Atti 1
1 Nel mio primo libro, o Teofilo, parlai di tutto quel che Gesù prese e a fare e ad insegnare,
ಹೇ ಥಿಯಫಿಲ, ಯೀಶುಃ ಸ್ವಮನೋನೀತಾನ್ ಪ್ರೇರಿತಾನ್ ಪವಿತ್ರೇಣಾತ್ಮನಾ ಸಮಾದಿಶ್ಯ ಯಸ್ಮಿನ್ ದಿನೇ ಸ್ವರ್ಗಮಾರೋಹತ್ ಯಾಂ ಯಾಂ ಕ್ರಿಯಾಮಕರೋತ್ ಯದ್ಯದ್ ಉಪಾದಿಶಚ್ಚ ತಾನಿ ಸರ್ವ್ವಾಣಿ ಪೂರ್ವ್ವಂ ಮಯಾ ಲಿಖಿತಾನಿ|
2 fino al giorno che fu assunto in cielo, dopo aver dato per lo Spirito Santo dei comandamenti agli apostoli che avea scelto.
ಸ ಸ್ವನಿಧನದುಃಖಭೋಗಾತ್ ಪರಮ್ ಅನೇಕಪ್ರತ್ಯಯಕ್ಷಪ್ರಮಾಣೌಃ ಸ್ವಂ ಸಜೀವಂ ದರ್ಶಯಿತ್ವಾ
3 Ai quali anche, dopo ch’ebbe sofferto, si presentò vivente con molte prove, facendosi veder da loro per quaranta giorni, e ragionando delle cose relative al regno di Dio.
ಚತ್ವಾರಿಂಶದ್ದಿನಾನಿ ಯಾವತ್ ತೇಭ್ಯಃ ಪ್ರೇರಿತೇಭ್ಯೋ ದರ್ಶನಂ ದತ್ತ್ವೇಶ್ವರೀಯರಾಜ್ಯಸ್ಯ ವರ್ಣನಮ ಅಕರೋತ್|
4 E trovandosi con essi, ordinò loro di non dipartirsi da Gerusalemme, ma di aspettarvi il compimento della promessa del Padre, la quale, egli disse, avete udita da me.
ಅನನ್ತರಂ ತೇಷಾಂ ಸಭಾಂ ಕೃತ್ವಾ ಇತ್ಯಾಜ್ಞಾಪಯತ್, ಯೂಯಂ ಯಿರೂಶಾಲಮೋಽನ್ಯತ್ರ ಗಮನಮಕೃತ್ವಾ ಯಸ್ತಿನ್ ಪಿತ್ರಾಙ್ಗೀಕೃತೇ ಮಮ ವದನಾತ್ ಕಥಾ ಅಶೃಣುತ ತತ್ಪ್ರಾಪ್ತಿಮ್ ಅಪೇಕ್ಷ್ಯ ತಿಷ್ಠತ|
5 Poiché Giovanni battezzò sì con acqua, ma voi sarete battezzati con lo Spirito Santo fra non molti giorni.
ಯೋಹನ್ ಜಲೇ ಮಜ್ಜಿತಾವಾನ್ ಕಿನ್ತ್ವಲ್ಪದಿನಮಧ್ಯೇ ಯೂಯಂ ಪವಿತ್ರ ಆತ್ಮನಿ ಮಜ್ಜಿತಾ ಭವಿಷ್ಯಥ|
6 Quelli dunque che erano raunati, gli domandarono: Signore, è egli in questo tempo che ristabilirai il regno ad Israele?
ಪಶ್ಚಾತ್ ತೇ ಸರ್ವ್ವೇ ಮಿಲಿತ್ವಾ ತಮ್ ಅಪೃಚ್ಛನ್ ಹೇ ಪ್ರಭೋ ಭವಾನ್ ಕಿಮಿದಾನೀಂ ಪುನರಪಿ ರಾಜ್ಯಮ್ ಇಸ್ರಾಯೇಲೀಯಲೋಕಾನಾಂ ಕರೇಷು ಸಮರ್ಪಯಿಷ್ಯತಿ?
7 Egli rispose loro: Non sta a voi di sapere i tempi o i momenti che il Padre ha riserbato alla sua propria autorità.
ತತಃ ಸೋವದತ್ ಯಾನ್ ಸರ್ವ್ವಾನ್ ಕಾಲಾನ್ ಸಮಯಾಂಶ್ಚ ಪಿತಾ ಸ್ವವಶೇಽಸ್ಥಾಪಯತ್ ತಾನ್ ಜ್ಞಾತೃಂ ಯುಷ್ಮಾಕಮ್ ಅಧಿಕಾರೋ ನ ಜಾಯತೇ|
8 Ma voi riceverete potenza quando lo Spirito Santo verrà su voi, e mi sarete testimoni e in Gerusalemme, e in tutta la Giudea e Samaria, e fino all’estremità della terra.
