Atti 28
1 E dopo che fummo scampati, riconoscemmo che l’isola si chiamava Malta.
இத்த²ம்’ ஸர்வ்வேஷு ரக்ஷாம்’ ப்ராப்தேஷு தத்ரத்யோபத்³வீபஸ்ய நாம மிலீதேதி தே ஜ்ஞாதவந்த: |
2 E i barbari usarono verso noi umanità non comune; poiché, acceso un gran fuoco, ci accolsero tutti, a motivo della pioggia che cadeva, e del freddo.
அஸப்⁴யலோகா யதே²ஷ்டம் அநுகம்பாம்’ க்ரு’த்வா வர்த்தமாநவ்ரு’ஷ்டே: ஸீ²தாச்ச வஹ்நிம்’ ப்ரஜ்ஜ்வால்யாஸ்மாகம் ஆதித்²யம் அகுர்வ்வந்|
3 Or Paolo, avendo raccolto una quantità di legna secche e avendole poste sul fuoco, una vipera, sentito il caldo, uscì fuori, e gli si attaccò alla mano.
கிந்து பௌல இந்த⁴நாநி ஸம்’க்³ரு’ஹ்ய யதா³ தஸ்மிந் அக்³ரௌ நிரக்ஷிபத், ததா³ வஹ்நே: ப்ரதாபாத் ஏக: க்ரு’ஷ்ணஸர்போ நிர்க³த்ய தஸ்ய ஹஸ்தே த்³ரஷ்டவாந்|
4 E quando i barbari videro la bestia che gli pendeva dalla mano, dissero fra loro: Certo, quest’uomo e un’omicida, perché essendo scampato dal mare, pur la Giustizia divina non lo lascia vivere.
தே(அ)ஸப்⁴யலோகாஸ்தஸ்ய ஹஸ்தே ஸர்பம் அவலம்ப³மாநம்’ த்³ரு’ஷ்ட்வா பரஸ்பரம் உக்தவந்த ஏஷ ஜநோ(அ)வஸ்²யம்’ நரஹா ப⁴விஷ்யதி, யதோ யத்³யபி ஜலதே⁴ ரக்ஷாம்’ ப்ராப்தவாந் ததா²பி ப்ரதிப²லதா³யக ஏநம்’ ஜீவிதும்’ ந த³தா³தி|
5 Ma Paolo, scossa la bestia nel fuoco, non ne risentì male alcuno.
கிந்து ஸ ஹஸ்தம்’ விது⁴ந்வந் தம்’ ஸர்பம் அக்³நிமத்⁴யே நிக்ஷிப்ய காமபி பீடா³ம்’ நாப்தவாந்|
6 Or essi si aspettavano ch’egli enfierebbe o cadrebbe di subito morto; ma dopo aver lungamente aspettato, veduto che non gliene avveniva alcun male, mutarono parere, e cominciarono a dire ch’egli era un dio.
ததோ விஷஜ்வாலயா ஏதஸ்ய ஸ²ரீரம்’ ஸ்பீ²தம்’ ப⁴விஷ்யதி யத்³வா ஹடா²த³யம்’ ப்ராணாந் த்யக்ஷ்யதீதி நிஸ்²சித்ய லோகா ப³ஹுக்ஷணாநி யாவத் தத்³ த்³ரஷ்டும்’ ஸ்தி²தவந்த: கிந்து தஸ்ய கஸ்யாஸ்²சித்³ விபதோ³(அ)க⁴டநாத் தே தத்³விபரீதம்’ விஜ்ஞாய பா⁴ஷிதவந்த ஏஷ கஸ்²சித்³ தே³வோ ப⁴வேத்|
7 Or ne’ dintorni di quel luogo v’erano dei poderi dell’uomo principale dell’isola, chiamato Publio, il quale ci accolse, e ci albergò tre giorni amichevolmente.
புப்³லியநாமா ஜந ஏகஸ்தஸ்யோபத்³வீபஸ்யாதி⁴பதிராஸீத் தத்ர தஸ்ய பூ⁴ம்யாதி³ ச ஸ்தி²தம்’| ஸ ஜநோ(அ)ஸ்மாந் நிஜக்³ரு’ஹம்’ நீத்வா ஸௌஜந்யம்’ ப்ரகாஸ்²ய தி³நத்ரயம்’ யாவத்³ அஸ்மாகம்’ ஆதித்²யம் அகரோத்|
8 E accadde che il padre di Publio giacea malato di febbre e di dissenteria. Paolo andò a trovarlo; e dopo aver pregato, gl’impose le mani e lo guarì.
