Galati 2

1 Poi, passati quattordici anni, salii di nuovo a Gerusalemme con Barnaba, prendendo anche Tito con me.

അനന്തരം ചതുർദശസു വത്സരേഷു ഗതേഷ്വഹം ബർണബ്ബാ സഹ യിരൂശാലമനഗരം പുനരഗച്ഛം, തദാനോം തീതമപി സ്വസങ്ഗിനമ് അകരവം|

2 E vi salii in seguito ad una rivelazione, ed esposi loro l’Evangelo che io predico fra i Gentili, ma lo esposi privatamente ai più ragguardevoli, onde io non corressi o non avessi corso in vano.

തത്കാലേഽഹമ് ഈശ്വരദർശനാദ് യാത്രാമ് അകരവം മയാ യഃ പരിശ്രമോഽകാരി കാരിഷ്യതേ വാ സ യന്നിഷ്ഫലോ ന ഭവേത് തദർഥം ഭിന്നജാതീയാനാം മധ്യേ മയാ ഘോഷ്യമാണഃ സുസംവാദസ്തത്രത്യേഭ്യോ ലോകേഭ്യോ വിശേഷതോ മാന്യേഭ്യോ നരേഭ്യോ മയാ ന്യവേദ്യത|

3 Ma neppur Tito, che era con me, ed era greco, fu costretto a farsi circoncidere;

തതോ മമ സഹചരസ്തീതോ യദ്യപി യൂനാനീയ ആസീത് തഥാപി തസ്യ ത്വക്ഛേദോഽപ്യാവശ്യകോ ന ബഭൂവ|

4 e questo a cagione dei falsi fratelli, introdottisi di soppiatto, i quali s’erano insinuati fra noi per spiare la libertà che abbiamo in Cristo Gesù, col fine di ridurci in servitù.

യതശ്ഛലേനാഗതാ അസ്മാൻ ദാസാൻ കർത്തുമ് ഇച്ഛവഃ കതിപയാ ഭാക്തഭ്രാതരഃ ഖ്രീഷ്ടേന യീശുനാസ്മഭ്യം ദത്തം സ്വാതന്ത്ര്യമ് അനുസന്ധാതും ചാരാ ഇവ സമാജം പ്രാവിശൻ|

5 Alle imposizioni di costoro noi non cedemmo neppur per un momento, affinché la verità del Vangelo rimanesse ferma tra voi.

അതഃ പ്രകൃതേ സുസംവാദേ യുഷ്മാകമ് അധികാരോ യത് തിഷ്ഠേത് തദർഥം വയം ദണ്ഡൈകമപി യാവദ് ആജ്ഞാഗ്രഹണേന തേഷാം വശ്യാ നാഭവാമ|

6 Ma quelli che godono di particolare considerazione (quali già siano stati a me non importa; Iddio non ha riguardi personali), quelli, dico, che godono maggior considerazione non m’imposero nulla di più;

പരന്തു യേ ലോകാ മാന്യാസ്തേ യേ കേചിദ് ഭവേയുസ്താനഹം ന ഗണയാമി യത ഈശ്വരഃ കസ്യാപി മാനവസ്യ പക്ഷപാതം ന കരോതി, യേ ച മാന്യാസ്തേ മാം കിമപി നവീനം നാജ്ഞാപയൻ|

7 anzi, quando videro che a me era stata affidata la evangelizzazione degli incirconcisi, come a Pietro quella de’ circoncisi

കിന്തു ഛിന്നത്വചാം മധ്യേ സുസംവാദപ്രചാരണസ്യ ഭാരഃ പിതരി യഥാ സമർപിതസ്തഥൈവാച്ഛിന്നത്വചാം മധ്യേ സുസംവാദപ്രചാരണസ്യ ഭാരോ മയി സമർപിത ഇതി തൈ ർബുബുധേ|

8 (poiché Colui che avea operato in Pietro per farlo apostolo della circoncisione aveva anche operato in me per farmi apostolo dei Gentili),

യതശ്ഛിന്നത്വചാം മധ്യേ പ്രേരിതത്വകർമ്മണേ യസ്യ യാ ശക്തിഃ പിതരമാശ്രിതവതീ തസ്യൈവ സാ ശക്തി ർഭിന്നജാതീയാനാം മധ്യേ തസ്മൈ കർമ്മണേ മാമപ്യാശ്രിതവതീ|

9 e quando conobbero la grazia che m’era stata accordata, Giacomo e Cefa e Giovanni, che son reputati colonne, dettero a me ed a Barnaba la mano d’associazione perché noi andassimo ai Gentili, ed essi ai circoncisi;

അതോ മഹ്യം ദത്തമ് അനുഗ്രഹം പ്രതിജ്ഞായ സ്തമ്ഭാ ഇവ ഗണിതാ യേ യാകൂബ് കൈഫാ യോഹൻ ചൈതേ സഹായതാസൂചകം ദക്ഷിണഹസ്തഗ്രഹംണ വിധായ മാം ബർണബ്ബാഞ്ച ജഗദുഃ, യുവാം ഭിന്നജാതീയാനാം സന്നിധിം ഗച്ഛതം വയം ഛിന്നത്വചാ സന്നിധിം ഗച്ഛാമഃ,

10 soltanto ci raccomandarono di ricordarci dei poveri; e questo mi sono studiato di farlo.