ಕಿನ್ತು ಯುಷ್ಮಾಸು ಪವಿತ್ರಸ್ಯಾತ್ಮನ ಆವಿರ್ಭಾವೇ ಸತಿ ಯೂಯಂ ಶಕ್ತಿಂ ಪ್ರಾಪ್ಯ ಯಿರೂಶಾಲಮಿ ಸಮಸ್ತಯಿಹೂದಾಶೋಮಿರೋಣದೇಶಯೋಃ ಪೃಥಿವ್ಯಾಃ ಸೀಮಾಂ ಯಾವದ್ ಯಾವನ್ತೋ ದೇಶಾಸ್ತೇಷು ಯರ್ವ್ವೇಷು ಚ ಮಯಿ ಸಾಕ್ಷ್ಯಂ ದಾಸ್ಯಥ|
9 E dette queste cose, mentr’essi guardavano, fu elevato; e una nuvola, accogliendolo, lo tolse d’innanzi agli occhi loro.
ಇತಿ ವಾಕ್ಯಮುಕ್ತ್ವಾ ಸ ತೇಷಾಂ ಸಮಕ್ಷಂ ಸ್ವರ್ಗಂ ನೀತೋಽಭವತ್, ತತೋ ಮೇಘಮಾರುಹ್ಯ ತೇಷಾಂ ದೃಷ್ಟೇರಗೋಚರೋಽಭವತ್|
10 E come essi aveano gli occhi fissi in cielo, mentr’egli se ne andava, ecco che due uomini in vesti bianche si presentaron loro e dissero:
ಯಸ್ಮಿನ್ ಸಮಯೇ ತೇ ವಿಹಾಯಸಂ ಪ್ರತ್ಯನನ್ಯದೃಷ್ಟ್ಯಾ ತಸ್ಯ ತಾದೃಶಮ್ ಊರ್ದ್ವ್ವಗಮನಮ್ ಅಪಶ್ಯನ್ ತಸ್ಮಿನ್ನೇವ ಸಮಯೇ ಶುಕ್ಲವಸ್ತ್ರೌ ದ್ವೌ ಜನೌ ತೇಷಾಂ ಸನ್ನಿಧೌ ದಣ್ಡಾಯಮಾನೌ ಕಥಿತವನ್ತೌ,
11 Uomini Galilei, perché state a guardare verso il cielo? Questo Gesù che è stato tolto da voi ed assunto in cielo, verrà nella medesima maniera che l’avete veduto andare in cielo.
ಹೇ ಗಾಲೀಲೀಯಲೋಕಾ ಯೂಯಂ ಕಿಮರ್ಥಂ ಗಗಣಂ ಪ್ರತಿ ನಿರೀಕ್ಷ್ಯ ದಣ್ಡಾಯಮಾನಾಸ್ತಿಷ್ಠಥ? ಯುಷ್ಮಾಕಂ ಸಮೀಪಾತ್ ಸ್ವರ್ಗಂ ನೀತೋ ಯೋ ಯೀಶುಸ್ತಂ ಯೂಯಂ ಯಥಾ ಸ್ವರ್ಗಮ್ ಆರೋಹನ್ತಮ್ ಅದರ್ಶಮ್ ತಥಾ ಸ ಪುನಶ್ಚಾಗಮಿಷ್ಯತಿ|
12 Allora essi tornarono a Gerusalemme dal monte chiamato dell’Uliveto, il quale è vicino a Gerusalemme, non distandone che un cammin di sabato.
ತತಃ ಪರಂ ತೇ ಜೈತುನನಾಮ್ನಃ ಪರ್ವ್ವತಾದ್ ವಿಶ್ರಾಮವಾರಸ್ಯ ಪಥಃ ಪರಿಮಾಣಮ್ ಅರ್ಥಾತ್ ಪ್ರಾಯೇಣಾರ್ದ್ಧಕ್ರೋಶಂ ದುರಸ್ಥಂ ಯಿರೂಶಾಲಮ್ನಗರಂ ಪರಾವೃತ್ಯಾಗಚ್ಛನ್|
13 E come furono entrati, salirono nella sala di sopra ove solevano trattenersi Pietro e Giovanni e Giacomo e Andrea, Filippo e Toma, Bartolomeo e Matteo, Giacomo d’Alfeo, e Simone lo Zelota, e Giuda di Giacomo.
