌کنند.

19 Tutti gli amici più stretti m’hanno in orrore, e quelli che amavo mi si son vòlti contro.

حتی نزدیکترین دوستانم از من منزجرند و آنانی که دوستشان می‌داشتم از من روگردان شده‌اند.

20 Le mie ossa stanno attaccate alla mia pelle, alla mia carne, non m’è rimasto che la pelle de’ denti.

از من پوست و استخوانی بیش نمانده است، به زحمت از چنگ مرگ گریخته‌ام.

21 Pietà, pietà di me, voi, miei amici! ché la man di Dio m’ha colpito.

آه ای دوستان، به من رحم کنید، زیرا دست خدا بر من سنگین شده است.

22 Perché perseguitarmi come fa Dio? Perché non siete mai sazi della mia carne?

چرا شما هم مثل خدا مرا عذاب می‌دهید؟ آیا از خوردن گوشت بدنم سیر نشده‌اید؟

23 Oh se le mie parole fossero scritte! se fossero consegnate in un libro!

ای کاش می‌توانستم درد دلم را با قلمی آهنین برای همیشه در دل سنگ بنویسم.

24 se con lo scalpello di ferro e col piombo fossero incise nella roccia per sempre!…

25 Ma io so che il mio Vindice vive, e che alla fine si leverà sulla polvere.

اما من می‌دانم که رهاننده‌ام زنده است و سرانجام بر زمین خواهد ایستاد؛

26 E quando, dopo la mia pelle, sarà distrutto questo corpo, senza la mia carne, vedrò Iddio.

و می‌دانم حتی بعد از اینکه بدن من هم بپوسد، خدا را خواهم دید!

27 Io lo vedrò a me favorevole; lo contempleranno gli occhi miei, non quelli d’un altro… il cuore, dalla brama, mi si strugge in seno!

من خود با این چشمانم او را خواهم دید! چه امید پرشکوهی!

28 Se voi dite: Come lo perseguiteremo, come troveremo in lui la causa prima dei suoi mali?

چطور جرات می‌کنید به آزار من ادامه دهید و بگویید: «مقصر خودش است»؟

29 Temete per voi stessi la spada, ché furiosi sono i castighi della spada affinché sappiate che v’è una giustizia”.

از شمشیر مجازات خدا بترسید و بدانید که او شما را داوری خواهد کرد.