Ezechiele 26
1 E avvenne, l’anno undecimo, il primo giorno del mese, che la parola dell’Eterno mi fu rivolta in questi termini:
Ын анул ал унспрезечеля, ын зиуа ынтый а луний, Кувынтул Домнулуй мь-а ворбит астфел:
2 “Figliuol d’uomo, poiché Tiro ha detto di Gerusalemme: Ah! Ah! è infranta colei ch’era la porta dei popoli! La gente si volge verso di me! Io mi riempirò di lei ch’è deserta!
„Фиул омулуй, пентру кэ Тирул а зис деспре Иерусалим: ‘Ха! Ха! Есте здробитэ поарта попоарелор! Ши се ынтоарче ла мине! Мэ вой ымбогэци, кэч ел а рэмас пустиу!’,
3 perciò così parla il Signore, l’Eterno: Eccomi contro di te, o Tiro! Io farò salire contro di te molti popoli, come il mare fa salire le proprie onde.
де ачея аша ворбеште Домнул Думнезеу: ‘Ятэ кэ ам неказ пе тине, Тируле, ши вой адуче ымпотрива та мулте нямурь, кум ышь ридикэ маря валуриле!
4 Ed essi distruggeranno le mura di Tiro, e abbatteranno le sue torri: io spazzerò via di su lei la sua polvere, e farò di lei una roccia nuda.
Еле вор дэрыма зидуриле Тирулуй, ый вор сурпа турнуриле, ый вой рэзуи ши цэрына ши о вой фаче о стынкэ гоалэ.
5 Ella sarà, in mezzo al mare, un luogo da stender le reti, poiché son io quegli che ho parlato, dice il Signore, l’Eterno; ella sarà abbandonata al saccheggio delle nazioni;
Ва рэмыне ын маре ка ун лок унде се вор ынтинде мреже де принс пеште; Еу ам ворбит’, зиче Домнул Думнезеу. ‘Ва фи прада нямурилор!
6 e le sue figliuole che sono nei campi saranno uccise dalla spada, e quei di Tiro sapranno che io sono l’Eterno.
Четэциле дин цинутул луй вор фи трекуте прин сабие. Ши вор шти астфел кэ Еу сунт Домнул.’
7 Poiché così dice il Signore, l’Eterno: Ecco, io fo venire dal settentrione contro Tiro, Nebucadnetsar, re di Babilonia, il re dei re, con de’ cavalli, con de’ carri e con de’ cavalieri, e una gran folla di gente.
Кэч аша ворбеште Домнул Думнезеу: ‘Ятэ кэ адук де ла мязэноапте ымпотрива Тирулуй пе Небукаднецар, ымпэратул Бабилонулуй, ымпэратул тутурор ымпэрацилор, ку кай, каре, кэлэрець ши ку о маре мулциме де попоаре.
8 Egli ucciderà con la spada le tue figliuole che sono nei campi, farà contro di te delle torri, innalzerà contro di te de’ bastioni, leverà contro di te le targhe;
Ел ва нимичи ку сабия четэциле дин цинутул тэу; ва фаче шанцурь де апэраре ымпотрива та, ва ридика ынтэритурь ши ва ридика скутул ымпотрива та.
9 dirigerà contro le tue mura i suoi arieti, e coi suoi picconi abbatterà le tue torri.
Ва ындрепта ловитуриле бербечилор сэй ымпотрива зидурилор тале ши ыць ва сурпа турнуриле ку машиниле луй.
10 La moltitudine de’ suoi cavalli sarà tale che la polvere sollevata da loro ti coprirà; lo strepito de’ suoi cavalieri, delle sue ruote e de’ suoi carri, farà tremare le tue mura, quand’egli entrerà per le tue porte, come s’entra in una città dove s’è aperta una breccia.
Мулцимя каилор луй те ва акопери де праф, зидуриле тале се вор кутремура де вуетул кэлэрецилор, роцилор ши карелор кынд ва интра Небукаднецар пе порциле тале кум се интрэ ынтр-о четате кучеритэ;
11 Con gli zoccoli de’ suoi cavalli egli calpesterà tutte le tue strade; ucciderà il tuo popolo con la spada, e le colonne in cui riponi la tua forza cadranno a terra.
ва кэлка тоате улицеле тале ку копителе каилор луй ши-ць ва учиде попорул ку сабия, ши стылпий мындрией тале вор кэдя ла пэмынт.