ನಗರಂ ಪ್ರವಿಶ್ಯ ಪಿತರೋ ಯಾಕೂಬ್ ಯೋಹನ್ ಆನ್ದ್ರಿಯಃ ಫಿಲಿಪಃ ಥೋಮಾ ಬರ್ಥಜಮಯೋ ಮಥಿರಾಲ್ಫೀಯಪುತ್ರೋ ಯಾಕೂಬ್ ಉದ್ಯೋಗಾ ಶಿಮೋನ್ ಯಾಕೂಬೋ ಭ್ರಾತಾ ಯಿಹೂದಾ ಏತೇ ಸರ್ವ್ವೇ ಯತ್ರ ಸ್ಥಾನೇ ಪ್ರವಸನ್ತಿ ತಸ್ಮಿನ್ ಉಪರಿತನಪ್ರಕೋಷ್ಠೇ ಪ್ರಾವಿಶನ್|
14 Tutti costoro perseveravano di pari consentimento nella preghiera, con le donne, e con Maria, madre di Gesù, e coi fratelli di lui.
ಪಶ್ಚಾದ್ ಇಮೇ ಕಿಯತ್ಯಃ ಸ್ತ್ರಿಯಶ್ಚ ಯೀಶೋ ರ್ಮಾತಾ ಮರಿಯಮ್ ತಸ್ಯ ಭ್ರಾತರಶ್ಚೈತೇ ಸರ್ವ್ವ ಏಕಚಿತ್ತೀಭೂತ ಸತತಂ ವಿನಯೇನ ವಿನಯೇನ ಪ್ರಾರ್ಥಯನ್ತ|
15 E in que’ giorni, Pietro, levatosi in mezzo ai fratelli (il numero delle persone adunate saliva a circa centoventi), disse:
ತಸ್ಮಿನ್ ಸಮಯೇ ತತ್ರ ಸ್ಥಾನೇ ಸಾಕಲ್ಯೇನ ವಿಂಶತ್ಯಧಿಕಶತಂ ಶಿಷ್ಯಾ ಆಸನ್| ತತಃ ಪಿತರಸ್ತೇಷಾಂ ಮಧ್ಯೇ ತಿಷ್ಠನ್ ಉಕ್ತವಾನ್
16 Fratelli, bisognava che si adempisse la profezia della Scrittura pronunziata dallo Spirito Santo per bocca di Davide intorno a Giuda, che fu la guida di quelli che arrestarono Gesù.
ಹೇ ಭ್ರಾತೃಗಣ ಯೀಶುಧಾರಿಣಾಂ ಲೋಕಾನಾಂ ಪಥದರ್ಶಕೋ ಯೋ ಯಿಹೂದಾಸ್ತಸ್ಮಿನ್ ದಾಯೂದಾ ಪವಿತ್ರ ಆತ್ಮಾ ಯಾಂ ಕಥಾಂ ಕಥಯಾಮಾಸ ತಸ್ಯಾಃ ಪ್ರತ್ಯಕ್ಷೀಭವನಸ್ಯಾವಶ್ಯಕತ್ವಮ್ ಆಸೀತ್|
17 Poiché egli era annoverato fra noi, e avea ricevuto la sua parte di questo ministerio.
ಸ ಜನೋಽಸ್ಮಾಕಂ ಮಧ್ಯವರ್ತ್ತೀ ಸನ್ ಅಸ್ಯಾಃ ಸೇವಾಯಾ ಅಂಶಮ್ ಅಲಭತ|
18 Costui dunque acquistò un campo col prezzo della sua iniquità; ed essendosi precipitato, gli si squarciò il ventre, e tutte le sue interiora si sparsero.
ತದನನ್ತರಂ ಕುಕರ್ಮ್ಮಣಾ ಲಬ್ಧಂ ಯನ್ಮೂಲ್ಯಂ ತೇನ ಕ್ಷೇತ್ರಮೇಕಂ ಕ್ರೀತಮ್ ಅಪರಂ ತಸ್ಮಿನ್ ಅಧೋಮುಖೇ ಭೃಮೌ ಪತಿತೇ ಸತಿ ತಸ್ಯೋದರಸ್ಯ ವಿದೀರ್ಣತ್ವಾತ್ ಸರ್ವ್ವಾ ನಾಡ್ಯೋ ನಿರಗಚ್ಛನ್|
19 E ciò è divenuto così noto a tutti gli abitanti di Gerusalemme, che quel campo è stato chiamato nel loro proprio linguaggio Acheldama, cioè, Campo di sangue.
ಏತಾಂ ಕಥಾಂ ಯಿರೂಶಾಲಮ್ನಿವಾಸಿನಃ ಸರ್ವ್ವೇ ಲೋಕಾ ವಿದಾನ್ತಿ; ತೇಷಾಂ ನಿಜಭಾಷಯಾ ತತ್ಕ್ಷೇತ್ರಞ್ಚ ಹಕಲ್ದಾಮಾ, ಅರ್ಥಾತ್ ರಕ್ತಕ್ಷೇತ್ರಮಿತಿ ವಿಖ್ಯಾತಮಾಸ್ತೇ|
20 Poiché è scritto nel libro dei Salmi: Divenga la sua dimora deserta, e non vi sia chi abiti in essa; e: L’ufficio suo lo prenda un altro.