ததா³ தஸ்ய புப்³லியஸ்ய பிதா ஜ்வராதிஸாரேண பீட்³யமாந: ஸந் ஸ²ய்யாயாம் ஆஸீத்; தத: பௌலஸ்தஸ்ய ஸமீபம்’ க³த்வா ப்ரார்த²நாம்’ க்ரு’த்வா தஸ்ய கா³த்ரே ஹஸ்தம்’ ஸமர்ப்ய தம்’ ஸ்வஸ்த²ம்’ க்ரு’தவாந்|
9 Avvenuto questo, anche gli altri che aveano delle infermità nell’isola, vennero, e furon guariti;
இத்த²ம்’ பூ⁴தே தத்³வீபநிவாஸிந இதரேபி ரோகி³லோகா ஆக³த்ய நிராமயா அப⁴வந்|
10 ed essi ci fecero grandi onori; e quando salpammo, ci portarono a bordo le cose necessarie.
தஸ்மாத்தே(அ)ஸ்மாகம் அதீவ ஸத்காரம்’ க்ரு’தவந்த: , விஸே²ஷத: ப்ரஸ்தா²நஸமயே ப்ரயோஜநீயாநி நாநத்³ரவ்யாணி த³த்தவந்த: |
11 Tre mesi dopo, partimmo sopra una nave alessandrina che avea per insegna Castore e Polluce, e che avea svernato nell’isola.
இத்த²ம்’ தத்ர த்ரிஷு மாஸேஷு க³தேஷு யஸ்ய சிஹ்நம்’ தி³யஸ்கூரீ தாத்³ரு’ஸ² ஏக: ஸிகந்த³ரீயநக³ரஸ்ய போத: ஸீ²தகாலம்’ யாபயந் தஸ்மிந் உபத்³வீபே (அ)திஷ்ட²த் தமேவ போதம்’ வயம் ஆருஹ்ய யாத்ராம் அகுர்ம்ம|
12 E arrivati a Siracusa, vi restammo tre giorni.
தத: ப்ரத²மத: ஸுராகூஸநக³ரம் உபஸ்தா²ய தத்ர த்ரீணி தி³நாநி ஸ்தி²தவந்த: |
13 E di là, costeggiando, arrivammo a Reggio. E dopo un giorno, levatosi un vento di scirocco, in due giorni arrivammo a Pozzuoli.
தஸ்மாத்³ ஆவ்ரு’த்ய ரீகி³யநக³ரம் உபஸ்தி²தா: தி³நைகஸ்மாத் பரம்’ த³க்ஷிணவயௌ ஸாநுகூல்யே ஸதி பரஸ்மிந் தி³வஸே பதியலீநக³ரம் உபாதிஷ்டா²ம|
14 E avendo quivi trovato de’ fratelli, fummo pregati di rimanere presso di loro sette giorni. E così venimmo a Roma.
ததோ(அ)ஸ்மாஸு தத்ரத்யம்’ ப்⁴ராத்ரு’க³ணம்’ ப்ராப்தேஷு தே ஸ்வை: ஸார்த்³த⁴ம் அஸ்மாந் ஸப்த தி³நாநி ஸ்தா²பயிதும் அயதந்த, இத்த²ம்’ வயம்’ ரோமாநக³ரம் ப்ரத்யக³ச்சா²ம|
15 Or i fratelli, avute nostre notizie, di là ci vennero incontro sino al Foro Appio e alle Tre Taverne; e Paolo, quando li ebbe veduti, rese grazie a Dio e prese animo.
தஸ்மாத் தத்ரத்யா: ப்⁴ராதரோ(அ)ஸ்மாகம் ஆக³மநவார்த்தாம்’ ஸ்²ருத்வா ஆப்பியப²ரம்’ த்ரிஷ்டாவர்ணீஞ்ச யாவத்³ அக்³ரேஸரா: ஸந்தோஸ்மாந் ஸாக்ஷாத் கர்த்தும் ஆக³மந்; தேஷாம்’ த³ர்ஸ²நாத் பௌல ஈஸ்²வரம்’ த⁴ந்யம்’ வத³ந் ஆஸ்²வாஸம் ஆப்தவாந்|
16 E giunti che fummo a Roma, a Paolo fu concesso d’abitar da sé col soldato che lo custodiva.
அஸ்மாஸு ரோமாநக³ரம்’ க³தேஷு ஸ²தஸேநாபதி: ஸர்வ்வாந் ப³ந்தீ³ந் ப்ரதா⁴நஸேநாபதே: ஸமீபே ஸமார்பயத் கிந்து பௌலாய ஸ்வரக்ஷகபதா³திநா ஸஹ ப்ரு’த²க்³ வஸ்தும் அநுமதிம்’ த³த்தவாந்|
17 E tre giorni dopo, Paolo convocò i principali fra i Giudei; e quando furon raunati, disse loro: Fratelli, senza aver fatto nulla contro il popolo né contro i riti de’ padri, io fui arrestato in Gerusalemme e di là dato in man de’ Romani.
