< Giobbe 11 >

1 Allora Tsofar di Naama rispose e disse:
respondens autem Sophar Naamathites dixit
2 “Cotesta abbondanza di parole rimarrà ella senza risposta? Basterà egli esser loquace per aver ragione?
numquid qui multa loquitur non et audiet aut vir verbosus iustificabitur
3 Varranno le tue ciance a far tacere la gente? Farai tu il beffardo, senza che alcuno ti confonda?
tibi soli tacebunt homines et cum ceteros inriseris a nullo confutaberis
4 Tu dici a Dio: “Quel che sostengo è giusto, e io sono puro nel tuo cospetto”.
dixisti enim purus est sermo meus et mundus sum in conspectu tuo
5 Ma, oh se Iddio volesse parlare e aprir la bocca per risponderti
atque utinam Deus loqueretur tecum et aperiret labia sua tibi
6 e rivelarti i segreti della sua sapienza poiché infinita è la sua intelligenza vedresti allora come Iddio dimentichi parte della colpa tua.
ut ostenderet tibi secreta sapientiae et quod multiplex esset lex eius et intellegeres quod multo minora exigaris a Deo quam meretur iniquitas tua
7 Puoi tu scandagliare le profondità di Dio? arrivare a conoscere appieno l’Onnipotente?
forsitan vestigia Dei conprehendes et usque ad perfectum Omnipotentem repperies
8 Si tratta di cose più alte del cielo… e tu che faresti? di cose più profonde del soggiorno de’ morti… come le conosceresti? (Sheol h7585)
excelsior caelo est et quid facies profundior inferno et unde cognosces (Sheol h7585)
9 La lor misura è più lunga della terra, più larga del mare.
longior terrae mensura eius et latior mari
10 Se Dio passa, se incarcera, se chiama in giudizio, chi s’opporrà?
si subverterit omnia vel in unum coartaverit quis contradicet ei
11 Poich’egli conosce gli uomini perversi, scopre senza sforzo l’iniquità.
ipse enim novit hominum vanitatem et videns iniquitatem nonne considerat
12 Ma l’insensato diventerà savio, quando un puledro d’onàgro diventerà uomo.
vir vanus in superbiam erigitur et tamquam pullum onagri se liberum natum putat
13 Tu, però, se ben disponi il cuore, e protendi verso Dio le palme,
tu autem firmasti cor tuum et expandisti ad eum manus tuas
14 se allontani il male ch’è nelle tue mani, e non alberghi l’iniquità nelle tue tende,
si iniquitatem quod est in manu tua abstuleris a te et non manserit in tabernaculo tuo iniustitia
15 allora alzerai la fronte senza macchia, sarai incrollabile, e non avrai paura di nulla;
tum levare poteris faciem tuam absque macula et eris stabilis et non timebis
16 dimenticherai i tuoi affanni; te ne ricorderai come d’acqua passata;
miseriae quoque oblivisceris et quasi aquarum quae praeterierint recordaberis
17 la tua vita sorgerà più fulgida del meriggio, l’oscurità sarà come la luce del mattino.
et quasi meridianus fulgor consurget tibi ad vesperam et cum te consumptum putaveris orieris ut lucifer
18 Sarai fiducioso perché avrai speranza; ti guarderai bene attorno e ti coricherai sicuro.
et habebis fiduciam proposita tibi spe et defossus securus dormies
19 Ti metterai a giacere e niuno ti spaventerà; e molti cercheranno il tuo favore.
requiesces et non erit qui te exterreat et deprecabuntur faciem tuam plurimi
20 Ma gli occhi degli empi verranno meno; non vi sarà più rifugio per loro, e non avranno altra speranza che di esalar l’anima”.
oculi autem impiorum deficient et effugium peribit ab eis et spes eorum abominatio animae

< Giobbe 11 >