Ebrei 6
1 Perciò, lasciando l’insegnamento elementare intorno a Cristo, tendiamo a quello perfetto, e non stiamo a porre di nuovo il fondamento del ravvedimento dalle opere morte e della fede in Dio,
വയം മൃതിജനകകർമ്മഭ്യോ മനഃപരാവർത്തനമ് ഈശ്വരേ വിശ്വാസോ മജ്ജനശിക്ഷണം ഹസ്താർപണം മൃതലോകാനാമ് ഉത്ഥാനമ്
2 della dottrina dei battesimi e della imposizione delle mani, della risurrezione de’ morti e del giudizio eterno. (aiōnios g166)
അനന്തകാലസ്ഥായിവിചാരാജ്ഞാ ചൈതൈഃ പുനർഭിത്തിമൂലം ന സ്ഥാപയന്തഃ ഖ്രീഷ്ടവിഷയകം പ്രഥമോപദേശം പശ്ചാത്കൃത്യ സിദ്ധിം യാവദ് അഗ്രസരാ ഭവാമ| (aiōnios g166)
3 E così faremo, se pur Dio lo permette.
ഈശ്വരസ്യാനുമത്യാ ച തദ് അസ്മാഭിഃ കാരിഷ്യതേ|
4 Perché quelli che sono stati una volta illuminati e hanno gustato il dono celeste e sono stati fatti partecipi dello Spirito Santo
യ ഏകകൃത്വോ ദീപ്തിമയാ ഭൂത്വാ സ്വർഗീയവരരസമ് ആസ്വദിതവന്തഃ പവിത്രസ്യാത്മനോഽംശിനോ ജാതാ
ഈശ്വരസ്യ സുവാക്യം ഭാവികാലസ്യ ശക്തിഞ്ചാസ്വദിതവന്തശ്ച തേ ഭ്രഷ്ട്വാ യദി (aiōn g165)
6 se cadono, è impossibile rinnovarli da capo a ravvedimento, poiché crocifiggono di nuovo per conto loro il Figliuol di Dio, e lo espongono ad infamia.
സ്വമനോഭിരീശ്വരസ്യ പുത്രം പുനഃ ക്രുശേ ഘ്നന്തി ലജ്ജാസ്പദം കുർവ്വതേ ച തർഹി മനഃപരാവർത്തനായ പുനസ്താൻ നവീനീകർത്തും കോഽപി ന ശക്നോതി|
7 Infatti, la terra che beve la pioggia che viene spesse volte su lei, e produce erbe utili a quelli per i quali è coltivata, riceve benedizione da Dio;
യതോ യാ ഭൂമിഃ സ്വോപരി ഭൂയഃ പതിതം വൃഷ്ടിം പിവതീ തത്ഫലാധികാരിണാം നിമിത്തമ് ഇഷ്ടാനി ശാകാദീന്യുത്പാദയതി സാ ഈശ്വരാദ് ആശിഷം പ്രാപ്താ|
8 ma se porta spine e triboli, è riprovata e vicina ad esser maledetta; e la sua fine è d’esser arsa.
കിന്തു യാ ഭൂമി ർഗോക്ഷുരകണ്ടകവൃക്ഷാൻ ഉത്പാദയതി സാ ന ഗ്രാഹ്യാ ശാപാർഹാ ച ശേഷേ തസ്യാ ദാഹോ ഭവിഷ്യതി|
9 Peraltro, diletti, quantunque parliamo così, siamo persuasi, riguardo a voi, di cose migliori e attinenti alla salvezza;
ഹേ പ്രിയതമാഃ, യദ്യപി വയമ് ഏതാദൃശം വാക്യം ഭാഷാമഹേ തഥാപി യൂയം തത ഉത്കൃഷ്ടാഃ പരിത്രാണപഥസ്യ പഥികാശ്ചാധ്വ ഇതി വിശ്വസാമഃ|
10 poiché Dio non è ingiusto da dimenticare l’opera vostra e l’amore che avete mostrato verso il suo nome coi servizi che avete reso e che rendete tuttora ai santi.