தி³நத்ரயாத் பரம்’ பௌலஸ்தத்³தே³ஸ²ஸ்தா²ந் ப்ரதா⁴நயிஹூதி³ந ஆஹூதவாந் ததஸ்தேஷு ஸமுபஸ்தி²தேஷு ஸ கதி²தவாந், ஹே ப்⁴ராத்ரு’க³ண நிஜலோகாநாம்’ பூர்வ்வபுருஷாணாம்’ வா ரீதே ர்விபரீதம்’ கிஞ்சந கர்ம்மாஹம்’ நாகரவம்’ ததா²பி யிரூஸா²லமநிவாஸிநோ லோகா மாம்’ ப³ந்தி³ம்’ க்ரு’த்வா ரோமிலோகாநாம்’ ஹஸ்தேஷு ஸமர்பிதவந்த: |
18 I quali, avendomi esaminato, volevano rilasciarmi perché non era in me colpa degna di morte.
ரோமிலோகா விசார்ய்ய மம ப்ராணஹநநார்ஹம்’ கிமபி காரணம்’ ந ப்ராப்ய மாம்’ மோசயிதும் ஐச்ச²ந்;
19 Ma opponendovisi i Giudei, fui costretto ad appellarmi a Cesare, senza però aver in animo di portare alcuna accusa contro la mia nazione.
கிந்து யிஹூதி³லோகாநாம் ஆபத்த்யா மயா கைஸரராஜஸ்ய ஸமீபே விசாரஸ்ய ப்ரார்த²நா கர்த்தவ்யா ஜாதா நோசேத் நிஜதே³ஸீ²யலோகாந் ப்ரதி மம கோப்யபி⁴யோகோ³ நாஸ்தி|
20 Per questa ragione dunque vi ho chiamati per vedervi e per parlarvi; perché egli è a causa della speranza d’Israele ch’io sono stretto da questa catena.
ஏதத்காரணாத்³ அஹம்’ யுஷ்மாந் த்³ரஷ்டும்’ ஸம்’லபிதுஞ்சாஹூயம் இஸ்ராயேல்வஸீ²யாநாம்’ ப்ரத்யாஸா²ஹேதோஹம் ஏதேந ஸு²ங்க²லேந ப³த்³தோ⁴(அ)ப⁴வம்|
21 Ma essi gli dissero: Noi non abbiamo ricevuto lettere dalla Giudea intorno a te, né è venuto qui alcuno de’ fratelli a riferire o a dir male di te.
ததா³ தே தம் அவாதி³ஷு: , யிஹூதீ³யதே³ஸா²த்³ வயம்’ த்வாமதி⁴ கிமபி பத்ரம்’ ந ப்ராப்தா யே ப்⁴ராதர: ஸமாயாதாஸ்தேஷாம்’ கோபி தவ காமபி வார்த்தாம்’ நாவத³த் அப⁴த்³ரமபி நாகத²யச்ச|
22 Ben vorremmo però sentir da te quel che tu pensi; perché, quant’è a cotesta setta, ci è noto che da per tutto essa incontra opposizione.
தவ மதம்’ கிமிதி வயம்’ த்வத்த: ஸ்²ரோதுமிச்சா²ம: | யத்³ இத³ம்’ நவீநம்’ மதமுத்தி²தம்’ தத் ஸர்வ்வத்ர ஸர்வ்வேஷாம்’ நிகடே நிந்தி³தம்’ ஜாதம இதி வயம்’ ஜாநீம: |
23 E avendogli fissato un giorno, vennero a lui nel suo alloggio in gran numero; ed egli da mane a sera esponeva loro le cose, testimoniando del regno di Dio e persuadendoli di quel che concerne Gesù, con la legge di Mosè e coi profeti.
தைஸ்தத³ர்த²ம் ஏகஸ்மிந் தி³நே நிரூபிதே தஸ்மிந் தி³நே ப³ஹவ ஏகத்ர மிலித்வா பௌலஸ்ய வாஸக்³ரு’ஹம் ஆக³ச்ச²ந் தஸ்மாத் பௌல ஆ ப்ராத: காலாத் ஸந்த்⁴யாகாலம்’ யாவந் மூஸாவ்யவஸ்தா²க்³ரந்தா²த்³ ப⁴விஷ்யத்³வாதி³நாம்’ க்³ரந்தே²ப்⁴யஸ்²ச யீஸோ²: கதா²ம் உத்தா²ப்ய ஈஸ்²வரஸ்ய ராஜ்யே ப்ரமாணம்’ த³த்வா தேஷாம்’ ப்ரவ்ரு’த்திம்’ ஜநயிதும்’ சேஷ்டிதவாந்|