കേവലം ദരിദ്രാ യുവാഭ്യാം സ്മരണീയാ ഇതി| അതസ്തദേവ കർത്തുമ് അഹം യതേ സ്മ|

11 Ma quando Cefa fu venuto ad Antiochia, io gli resistei in faccia perch’egli era da condannare.

അപരമ് ആന്തിയഖിയാനഗരം പിതര ആഗതേഽഹം തസ്യ ദോഷിത്വാത് സമക്ഷം തമ് അഭർത്സയം|

12 Difatti, prima che fossero venuti certuni provenienti da Giacomo, egli mangiava coi Gentili; ma quando costoro furono arrivati, egli prese a ritrarsi e a separarsi per timor di quelli della circoncisione.

യതഃ സ പൂർവ്വമ് അന്യജാതീയൈഃ സാർദ്ധമ് ആഹാരമകരോത് തതഃ പരം യാകൂബഃ സമീപാത് കതിപയജനേഷ്വാഗതേഷു സ ഛിന്നത്വങ്മനുഷ്യേഭ്യോ ഭയേന നിവൃത്യ പൃഥഗ് അഭവത്|

13 E gli altri Giudei si misero a simulare anch’essi con lui; talché perfino Barnaba fu trascinato dalla loro simulazione.

തതോഽപരേ സർവ്വേ യിഹൂദിനോഽപി തേന സാർദ്ധം കപടാചാരമ് അകുർവ്വൻ ബർണബ്ബാ അപി തേഷാം കാപട്യേന വിപഥഗാമ്യഭവത്|

14 Ma quando vidi che non procedevano con dirittura rispetto alla verità del Vangelo, io dissi a Cefa in presenza di tutti: se tu, che sei Giudeo, vivi alla Gentile e non alla giudaica, come mai costringi i Gentili a giudaizzare?

തതസ്തേ പ്രകൃതസുസംവാദരൂപേ സരലപഥേ ന ചരന്തീതി ദൃഷ്ട്വാഹം സർവ്വേഷാം സാക്ഷാത് പിതരമ് ഉക്തവാൻ ത്വം യിഹൂദീ സൻ യദി യിഹൂദിമതം വിഹായ ഭിന്നജാതീയ ഇവാചരസി തർഹി യിഹൂദിമതാചരണായ ഭിന്നജാതീയാൻ കുതഃ പ്രവർത്തയസി?

15 Noi che siam Giudei di nascita e non peccatori di fra i Gentili,

ആവാം ജന്മനാ യിഹൂദിനൗ ഭവാവോ ഭിന്നജാതീയൗ പാപിനൗ ന ഭവാവഃ

16 avendo pur nondimeno riconosciuto che l’uomo non è giustificato per le opere della legge ma lo è soltanto per mezzo della fede in Cristo Gesù, abbiamo anche noi creduto in Cristo Gesù affin d’esser giustificati per la fede in Cristo e non per le opere della legge, poiché per le opere della legge nessuna carne sarà giustificata.

കിന്തു വ്യവസ്ഥാപാലനേന മനുഷ്യഃ സപുണ്യോ ന ഭവതി കേവലം യീശൗ ഖ്രീഷ്ടേ യോ വിശ്വാസസ്തേനൈവ സപുണ്യോ ഭവതീതി ബുദ്ധ്വാവാമപി വ്യവസ്ഥാപാലനം വിനാ കേവലം ഖ്രീഷ്ടേ വിശ്വാസേന പുണ്യപ്രാപ്തയേ ഖ്രീഷ്ടേ യീശൗ വ്യശ്വസിവ യതോ വ്യവസ്ഥാപാലനേന കോഽപി മാനവഃ പുണ്യം പ്രാപ്തും ന ശക്നോതി|

17 Ma se nel cercare d’esser giustificati in Cristo, siamo anche noi trovati peccatori, Cristo è Egli un ministro di peccato? Così non sia.

പരന്തു യീശുനാ പുണ്യപ്രാപ്തയേ യതമാനാവപ്യാവാം യദി പാപിനൗ ഭവാവസ്തർഹി കിം വക്തവ്യം? ഖ്രീഷ്ടഃ പാപസ്യ പരിചാരക ഇതി? തന്ന ഭവതു|

18 Perché se io riedifico le cose che ho distrutte, mi dimostro trasgressore.

മയാ യദ് ഭഗ്നം തദ് യദി മയാ പുനർനിർമ്മീയതേ തർഹി മയൈവാത്മദോഷഃ പ്രകാശ്യതേ|

19 Poiché per mezzo della legge io sono morto alla legge per vivere a Dio.

അഹം യദ് ഈശ്വരായ ജീവാമി തദർഥം വ്യവസ്ഥയാ വ്യവസ്ഥായൈ അമ്രിയേ|

20 Sono stato crocifisso con Cristo, e non son più io che vivo, ma è Cristo che vive in me; e la vita che vivo ora nella carne, la vivo nella fede nel Figliuol di Dio il quale m’ha amato, e ha dato se stesso per me.

ഖ്രീഷ്ടേന സാർദ്ധം ക്രുശേ ഹതോഽസ്മി തഥാപി ജീവാമി കിന്ത്വഹം ജീവാമീതി നഹി ഖ്രീഷ്ട ഏവ മദന്ത ർജീവതി| സാമ്പ്രതം സശരീരേണ മയാ യജ്ജീവിതം ധാര്യ്യതേ തത് മമ ദയാകാരിണി മദർഥം സ്വീയപ്രാണത്യാഗിനി ചേശ്വരപുത്രേ വിശ്വസതാ മയാ ധാര്യ്യതേ|

21 Io non annullo la grazia di Dio; perché se la giustizia si ottiene per mezzo della legge, Cristo è dunque morto inutilmente.

അഹമീശ്വരസ്യാനുഗ്രഹം നാവജാനാമി യസ്മാദ് വ്യവസ്ഥയാ യദി പുണ്യം ഭവതി തർഹി ഖ്രീഷ്ടോ നിരർഥകമമ്രിയത|