ಅನ್ಯಚ್ಚ, ನಿಕೇತನಂ ತದೀಯನ್ತು ಶುನ್ಯಮೇವ ಭವಿಷ್ಯತಿ| ತಸ್ಯ ದೂಷ್ಯೇ ನಿವಾಸಾರ್ಥಂ ಕೋಪಿ ಸ್ಥಾಸ್ಯತಿ ನೈವ ಹಿ| ಅನ್ಯ ಏವ ಜನಸ್ತಸ್ಯ ಪದಂ ಸಂಪ್ರಾಪ್ಸ್ಯತಿ ಧ್ರುವಂ| ಇತ್ಥಂ ಗೀತಪುಸ್ತಕೇ ಲಿಖಿತಮಾಸ್ತೇ|
21 Bisogna dunque che fra gli uomini che sono stati in nostra compagnia tutto il tempo che il Signor Gesù è andato e venuto fra noi,
ಅತೋ ಯೋಹನೋ ಮಜ್ಜನಮ್ ಆರಭ್ಯಾಸ್ಮಾಕಂ ಸಮೀಪಾತ್ ಪ್ರಭೋ ರ್ಯೀಶೋಃ ಸ್ವರ್ಗಾರೋಹಣದಿನಂ ಯಾವತ್ ಸೋಸ್ಮಾಕಂ ಮಧ್ಯೇ ಯಾವನ್ತಿ ದಿನಾನಿ ಯಾಪಿತವಾನ್
22 a cominciare dal battesimo di Giovanni fino al giorno ch’egli, tolto da noi, è stato assunto in cielo, uno sia fatto testimone con noi della risurrezione di lui.
ತಾವನ್ತಿ ದಿನಾನಿ ಯೇ ಮಾನವಾ ಅಸ್ಮಾಭಿಃ ಸಾರ್ದ್ಧಂ ತಿಷ್ಠನ್ತಿ ತೇಷಾಮ್ ಏಕೇನ ಜನೇನಾಸ್ಮಾಭಿಃ ಸಾರ್ದ್ಧಂ ಯೀಶೋರುತ್ಥಾನೇ ಸಾಕ್ಷಿಣಾ ಭವಿತವ್ಯಂ|
23 E ne presentarono due: Giuseppe, detto Barsabba, il quale era soprannominato Giusto, e Mattia.
ಅತೋ ಯಸ್ಯ ರೂಢಿ ರ್ಯುಷ್ಟೋ ಯಂ ಬರ್ಶಬ್ಬೇತ್ಯುಕ್ತ್ವಾಹೂಯನ್ತಿ ಸ ಯೂಷಫ್ ಮತಥಿಶ್ಚ ದ್ವಾವೇತೌ ಪೃಥಕ್ ಕೃತ್ವಾ ತ ಈಶ್ವರಸ್ಯ ಸನ್ನಿಧೌ ಪ್ರಾರ್ಯ್ಯ ಕಥಿತವನ್ತಃ,
24 E, pregando, dissero: Tu, Signore, che conosci i cuori di tutti, mostra quale di questi due hai scelto
ಹೇ ಸರ್ವ್ವಾನ್ತರ್ಯ್ಯಾಮಿನ್ ಪರಮೇಶ್ವರ, ಯಿಹೂದಾಃ ಸೇವನಪ್ರೇರಿತತ್ವಪದಚ್ಯುತಃ
25 per prendere in questo ministerio ed apostolato il posto che Giuda ha abbandonato per andarsene al suo luogo.
ಸನ್ ನಿಜಸ್ಥಾನಮ್ ಅಗಚ್ಛತ್, ತತ್ಪದಂ ಲಬ್ಧುಮ್ ಏನಯೋ ರ್ಜನಯೋ ರ್ಮಧ್ಯೇ ಭವತಾ ಕೋಽಭಿರುಚಿತಸ್ತದಸ್ಮಾನ್ ದರ್ಶ್ಯತಾಂ|
26 E li trassero a sorte, e la sorte cadde su Mattia, che fu associato agli undici apostoli.
ತತೋ ಗುಟಿಕಾಪಾಟೇ ಕೃತೇ ಮತಥಿರ್ನಿರಚೀಯತ ತಸ್ಮಾತ್ ಸೋನ್ಯೇಷಾಮ್ ಏಕಾದಶಾನಾಂ ಪ್ರರಿತಾನಾಂ ಮಧ್ಯೇ ಗಣಿತೋಭವತ್|