24 E alcuni restaron persuasi delle cose dette; altri invece non credettero.
கேசித்து தஸ்ய கதா²ம்’ ப்ரத்யாயந் கேசித்து ந ப்ரத்யாயந்;
25 E non essendo d’accordo fra loro, si ritirarono, dopo che Paolo ebbe detta quest’unica parola: Ben parlò lo Spirito Santo ai vostri padri per mezzo del profeta Isaia dicendo:
ஏதத்காரணாத் தேஷாம்’ பரஸ்பரம் அநைக்யாத் ஸர்வ்வே சலிதவந்த: ; ததா²பி பௌல ஏதாம்’ கதா²மேகாம்’ கதி²தவாந் பவித்ர ஆத்மா யிஸ²யியஸ்ய ப⁴விஷ்யத்³வக்து ர்வத³நாத்³ அஸ்மாகம்’ பித்ரு’புருஷேப்⁴ய ஏதாம்’ கதா²ம்’ ப⁴த்³ரம்’ கத²யாமாஸ, யதா²,
26 Va’ a questo popolo e di’: Voi udrete coi vostri orecchi e non intenderete; guarderete coi vostri occhi, e non vedrete;
"உபக³த்ய ஜநாநேதாந் த்வம்’ பா⁴ஷஸ்வ வசஸ்த்வித³ம்’| கர்ணை: ஸ்²ரோஷ்யத² யூயம்’ ஹி கிந்து யூயம்’ ந போ⁴த்ஸ்யத²| நேத்ரை ர்த்³ரக்ஷ்யத² யூயஞ்ச ஜ்ஞாதும்’ யூயம்’ ந ஸ²க்ஷ்யத²|
27 perché il cuore di questo popolo s’è fatto insensibile, son divenuti duri di orecchi, e hanno chiuso gli occhi, che talora non veggano con gli occhi, e non odano con gli orecchi, e non intendano col cuore, e non si convertano, ed io non li guarisca.
தே மாநுஷா யதா² நேத்ரை: பரிபஸ்²யந்தி நைவ ஹி| கர்ணை: ர்யதா² ந ஸ்²ரு’ண்வந்தி பு³த்⁴யந்தே ந ச மாநஸை: | வ்யாவர்த்தயத்ஸு சித்தாநி காலே குத்ராபி தேஷு வை| மத்தஸ்தே மநுஜா: ஸ்வஸ்தா² யதா² நைவ ப⁴வந்தி ச| ததா² தேஷாம்’ மநுஷ்யாணாம்’ ஸந்தி ஸ்தூ²லா ஹி பு³த்³த⁴ய: | ப³தி⁴ரீபூ⁴தகர்ணாஸ்²ச ஜாதாஸ்²ச முத்³ரிதா த்³ரு’ஸ²: ||
28 Sappiate dunque che questa salvazione di Dio è mandata ai Gentili; ed essi presteranno ascolto.
அத ஈஸ்²வராத்³ யத் பரித்ராணம்’ தஸ்ய வார்த்தா பி⁴ந்நதே³ஸீ²யாநாம்’ ஸமீபம்’ ப்ரேஷிதா தஏவ தாம்’ க்³ரஹீஷ்யந்தீதி யூயம்’ ஜாநீத|
29 Quand’ebbe detto questo, i Giudei se ne andarono discutendo vivamente fra loro.
ஏதாத்³ரு’ஸ்²யாம்’ கதா²யாம்’ கதி²தாயாம்’ ஸத்யாம்’ யிஹூதி³ந: பரஸ்பரம்’ ப³ஹுவிசாரம்’ குர்வ்வந்தோ க³தவந்த: |
30 E Paolo dimorò due anni interi in una casa da lui presa a fitto, e riceveva tutti coloro che venivano a trovarlo,
இத்த²ம்’ பௌல: ஸம்பூர்ணம்’ வத்ஸரத்³வயம்’ யாவத்³ பா⁴டகீயே வாஸக்³ரு’ஹே வஸந் யே லோகாஸ்தஸ்ய ஸந்நிதி⁴ம் ஆக³ச்ச²ந்தி தாந் ஸர்வ்வாநேவ பரிக்³ரு’ஹ்லந்,
31 predicando il regno di Dio, e insegnando le cose relative al Signor Gesù Cristo con tutta franchezza e senza che alcuno glielo impedisse.
நிர்விக்⁴நம் அதிஸ²யநி: க்ஷோப⁴ம் ஈஸ்²வரீயராஜத்வஸ்ய கதா²ம்’ ப்ரசாரயந் ப்ரபௌ⁴ யீஸௌ² க்²ரீஷ்டே கதா²: ஸமுபாதி³ஸ²த்| இதி||