യതോ യുഷ്മാഭിഃ പവിത്രലോകാനാം യ ഉപകാരോ ഽകാരി ക്രിയതേ ച തേനേശ്വരസ്യ നാമ്നേ പ്രകാശിതം പ്രേമ ശ്രമഞ്ച വിസ്മർത്തുമ് ഈശ്വരോഽന്യായകാരീ ന ഭവതി|
11 Ma desideriamo che ciascun di voi dimostri fino alla fine il medesimo zelo per giungere alla pienezza della speranza,
അപരം യുഷ്മാകമ് ഏകൈകോ ജനോ യത് പ്രത്യാശാപൂരണാർഥം ശേഷം യാവത് തമേവ യത്നം പ്രകാശയേദിത്യഹമ് ഇച്ഛാമി|
12 onde non diventiate indolenti ma siate imitatori di quelli che per fede e pazienza eredano le promesse.
അതഃ ശിഥിലാ ന ഭവത കിന്തു യേ വിശ്വാസേന സഹിഷ്ണുതയാ ച പ്രതിജ്ഞാനാം ഫലാധികാരിണോ ജാതാസ്തേഷാമ് അനുഗാമിനോ ഭവത|
13 Poiché, quando Iddio fece la promessa ad Abramo, siccome non potea giurare per alcuno maggiore di lui, giurò per se stesso,
ഈശ്വരോ യദാ ഇബ്രാഹീമേ പ്രത്യജാനാത് തദാ ശ്രേഷ്ഠസ്യ കസ്യാപ്യപരസ്യ നാമ്നാ ശപഥം കർത്തും നാശക്നോത്, അതോ ഹേതോഃ സ്വനാമ്നാ ശപഥം കൃത്വാ തേനോക്തം യഥാ,
14 dicendo: Certo, ti benedirò e ti moltiplicherò grandemente.
"സത്യമ് അഹം ത്വാമ് ആശിഷം ഗദിഷ്യാമി തവാന്വയം വർദ്ധയിഷ്യാമി ച| "
15 E così, avendo aspettato con pazienza, Abramo ottenne la promessa.
അനേന പ്രകാരേണ സ സഹിഷ്ണുതാം വിധായ തസ്യാഃ പ്രത്യാശായാഃ ഫലം ലബ്ധവാൻ|
16 Perché gli uomini giurano per qualcuno maggiore di loro; e per essi il giuramento è la conferma che pone fine ad ogni contestazione.
അഥ മാനവാഃ ശ്രേഷ്ഠസ്യ കസ്യചിത് നാമ്നാ ശപന്തേ, ശപഥശ്ച പ്രമാണാർഥം തേഷാം സർവ്വവിവാദാന്തകോ ഭവതി|
17 Così, volendo Iddio mostrare vie meglio agli eredi della promessa la immutabilità del suo consiglio, intervenne con un giuramento,
ഇത്യസ്മിൻ ഈശ്വരഃ പ്രതിജ്ഞായാഃ ഫലാധികാരിണഃ സ്വീയമന്ത്രണായാ അമോഘതാം ബാഹുല്യതോ ദർശയിതുമിച്ഛൻ ശപഥേന സ്വപ്രതിജ്ഞാം സ്ഥിരീകൃതവാൻ|
18 affinché, mediante due cose immutabili, nelle quali è impossibile che Dio abbia mentito, troviamo una potente consolazione noi, che abbiam cercato il nostro rifugio nell’afferrar saldamente la speranza che ci era posta dinanzi,
അതഏവ യസ്മിൻ അനൃതകഥനമ് ഈശ്വരസ്യ ന സാധ്യം താദൃശേനാചലേന വിഷയദ്വയേന സമ്മുഖസ്ഥരക്ഷാസ്ഥലസ്യ പ്രാപ്തയേ പലായിതാനാമ് അസ്മാകം സുദൃഢാ സാന്ത്വനാ ജായതേ|
19 la quale noi teniamo qual àncora dell’anima, sicura e ferma e penetrante di là dalla cortina,
സാ പ്രത്യാശാസ്മാകം മനോനൗകായാ അചലോ ലങ്ഗരോ ഭൂത്വാ വിച്ഛേദകവസ്ത്രസ്യാഭ്യന്തരം പ്രവിഷ്ടാ|