12 Essi faran lor bottino delle tue ricchezze, saccheggeranno le tue mercanzie; abbatteranno le tue mura, distruggeranno le tue case deliziose, e getteranno in mezzo alle acque le tue pietre, il tuo legname, la tua polvere.
Ыць вор ридика богэцииле, ыць вор прэда мэрфуриле, ыць вор сурпа зидуриле, ыць вор дэрыма каселе тале челе плэкуте ши вор арунка ын апе петреле, лемнеле ши цэрына та.
13 Io farò cessare il rumore de’ tuoi canti, e il suono delle tue arpe non s’udrà più.
Вой фаче сэ ынчетезе астфел гласул кынтечелор тале ши ну се ва май аузи сунетул харпелор тале.
14 E ti ridurrò ad essere una roccia nuda; tu sarai un luogo da stendervi le reti; tu non sarai più riedificata, perché io, l’Eterno, son quegli che ho parlato, dice il Signore, l’Eterno.
Те вой фаче о стынкэ гоалэ; вей фи ка ун лок ын маре унде се вор ынтинде мреже де принс пештий ши ну вей май фи зидит ла лок. Кэч Еу, Домнул, ам ворбит’, зиче Домнул Думнезеу.
15 Così parla il Signore, l’Eterno, a Tiro: Sì, al rumore della tua caduta, al gemito dei feriti a morte, al massacro che si farà in mezzo a te, tremeranno le isole.
Аша ворбеште Домнул Думнезеу деспре Тир: ‘Се вор кутремура остроавеле де вуетул кэдерий тале, де ӂеметеле рэницилор ши де мэчелул дин мижлокул тэу.
16 Tutti i principi del mare scenderanno dai loro troni, si torranno i loro manti, deporranno le loro vesti ricamate; s’avvolgeranno nello spavento, si sederanno per terra, tremeranno ad ogni istante, saranno costernati per via di te.
Тоць воевозий мэрий се дау жос де пе скаунеле лор де домние, ышь скот манталеле ши ышь ляпэдэ хайнеле кусуте ла гергеф; се ынвелеск ын спаймэ ши стау пе пэмынт; ынтруна тремурэ де гроазэ ши стау ынмэрмуриць дин причина та.
17 E prenderanno a fare su di te un lamento, e ti diranno: Come mai sei distrutta, tu che eri abitata da gente di mare, la città famosa, ch’eri così potente in mare, tu che al pari dei tuoi abitanti incutevi terrore a tutti gli abitanti della terra!
Ей фак о кынтаре де жале асупра та ши-ць зик: «Вай, кум ай фост нимичит ту, каре ерай локуит де чей че стрэбат мэриле, четате веститэ, каре ерай путерникэ пе маре! Кум а фост нимичитэ четатя ачаста ку локуиторий ей, каре бэгау гроаза ын тоць чей димпрежур!
18 Ora le isole tremeranno il giorno della tua caduta, le isole del mare saranno spaventate per la tua fine.
Акум тремурэ остроавеле ын зиуа кэдерий тале, стау ынгрозите остроавеле мэрий де сфыршитул тэу.»’
19 Poiché così parla il Signore, l’Eterno: Quando farò di te una città desolata come le città che non han più abitanti, quando farò salire su di te l’abisso e le grandi acque ti copriranno,
Кэч аша ворбеште Домнул Думнезеу: ‘Кынд те вой префаче ынтр-о четате пустие, ка четэциле каре н-ау локуиторь, кынд вой ридика ымпотрива та адынкул ши кынд те вор акопери апеле челе марь,
20 allora ti trarrò giù, con quelli che scendon nella fossa, fra il popolo d’un tempo, ti farò dimorare nelle profondità della terra, nelle solitudini eterne, con quelli che scendon nella fossa, perché tu non sia più abitata; mentre rimetterò lo splendore sulla terra dei viventi.
те вой коборы ымпреунэ ку чей че се кобоарэ ын гроапэ, ла попорул де одиниоарэ, ши те вой ашеза ын адынчимиле пэмынтулуй, ын сингурэтэць вешниче, лынгэ чей че с-ау коборыт ын гроапэ, ка сэ ну май фий локуитэ ши сэ ну те май сколь ын цара челор вий.
21 Io ti ridurrò uno spavento, e non sarai più; ti si cercherà ma non ti si troverà mai più, dice il Signore, l’Eterno”.
Те вой нимичи ку десэвыршире, ши ну вей май фи; те вор кэута, ши ну те вор май гэси ничодатэ’, зиче Домнул Думнезеу.”
